The Effect of Cognitive Behavioral Group Counseling on Work Determination Behavior of 8th Grade Students
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research is a quasi-experimental study aimed at examining the effects of group counseling based on cognitive-behavioral theory on the work commitment behavior of 8th grade students at Phothisamphan Pittayakarn School, Bang Lamung District, Chonburi Province. The researcher selected a sample group with average work commitment behavior scores ranging from moderate to low (average scores between 1.00 – 3.49) consisting of 16 students. The sample was divided into two groups using the matching method: 8 students in the experimental group and 8 students in the control group. The instruments used were: A 29-item work commitment behavior scale with a 5-level rating and a Cronbach's alpha coefficient of 0.94 for overall reliability. A group counseling program based on cognitive-behavioral theory conducted 12 times, 90 minutes each session, for the experimental group, with data collected at three intervals. The statistical methods used for data analysis included mean, standard deviation, and two-way repeated measures ANOVA and post-hoc tests using Bonferroni method.
The findings were: 1) The 8th grade students who received cognitive behavioral group counseling had significantly higher average work determination behavior scores than those who did not receive the counseling, at a significance level of 0.05 2) The 8th grade students who received cognitive behavioral group counseling had significantly higher average work determination behavior scores in the post-test and follow-up phases compared to the pre-test phase, at a significance level of 0.05
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
|
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร การอาชีวศึกษาภาคกลาง ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการอาชีวศึกษาภาคกลางหากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนใดส่วนหนึ่ง ไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์ ในการคัดลอกบทความเพื่อการศึกษาแต่ให้อ้างอิงแหล่งที่มาให้ครบถ้วน สมบูรณ์ สงวนสิทธิ์ โดย สถาบันการอาชีวศึกษาภาคกลาง 4 ที่ตั้ง 90 ถนนเทศา ตำบลพระปฐมเจดีย์ อำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม โทรศัพท์ 034 242 856 , โทรสาร 034 242 858 ISSN : 3056-9176 (print) ISSN : 2985-2382 (online) |
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2566). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 ฉบับปรับปรุงแก้ไข พุทธศักราช 2566. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
กองคำ สุระเสียง, ระพินทร์ ฉายวิมล, และ เพ็ญนภา กุลนภาดล. (2554, ตุลาคม-ธันวาคม). การพัฒนาทักษะทางสังคมของเด็กกำพร้าด้วยการให้การปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีการปรับพฤติกรรมทางปัญญา. คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 10, (4), หน้า 49-60.
กอบแก้ว บุญบุตร. (2563). การเสริมสร้างชุดความคิดเติบโตของนักเรียนวัยรุ่นด้วยโปรแกรมการปรึกษากลุ่มเชิงบูรณาการทฤษฎีพฤติกรรมทางปัญญาร่วมกับกิจกรรมกลุ่มพัฒนาความคิด. ดุษฎีนิพนธ์ ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการปรึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา.
นที ศิริจรรยาพงษ์. (2560). พฤติกรรมความมุ่งมั่นใน การทำงานของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น อำเภอนครชัย จังหวัดนครปฐม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9. วิทยานิพนธ์ ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต ภาควิชาจิตวิทยาและการแนะแนว บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พิชชาพัชร อรรถบท และ มนัสนัท์ หัตถศักดิ์. (2560, กรกฎาคม-ธันวาคม). ผลของโปรแกรมปรับพฤติกรรมทางปัญญาที่ส่งผลต่อพฤติกรรมกล้าแสดงออกของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนวิเชียรกลิ่นสุคนธ์อุปถัมภ์ จังหวัดพระนคร ศรีอยุธยา. มจร มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์, 3, (2), หน้า 10-21.
เพชราภรณ์ แก้วพรม. (2561). การพัฒนาชุดฝึกทักษะปฏิบัติร่วมกับผังกราฟฟิกที่มีต่อการคิดวิเคราะห์ ความมุ่งมั่นในการทำงาน และผลสัมฤทธิ์ทาง การเรียน วิชาคอมพิวเตอร์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ ปริญญาครุศาสตร มหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยและพัฒนาการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
มะลิสา งามศรี. (2555). ผลของโปรแกรมการบำบัดความคิดและพฤติกรรมต่อภาวะซึมเศร้าของวัยรุ่นในศูนย์ฝึกอบรมเด็กและเยาวชนในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วิทยานิพนธ์ ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวช บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เมธินี วงศ์วานิช รัมภกาภรณ์ และ อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ. (2560, พฤษภาคม–สิงหาคม). ผลการฝึกงานเพื่อเสริมสร้างพฤติกรรมความมุ่งมั่นในการทํางานของนิสิตในรายวิชาฝึกงาน. ศึกษาศาสตร์ปริทัศน์, 32, (2), หน้า 55-64.
ศักดินา ณันพ์อัครเสนากุล และ จิตตินันท์ บุญสถิรกุล. (2558, พฤษภาคม–สิงหาคม). ผลของโปรแกรมการปรับพฤติกรรมทางปัญญาเพื่อพัฒนาวินัย ในตนเองและความมุ่งมั่นทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนมหาวชิราวุธ จังหวัดสงขลา. ศึกษาศาสตร์ปริทัศน์, 30, (2), หน้า 144-151.
สมร สามารถ. (2560). ผลการให้การปรึกษากลุ่มตามทฤษฎีการปรับพฤติกรรมทางปัญญาต่อการกำกับอารมณ์ของเด็กและเยาวชนในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน จังหวัดชลบุรี. วิทยานิพนธ์ ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา.
สำนักงานวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2554). แนวทางการพัฒนา การวัดและประเมินคุณลักษณะอันพึงประสงค์ ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
สุมาลี มูลคำ. (2557). ปัจจัยบางประการที่ส่งผลต่อความมุ่งมั่นในการทำงานของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่4 จังหวัดลำปาง สังกัดสำนัก งานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 35. วิทยนิพนธ์ ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชา วิจัยและสถิติการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
Corey, G. (2016). Theory and practice of group counseling.Boston, Massachusetts, United States: Cengage Learning.
Kurniawan, E., Japar, M., & Sutoyo, A. (2019). Cognitive behaviour group counseling with cognitive restructuring and self-instruction techniques to reduce the social anxiety of public senior high school 3 Pati. Jurnal Bimbingan Konseling, 8, (4), pp. 151-158.
Chandra, E.K., Wibowo, M.E., & Sunawan, S. (2019, January). Cognitive behaviour group counseling with self-instruction and cognitive restructuring techniques to improve students' self-confidence. Islamic Guidance and Counseling Journal, 2, (1), pp. 11-17.