รูปแบบการบริหารจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาทักษะอาชีพสู่การเป็นนวัตกรของผู้เรียนในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาอุทัยธานี ชัยนาท

Main Article Content

กนก ยนต์ชัย

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาแนวทางการบริหารจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาทักษะอาชีพสู่การเป็นนวัตกรของผู้เรียนในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาอุทัยธานี ชัยนาท 2) เพื่อพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาทักษะอาชีพสู่การเป็นนวัตกรของผู้เรียนในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาอุทัยธานี ชัยนาท และ 3) เพื่อประเมินประสิทธิภาพรูปแบบการบริหารจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาทักษะอาชีพ สู่การเป็นนวัตกรของผู้เรียนในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาอุทัยธานี ชัยนาท เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบประเมิน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ โรงเรียนมัธยมศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาอุทัยธานี ชัยนาท จำนวน 34 โรงเรียน แบ่งเป็น โรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดอุทัยธานี จำนวน 21 โรงเรียน และโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดชัยนาท จำนวน 13 โรงเรียน ผลการวิจัยพบว่า (1) การบริหารจัดการ การจัดการเรียนรู้ และการเรียนรู้ของผู้เรียนในภาพรวมอยู่ในระดับมาก มีแนวทางการพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาทักษะอาชีพสู่การเป็นนวัตกรของผู้เรียนในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาอุทัยธานี ชัยนาท คือ การปรับเปลี่ยนการจัดการเรียนการสอนให้สามารถเปลี่ยนแปลงผู้เรียนให้มีคุณลักษณะของนวัตกร การพัฒนาผู้เรียนให้ค้นพบความสามารถ ความถนัด และความต้องการตนเอง และจัดการเรียนรู้ในรูปแบบที่หลากหลาย และการมีส่วนร่วมของผู้บริหารโรงเรียน ครู ผู้ปกครอง และชุมชน เพื่อสร้างความเปลี่ยนแปลง ส่งเสริมสนับสนุนให้ผู้เรียนได้ออกแบบและทดลอง มีอิสระในการประดิษฐ์คิดค้น และมีการประเมินเพื่อพัฒนาอย่างต่อเนื่อง โดยรูปแบบมี 3 องค์ประกอบ คือหลักการและแนวคิด วัตถุประสงค์ และกระบวนการพัฒนา แบ่งเป็น 2 ระดับ ได้แก่ ระดับสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาใช้กระบวนการ 7S ประกอบด้วย (1) S : Synthesis (การสังเคราะห์) (2) S : StrategyPlanning (การวางแผนกลยุทธ์) (3) S : Support (การส่งเสริม สนับสนุน และการดำเนินการ) (4) S : Supervision (การนิเทศ กำกับ ติดตาม) (5) S : Success (ความสำเร็จ) (6) S : Showcase (การแลกเปลี่ยนเรียนรู้และการยกย่อง ชมเชย) และ (7) S : Sustainability (การพัฒนาสู่ความยั่งยืน) และระดับโรงเรียนใช้กระบวนการ New LOOK ประกอบด้วย (1) L : Learning (2) O : Occupation (3) O : Outcome และ (4 ) K : Knowledge แบ่งออกเป็น 3 ด้าน ได้แก่ ด้านการบริหารจัดการของผู้บริหารสถานศึกษา ด้านการจัดการเรียนรู้ของผู้สอน และด้านการจัดการเรียนรู้ของผู้เรียน โดยใช้รูปแบบการพัฒนาทักษะอาชีพอย่างสร้างสรรค์ เพื่อปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตใหม่ (New LOOK) (2) ผลการนำรูปแบบไปใช้กับกลุ่มเป้าหมาย พบว่า ด้านการบริหาร จัดการของผู้บริหารด้านการจัดการเรียนรู้ของผู้สอน และด้านการจัดการเรียนรู้ของผู้เรียน อยู่ในระดับมากผู้ปกครองนักเรียน คณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน และผู้นำชุมชนมีความพึงพอใจโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด และควรเพิ่มองค์ประกอบด้านปัจจัยความสำเร็จคือ กระบวนการชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพ (Professional Learning Community : PLC) และการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล (Digital Technology)

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ยนต์ชัย ก. (2023). รูปแบบการบริหารจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาทักษะอาชีพสู่การเป็นนวัตกรของผู้เรียนในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาอุทัยธานี ชัยนาท. วารสารการอาชีวศึกษาภาคกลาง, 7(2), 8–22. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/IVECJournal/article/view/269192
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ณัฐรดา วงษ์นายะ. (2555). การพัฒนารูปแบบการจัดการความรู้เครือข่ายสื่อเพื่อเด็กและเยาวชนภาคเหนือ. วิทยานิพนธ์ ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ดุษฎี โยเหลา และคณะ. (2557). การศึกษาการจัดการเรียนรู้แบบ PBL ที่ได้จากโครงการสร้างชุดความรู้เพื่อสร้างเสริมทักษะแห่งศตวรรษที่ 21 ของเด็กและเยาวชน : จากประสบการณ์ความสำเร็จของโรงเรียนไทย. กรุงเทพฯ : ทิพยวิสุทธิ์.

ทวีวรรณ อินดา. (2552). การพัฒนารูปแบบที่มีประสิทธิภาพของการนำกลยุทธ์ไปปฏิบัติในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ. ดุษฎีนิพนธ์ ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ธีรวุฒิ ชมใจ. (2554). การพัฒนารูปแบบความร่วมมือการจัดการอาชีวศึกษาระบบไตรภาคี. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ประพันธ์ศิริ สุเสารัจ. (2553). การพัฒนาการคิด (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ : 9119 เทคนิค พริ้นติ้ง.

วาโร เพ็งสวัสดิ์. (2553). การวิจัยพัฒนารูปแบบ. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 2, (4), หน้า 1 - 15.

วิริยะ ฤาชัยพาณิชย์. (2558). การสอนแบบสร้างสรรค์เป็นฐาน Creativity - based Learning (CBL). วารสารนวัตกรรมการเรียนรู้, 1, (2), หน้า 23 - 37.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2561). นโยบายสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานปีงบประมาณ พ.ศ. 2561. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561 - 2580. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. (2559). แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564). กรุงเทพฯ : สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2550). แผนการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ การจัดการเรียนรู้แบบส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

Joyce, B., & Weil, M. (1990). Model of teaching (3rd ed.). New Delhi: Prentice Hall.