Persuasive Strategies Used by Beauty Bloggers

Main Article Content

Patpinan Yusamran
Pananda Lerlertyuttitham

Abstract

     The  objective  of  this  study  was  to  examine persuasive  strategies  used  by  beauty bloggers.  It was  examined  by  using  the  online  social  media analysis  (Facebook  Fan  Page),  only video clips about beauty, from January 1, 2017 to December 31, 2018. The sample was used purposive sampling from 3 people (selected from the top 3 based on the number of followers on the Facebook fan page in Thailand): Pearypie, Sp Saypan,  and  Momay Pa Plearn. Data  analysis  was used  Content  analysis.


     The  results  of  the  study  revealed  that  the persuasive  strategies  used  by beauty  bloggers were  as  follows:  six  persuasive  strategies  used bybeauty  blogger  were  Suggestions, References, Persuasion, Comparing, Admiration, and Using metaphors.

Article Details

How to Cite
Yusamran, P., & Lerlertyuttitham, P. (2021). Persuasive Strategies Used by Beauty Bloggers. Vocational Education Central Region Journal, 5(2), 91–100. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/IVECJournal/article/view/250135
Section
Research Articles

References

ณัฏฐ์ชุดา วิจิตรจามรี. (2556). การสื่อสารเพื่อการโน้มน้าวใจ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. นิตยา ฐานิตธนกร. (2556, มกราคม-มีนาคม). Beauty Blogger: ผู้ทรงอิทธิพลด้านความงามบนโลกออนไลน์. วารสารสุทธิปริทัศน์, 27, (81), หน้า 109-124.

ปนัดดา เซ็นเชาวนิช. (2556). การสื่อสารของผู้มีอิทธิพลด้านความงามทางสื่อออนไลน์ และการเปิดรับข้อมูล ทัศนคติ และการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางของผู้บริโภค. ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.

ปรัชญา ฑีฆะกุล. (2554). กลวิธีการใช้ภาษาเพื่อโน้มน้าวใจของตัวแทนประกันชีวิตเพศหญิง ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.

พฤกษา เกษมสารคุณ. (2558, มกราคม-มิถุนายน). การใช้ภาษาโน้มน้าวใจในสื่อเกี่ยวกับมะเร็งปากมดลูก. วารสารมนุษยศาสตร์ ฉบับบัณฑิตศึกษา, 4, (1), หน้า 107-118.

แพร ไกรฤกษ์. (2558). อิทธิพลของบิวตี้บล็อกเกอร์กับการบริโภคผลิตภัณฑ์เสริมความงามของสตรีไทยในยุคสื่อสังคมออนไลน์. ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

ยิ่งยศ กันจินะ. (2559, กรกฎาคม-ธันวาคม). อุปลักษณ์และนามนัยในการใช้ คำเรียกสี เพื่อแสดง ความรู้สึกในภาษาไทย. วารสารมนุษยศาสตร์วิชาการ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 23, (2), หน้า 178-210.

วัชราภรณ์ อนันต์. (2560). ความเป็นภาษาพูดและวัจนกรรมที่ใช้ในการโน้มน้าวใจในหนังสือประเภทพัฒนาตัวเอง: การวิเคราะห์ในมิติด้านเพศ ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ศิริพรรณ กิจก้องเจริญ. (2551). เนื้อหาสารเกี่ยวกับความงามและผลในการโน้มน้าวใจที่นำเสนอทางเว็บบล็อกและเว็บไซต์ ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Lakoff, G., & Johnson, M. (1980, Aug). Conceptual Metaphor in Everyday Language. The journal of philosophy, 77, (8), pp. 453-486.

Lakoff, R. (1982). Persuasive Discourse and Ordinary Conversation, with Examples from Advertising. In D. Tannen (Ed.), Analyzing Discourse: Text and Talk (p. 25-42). Washington DC: Georgetown University Press.

Searle, J.R. (1969). Speech Acts: An Essay in the Philosophy of Language. Cambridege: Cambridege university press.

. (1976, April). A classification of illocutionary acts. Language in society, 5, (1), pp.1-23.