รูปแบบการจัดการเรียนการสอนเพื่อยกระดับคุณภาพการบริหารจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี วิทยาลัยการอาชีพบางปะกง จังหวัดฉะเชิงเทรา

Main Article Content

จุรี ทัพวงษ์

บทคัดย่อ

     การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการดำเนินการจัดการศึกษาอาชีวศึกษาระบบทวิภาคีวิทยาลัยการอาชีพบางปะกง 2) สร้างรูปแบบการจัดการเรียนการสอนเพื่อยกระดับคุณภาพการบริหารจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี วิทยาลัยการอาชีพบางปะกง จังหวัดฉะเชิงเทราและ 3) นำรูปแบบการจัดการเรียนการสอนเพื่อยกระดับคุณภาพการบริหารจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี วิทยาลัยการอาชีพบางปะกง จังหวัดฉะเชิงเทราสู่การปฏิบัติ 4) ประเมินผลรูปแบบการจัดการเรียนการสอนเพื่อยกระดับคุณภาพการบริหารจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี วิทยาลัยการอาชีพบางปะกง จังหวัดฉะเชิงเทรา ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) ผู้บริหารครูผู้สอนและครูฝึก 2) ผู้ทรงคุณวุฒิในการสนทนากลุ่มประเมินความเหมาะสมความเป็นไปได้ของรูปแบบเครื่องมือที่ใช้ใน   การเก็บรวบรวมข้อมูลได้แก่แบบสอบถาม แบบบันทึกการสนทนากลุ่มแบบประเมิน แบบรายงานการมีงานทำวิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและ การวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า


     1. สภาพการดำเนินการจัดการศึกษาอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี วิทยาลัยการอาชีพบางปะกง ในภาพรวมความคิดเห็นต่อสภาพการดำเนินการ อยู่ในระดับปานกลาง


     2. ผลการสร้างรูปแบบมี 5 ด้าน ผลการประเมิน ความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของรูปแบบอยู่ในระดับมากที่สุด


     3. ผลการนำรูปแบบสู่การปฏิบัติ พบว่าความพึงพอใจของผู้เข้าร่วมกิจกรรมแต่ละด้าน และความเข้าใจในเนื้อหาของผู้เข้าร่วมกิจกรรมภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด


     4. การประเมินผลรูปแบบ ดังนี้ 4.1) คุณภาพของผู้เรียนตามมาตรฐานการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคีในภาพรวมทั้ง 3 ด้าน ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 4.2) ความคิดเห็นของผู้บริหาร ครูผู้สอน และครูฝึก เกี่ยวกับรูปแบบ ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 4.3) ความพึงพอใจของครูฝึกในสถานประกอบการ ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 4.4) การมีงานทำและศึกษาต่อของผู้สำเร็จการศึกษาพบว่า ประกอบอาชีพในสถานประกอบการคิดเป็นร้อยละ 90.91 ศึกษาต่อ คิดเป็นร้อยละ 9.09

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ทัพวงษ์ จ. (2022). รูปแบบการจัดการเรียนการสอนเพื่อยกระดับคุณภาพการบริหารจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี วิทยาลัยการอาชีพบางปะกง จังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสารการอาชีวศึกษาภาคกลาง, 6(1), 24–33. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/IVECJournal/article/view/254663
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ชาญชัย อาจินสมาจาร. (2557). จิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ (พิมพ์ครั้งที่ 1). ปัตตานี: สถาบันเพื่อความก้าวหน้าทางวิชาการ.

ณัฐวิทย์ มุงเมือง. (2560, มกราคม- มิถุนายน). การพัฒนา ความร่วมมือการจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคีของ วิทยาลัยการอาชีพในภาคเหนือตอนบน. พิฆเนศวร์สาร, 13 (1), หน้า 133 -146.

ธานินทร์ ศรีชมพู. (2557, กรกฎาคม-กันยายน). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานอาชีวศึกษาระบบทวิภาคีในสถานศึกษา สังกัดคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 16(3), หน้า 120 - 131.

นิรุตต์ บุตรแสนลี (2561). การพัฒนารูปแบบการจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคีที่มุ่งเน้นประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาด้วยกระบวนการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยวัดผลและสถิติการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา.

เบญจวรรณ ศรีคำนวล. (2560, พฤษภาคม–สิงหาคม). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคีของสถานศึกษาในจังหวัดลำปาง สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. วารสาร Veridian E-Journal,Silpakorn University, 10(2), ฉบับภาษาไทยมนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และ ศิลปะ, หน้า 2535–2548.

ประกาศคณะกรรมการการอาชีวศึกษา เรื่อง มาตรฐานการจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี พ.ศ. 2563. (2563, 20 สิงหาคม). ราชกิจจานุเบกษา (เล่ม 137 ตอนพิเศษ 191 ง, น. 29- 33).

เพชรโยธิน ราษฎร์เจริญ. (2564, กรกฎาคม – กันยายน). กลยุทธ์การบริหารจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคีแบบมีส่วนร่วมเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน ตามกรอบคุณวุฒิอาชีวศึกษา วิทยาลัยเทคนิค ธัญบุรี. e-Journal of Education Studies, Burapha University, 3(3), หน้า 19-37.

ยุพาวดี ศิริปีริดิ์. (2557). การจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคีในสถานศึกษาสังกัดอาชีวศึกษาจังหวัดอุดรธานี. วิทยานิพนธ์ ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา วิทยาลัยสันพล.

ศิริขวัญ ยิ่งเจริญ. (2553). สภาพและปัญหาในการดำเนินการประกันคุณภาพการศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์. วิทยานิพนธ์ ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและประเมินผลการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2557). แนวทางปฏิบัติการจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี ตามประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่องมาตรฐานการจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคี พ.ศ.2557. กรุงเทพฯ: จามจุรีโปรดักส์.

สุเมธ รินทลึก และ วิชิต แสงสว่าง. (2564, กรกฎาคม–กันยายน). การจัดการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคีสู่ความเป็นเลิศในสถานศึกษา สังกัดอาชีวศึกษาจังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 10(3), หน้า 39-53.

สุรชัย ลาพิมพ์. (2562, มกราคม-มีนาคม). การพัฒนาแนวทางการจัดการศึกษาระบบทวิภาคีสู่ความ เป็นเลิศของวิทยาลัยสังกัดอาชีวศึกษาจังหวัด อุดรธานี. วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 8(30), หน้า 137-147.

อุดมศักดิ์ มีสุข. (2560, กันยายน - ธันวาคม). การพัฒนารูปแบบการจัดการ อาชีวศึกษาระบบทวิภาคี สาขาช่างอุตสาหกรรมในสถานศึกษาสังกัดสถาบันการอาชีวศึกษาภาคกลาง. วารสาร วิทยาลัยดุสิตธานี, 11(3), หน้า 221- 235.

Deming, W. E. (1986). Out of the Crisis. Cambridge: MIT, Center for Advanced Engineering study.

Hofmann, C. (2014). Support form teachers and trainers in Vocational education and training : The pathways to career aspirations and further career development. International Journal for Research in Vocational Education and Training, 1,(1), p. 1-20.

Minghat, A. D., & Yasin, R. M. (2010). A sustainable framework for technical and vocational education in Malaysia. Procedia Social and Behavioral Sciences, 9, pp. 1233-1237.

Parker, E. L. (2008). Factors that contribute to a successful secondary vocational education program in the state of Mississippi. (Doctoral Dissertation). The University of Southern Mississippi: Oxford, Mississippi.

Singh, M. (2005). School Enterprise: Combining Vocational Learning with Production. Berlin: United Nations Educational, Scientific, and Cultural Organization.