Persuasive Strategies Used by Beauty Bloggers
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objective of this study was to examine persuasive strategies used by beauty bloggers. It was examined by using the online social media analysis (Facebook Fan Page), only video clips about beauty, from January 1, 2017 to December 31, 2018. The sample was used purposive sampling from 3 people (selected from the top 3 based on the number of followers on the Facebook fan page in Thailand): Pearypie, Sp Saypan, and Momay Pa Plearn. Data analysis was used Content analysis.
The results of the study revealed that the persuasive strategies used by beauty bloggers were as follows: six persuasive strategies used bybeauty blogger were Suggestions, References, Persuasion, Comparing, Admiration, and Using metaphors.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
|
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร การอาชีวศึกษาภาคกลาง ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการอาชีวศึกษาภาคกลางหากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนใดส่วนหนึ่ง ไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์ ในการคัดลอกบทความเพื่อการศึกษาแต่ให้อ้างอิงแหล่งที่มาให้ครบถ้วน สมบูรณ์ สงวนสิทธิ์ โดย สถาบันการอาชีวศึกษาภาคกลาง 4 ที่ตั้ง 90 ถนนเทศา ตำบลพระปฐมเจดีย์ อำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม โทรศัพท์ 034 242 856 , โทรสาร 034 242 858 ISSN : 3056-9176 (print) ISSN : 2985-2382 (online) |
References
ณัฏฐ์ชุดา วิจิตรจามรี. (2556). การสื่อสารเพื่อการโน้มน้าวใจ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. นิตยา ฐานิตธนกร. (2556, มกราคม-มีนาคม). Beauty Blogger: ผู้ทรงอิทธิพลด้านความงามบนโลกออนไลน์. วารสารสุทธิปริทัศน์, 27, (81), หน้า 109-124.
ปนัดดา เซ็นเชาวนิช. (2556). การสื่อสารของผู้มีอิทธิพลด้านความงามทางสื่อออนไลน์ และการเปิดรับข้อมูล ทัศนคติ และการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางของผู้บริโภค. ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
ปรัชญา ฑีฆะกุล. (2554). กลวิธีการใช้ภาษาเพื่อโน้มน้าวใจของตัวแทนประกันชีวิตเพศหญิง ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พฤกษา เกษมสารคุณ. (2558, มกราคม-มิถุนายน). การใช้ภาษาโน้มน้าวใจในสื่อเกี่ยวกับมะเร็งปากมดลูก. วารสารมนุษยศาสตร์ ฉบับบัณฑิตศึกษา, 4, (1), หน้า 107-118.
แพร ไกรฤกษ์. (2558). อิทธิพลของบิวตี้บล็อกเกอร์กับการบริโภคผลิตภัณฑ์เสริมความงามของสตรีไทยในยุคสื่อสังคมออนไลน์. ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ยิ่งยศ กันจินะ. (2559, กรกฎาคม-ธันวาคม). อุปลักษณ์และนามนัยในการใช้ คำเรียกสี เพื่อแสดง ความรู้สึกในภาษาไทย. วารสารมนุษยศาสตร์วิชาการ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 23, (2), หน้า 178-210.
วัชราภรณ์ อนันต์. (2560). ความเป็นภาษาพูดและวัจนกรรมที่ใช้ในการโน้มน้าวใจในหนังสือประเภทพัฒนาตัวเอง: การวิเคราะห์ในมิติด้านเพศ ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศิริพรรณ กิจก้องเจริญ. (2551). เนื้อหาสารเกี่ยวกับความงามและผลในการโน้มน้าวใจที่นำเสนอทางเว็บบล็อกและเว็บไซต์ ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Lakoff, G., & Johnson, M. (1980, Aug). Conceptual Metaphor in Everyday Language. The journal of philosophy, 77, (8), pp. 453-486.
Lakoff, R. (1982). Persuasive Discourse and Ordinary Conversation, with Examples from Advertising. In D. Tannen (Ed.), Analyzing Discourse: Text and Talk (p. 25-42). Washington DC: Georgetown University Press.
Searle, J.R. (1969). Speech Acts: An Essay in the Philosophy of Language. Cambridege: Cambridege university press.
. (1976, April). A classification of illocutionary acts. Language in society, 5, (1), pp.1-23.