การบริหารศูนย์ความเป็นเลิศทางการอาชีวศึกษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงคเพื่อ 1) เพื่อทราบองค์ประกอบการบริหารศูนย์ความเป็นเลิศทางการอาชีวศึกษา 2) เพื่อทราบผลการยืนยันองค์ประกอบการบริหารศูนย์ความเป็นเลิศทางการอาชีวศึกษา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ศูนย์ความเป็นเลิศทางการอาชีวศึกษา (Excellent Center) สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา จำนวน 118 แห่ง กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตารางประมาณค่ากลุ่มตัวอย่างของเครซี่ และมอร์แกน (Krejcie and Morgan) โดยผู้ให้ข้อมูลคือ ศูนย์ความเป็นเลิศทางการอาชีวศึกษา ศูนย์ฯละ 3 คน ประกอบด้วย ผู้อำนวยการ 1 คน รองผู้อำนวยการ 1 คน และหัวหน้าสาขาวิชา 1 คน ในสังกัดวิทยาลัยอาชีวศึกษาที่เป็นศูนย์ความเป็นเลิศทางการอาชีวศึกษา รวมทั้งสิ้น 354 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ 1) แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง 2) แบบสอบถามความคิดเห็น สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ร้อยละ ความถี่ มัชฌิมเลขคณิต และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ (Exploratory Factor Analysis : EFA) และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน (Confirmatory Factor Analysis : CFA) ผลการวิจัยพบว่า 1. องค์ประกอบการบริหารศูนย์ความเป็นเลิศทางการอาชีวศึกษา ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ คือ 1) องค์ประกอบพื้นฐานของศูนย์ความเป็นเลิศทางการอาชีวศึกษา 2) ระบบการบริหารจัดการ 3) นโยบายสู่การปฏิบัติ และ 4) วางแผนปฏิบัติ กำกับติดตาม และประเมินผล 2. ผลการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของการบริหารศูนย์ความเป็นเลิศทางการอาชีวศึกษา พบว่า โมเดลมีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์มีค่า Chi - square = 11594.799 (P = 0.00), (x2/df) = 2.265, CFI = 0.852, RMSEA = 0.060, RMR = 0.042 และ TLI = 0.845
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
|
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร การอาชีวศึกษาภาคกลาง ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการอาชีวศึกษาภาคกลางหากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนใดส่วนหนึ่ง ไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์ ในการคัดลอกบทความเพื่อการศึกษาแต่ให้อ้างอิงแหล่งที่มาให้ครบถ้วน สมบูรณ์ สงวนสิทธิ์ โดย สถาบันการอาชีวศึกษาภาคกลาง 4 ที่ตั้ง 90 ถนนเทศา ตำบลพระปฐมเจดีย์ อำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม โทรศัพท์ 034 242 856 , โทรสาร 034 242 858 ISSN : 3056-9176 (print) ISSN : 2985-2382 (online) |
เอกสารอ้างอิง
ชัยเสฏฐ์ พรหมศรี. (2551). คู่มือองค์การแห่งความเป็นเลิศ. กรุงเทพฯ: ปัญญาชน.
เด่น ชะเนติยัง. (2553). การบริหารงานบุคคล. กรุงเทพฯ: ม.ป.ท.
พระราชบัญญัติการอาชีวศึกษา พ.ศ. 2551. (2551, 5 มีนาคม). ราชกิจจานุเบกษา (เล่มที่ 125 ตอนที่ 43ก, หน้า 1-24).
เมธี ปิลันธนานนท์. (2555). การบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ: พิทักษ์อักษร.
สงบ อินทรมณี. (2562, มกราคม–มิถุนายน). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. วิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น, 16, (1), หน้า 353-360.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
Bentler, P.M. (1990). Comparative fit indexes in structural models. Psychological Bulletin, 107, (2), pp. 238–246.
Buytendijk, F. (2006). The five keys to building a high-performance organization. Business Performance Management Magazine, 4, (1), pp. 24-47.
Koontz, H., & O'Donnell, C. (1972). Principles of Management: An Analysis of Managerial Functions. New York: McGraw-Hill.
Fayol, H. (1949). General and Industrial Management. London: Sir Isaac Pitman & Sons.
Kaiser, G.T., & Linda, S.F. (2001). Using Multivariate statistics. New York: Harper & Row.
Kaplan, R.S. & Norton, D.P. (2001). The Strategy–Focused Organization: How Balanced Scorecard Companies Thrive in the New Business Environment. Boston, MA: Harvard Business School Press.
Linder, J.C., & Brooks, J.D. (2004). Transforming the Public Sector. Outlook Journal, 6, (10), pp. 68-76.
Gulick, L., & Urwick, L. (1937). Papers on the Science of Administration. New York: Columbia University.
Schumacker, R.E., & Lomax, R.G. (2010). A beginner’s guide to structural equation modeling. (3rd ed.). New York: Routledge Academic.
