การพัฒนาระบบประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศของวิทยาลัยเทคนิค สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา

Main Article Content

ณัฐทิตา ภูเลี่ยมคำ
ดวงใจ ชนะสิทธิ์
อรพรรณ ตู้จินดา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาข้อมูลพื้นฐานการพัฒนาระบบประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศของวิทยาลัยเทคนิค 2) พัฒนาระบบประกันคุณภาพภายในสถานศึกษา สู่ความเป็นเลิศของวิทยาลัยเทคนิค 3) ประเมินระบบการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศของวิทยาลัยเทคนิค ใช้ระเบียบวิธีการวิจัยและพัฒนาการดำเนินการวิจัยแบ่งออกเป็น 3 ระยะ ดังนี้ ระยะที่ 1 ศึกษาเอกสารและสัมภาษณ์ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 11 คน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจงตามเกณฑ์ที่กำหนด เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา ระยะที่ 2 พัฒนาระบบประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศของวิทยาลัย เทคนิคผู้ให้ข้อมูลได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา และหัวหน้างานประกันคุณภาพของวิทยาลัยเทคนิค สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา จำนวน 22 คน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจงตามเกณฑ์ที่กำหนด และกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการทดลอง คือ วิทยาลัยเทคนิคขอนแก่นสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจงตามเกณฑ์ที่กำหนดใช้ระยะเวลาใน การพัฒนาและทดลอง 1 ภาคการศึกษา เครื่องมือที่ใช้ได้แก่ แบบบันทึกการสนทนากลุ่ม แบบสอบถามเพื่อตรวจสอบความถูกต้อง เหมาะสมของร่างระบบประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศ และคู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายในสู่ความเป็นเลิศของวิทยาลัยเทคนิค สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานวิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา ระยะที่ 3 ประเมินระบบการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศของวิทยาลัยเทคนิค ตรวจสอบโดยผู้เชี่ยวชาญจำนวน 5 คนได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจงตามเกณฑ์ที่กำหนด เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบประเมินอรรถประโยชน์ 4 ด้าน ประกอบด้วย การประเมินความเหมาะสม ความเป็นไปได้ ความถูกต้อง และความเป็นประโยชน์ โดยการวิเคราะห์ข้อมูลและสรุปจากแบบประเมินและข้อเสนอแนะของผู้เชี่ยวชาญ สถิติที่ใช้ใน การวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ


ผลการวิจัย พบว่า 1. ข้อมูลพื้นฐานการพัฒนาระบบประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศของวิทยาลัยเทคนิคมี 6 ด้าน ประกอบด้วย การบริหารแบบมีส่วนร่วม กลไกการทำงานอย่างเป็นระบบตามวงจรเดมมิ่ง (PDCA) การพัฒนาคุณภาพผู้สำเร็จการศึกษา การพัฒนาคุณภาพครูและบุคลากร การสร้างความร่วมมือกับสถานประกอบการ และการพัฒนาคุณภาพของผู้บริหาร 2. ผลการพัฒนาระบบประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศของวิทยาลัยเทคนิคมี 3 องค์ประกอบประกอบด้วยองค์ประกอบที่ 1 การดำเนินงานการใช้ระบบการประกันคุณภาพการศึกษาภายในสถานศึกษาของวิทยาลัยเทคนิคสู่ความเป็นเลิศจำนวน 11 รายการ องค์ประกอบที่ 2 ขั้นตอนในการพัฒนาระบบการประกันคุณภาพการศึกษาสถานศึกษาของวิทยาลัยเทคนิคสู่ความเป็นเลิศจำนวน 19 ขั้นตอน องค์ประกอบที่ 3 องค์ประกอบ และดัชนีบ่งชี้คุณภาพการประกันคุณภาพสถานศึกษาของวิทยาลัยเทคนิคสู่ความเป็นเลิศจำนวน 6 องค์ประกอบ 114 ดัชนีคุณภาพสำหรับผลการทดลองใช้คู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายในสู่ความเป็นเลิศของวิทยาลัยเทคนิค พบว่าวิทยาลัย เทคนิคขอนแก่น มีการจัดทำโครงสร้างการจัดระบบการประกันคุณภาพภายในของสถานศึกษา สร้างความรู้ ความเข้าใจ มีความเชื่อมั่นในการประกันคุณภาพการศึกษา และสร้างความตระหนักให้แก่บุคลากรดีขึ้น ทั้งนี้แต่ละฝ่ายงานได้จัดทำคู่มือการปฏิบัติงานเพื่อเป็นแนวทางในการดำเนินงานของวิทยาลัยเพื่อเป็นต้นแบบให้วิทยาลัยเทคนิค อื่น ๆ ต่อไป 3. ผลการประเมินระบบการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศของวิทยาลัยเทคนิค ประโยชน์ โดยการวิเคราะห์ข้อมูลและสรุปจากแบบประเมินและข้อเสนอแนะของผู้เชี่ยวชาญที่มีความเชี่ยวชาญหรือมีประสบการณ์ด้านการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาไม่น้อยกว่า 5 ปี จำนวน 5 คน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง พบว่า ระบบการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศของวิทยาลัยเทคนิค มีความเหมาะสม ความเป็นไปได้ ความถูกต้อง และสามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ภูเลี่ยมคำ ณ., ชนะสิทธิ์ ด., & ตู้จินดา อ. (2024). การพัฒนาระบบประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศของวิทยาลัยเทคนิค สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. วารสารการอาชีวศึกษาภาคกลาง, 8(1), 59–70. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/IVECJournal/article/view/274241
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ชัยวิชิต เชียรชนะ และ ศจีมาจ ณ วิเชียร. (2564). แนวทางการพัฒนาการดำเนินงานการประกันคุณภาพการศึกษาในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน).

ณัฐสิฏ รักษ์เกียรติวงศ์. (2559). การปฏิรูปอาชีวศึกษาของประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย (ทีดีอาร์ไอ).

พิมพ์นารา เสาวนิตย์. (2562). รูปแบบการบริหารระบบการประกันคุณภาพสู่ความเป็นเลิศของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา.

ฤทัยรัตน์ ปัญญาสิม และ ดวงใจ ชนะสิทธิ์. (2560, มกราคม-มิถุนายน). การบริหารงานแบบมีส่วนร่วมส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9. ศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 9, (1), หน้า 299-313.

สำนักทดสอบทางการศึกษา. (2554). แนวทางการพัฒนาระบบประกันคุณภาพภายในของสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน). (2564). รายงานประจำปี 2564. กรุงเทพฯ: สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน).

Du, G., Yuan, J., Miao, F., & Wei, P. (2017). Effectiveness of Design Process of Education Quality Assurance System Based on EFQM Model. Mathematics, Science and Technology Education, 13, (12), pp. 8205-8211.

Shannon, G.S., & Bylsma, P. (2007). The Nine Characteristics of High-Performing Schools: A research-based resource for schools and districts to assist with improving student learning. (2nd Ed.). Olympia, WA: OSPI.