การติดตามการแนะแนว ประชาสัมพันธ์ทุนการศึกษาและการค้นหานักเรียนรับทุนนวัตกรรมสายอาชีพชั้นสูง

Main Article Content

อัคครัตน์ พูลกระจ่าง
รินรดี ปาปะใน
วณิชย์ อ่วมศรี
ปานเพชร ชินินทร

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ติดตามการ แนะแนวประชาสัมพันธ์ทุนการศึกษา และการค้นหานักเรียนรับทุนนวัตกรรมสายอาชีพชั้นสูง 2) ศึกษาปัญหา อุปสรรคและข้อเสนอแนะในการแนะแนวประชาสัมพันธ์ทุนการศึกษาและการค้นหานักเรียนรับทุนฯ โดยใช้รูปแบบการวิจัยแบบผสมผสาน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามโดยใช้สถิติบรรยาย ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และการวิเคราะห์เนื้อหา กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหาร ครูสาขาที่ได้รับทุน และครูแนะแนว จำนวน 180 คน โดยใช้การสุ่มอย่างง่าย ผลการวิจัย พบว่า สถานศึกษาดำเนินกิจกรรมตามแผนปฏิบัติงาน ร้อยละ 66.67 และไม่เป็นไปตามแผน ร้อยละ 33.33 ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด สภาพปัญหา อุปสรรคในการทำงาน พบว่า ผู้ปกครองไม่เข้าใจเกี่ยวกับทุน ไม่ต้องการให้ศึกษาต่อสถานศึกษาคู่แข่งค่อนข้างมาก ทำให้ผู้สมัครส่วนหนึ่งสละสิทธิ์ ไม่มั่นใจว่าจะได้รับทุน ระยะเวลาในการประชาสัมพันธ์น้อย สำหรับข้อเสนอแนะจากการติดตาม พบว่า ควรมีระยะเวลาในการดำเนินงานโครงการมากขึ้น การสร้างเครือข่ายครูแนะแนวในพื้นที่จังหวัด การจัดทำสื่อประชาสัมพันธ์ถึงอาชีพหลังสำเร็จการศึกษใช้รูปแบบกิจกรรมรุ่นพี่ชวนน้องมาเรียน ดำเนินการคัดกรองเบื้องต้นจากครูแนะแนวแต่ละโรงเรียนก่อนลงพื้นที่ค้นหานักเรียนทุน จะส่งผลการแนะแนวประชาสัมพันธ์ทุนการศึกษา และการค้นหานักเรียนรับทุนนวัตกรรมสายอาชีพชั้นสูงมีประสิทธิภาพมากขึ้น นอกจากนี้ ยังมีโมเดลการทำงานเกิดขึ้นเป็นแนวปฏิบัติที่ดี เช่น โมเดลผึ้งงาน UDON Model เป็นต้น

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
พูลกระจ่าง อ., ปาปะใน ร., อ่วมศรี ว., & ชินินทร ป. (2024). การติดตามการแนะแนว ประชาสัมพันธ์ทุนการศึกษาและการค้นหานักเรียนรับทุนนวัตกรรมสายอาชีพชั้นสูง. วารสารการอาชีวศึกษาภาคกลาง, 8(2), 95–103. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/IVECJournal/article/view/279138
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กมล ศรีสุวรรณ, จรินทร์ ธรรมรักษ์, และ รุฮานี หมีนยะลา. (2563). ปัจจัยการตัดสินใจเลือกเข้าศึกษาต่อในวิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชนของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 1 ปีการศึกษา 2561 ในเขตพื้นที่อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. ศึกษาศาสตร์สาร มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 4, (1), หน้า 60-74.

นิชานันท์ ปักการะนา และ ทัศน์ศิรินทร์ สว่างบุญ. (2563, กรกฎาคม-ธันวาคม). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการศึกษาต่อด้านอาชีวศึกษาและแนวทางส่งเสริมภาพลักษณ์ของอาชีวศึกษา: การวิจัยแบบผสานวิธี. การวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 26, (2), หน้า 146-160.

บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10).กรุงเทพฯ: สุวีริยา.

พงศกร กาวิชัย, สมคิด แก้วทิพย์, สิทธิชัย ธรรมขัน, และ กาญจนาพร สายวงค์ฟั่น. (2567, มกราคม-มิถุนายน). การจัดการความรู้และบทเรียนหนุนเสริมทางวิชาการสำหรับหน่วยจัดการเรียนรู้ต่อการพัฒนาทักษะกลุ่มแรงงานนอกระบบและด้อยโอกาสภายใต้กองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา. สังคมศาสตร์และศาสตร์รวมสมัย, 5, (1), หน้า 87-101.

พัสรินณ์ พันธุ์แน่น, เพ็ญประภา ภัทรานุกรม, และดาวพระศุกร์ ทองกลิ่น. (2564). กระบวนการหนุนเสริมเพื่อขับเคลื่อนงานวิจัยเพื่อท้องถิ่นในพื้นที่ชุมชนเมือง กรุงเทพมหานคร. พัฒนาสังคมและยุทธศาสตร์ การบริหาร, 23, (2), หน้า 21-41.

พิศิษฐ ตัณฑวณิช และ พนา จินดาศรี. (2561, ธันวาคม). ความหมายที่แท้จริงของค่า IOC. การวัดผลการ ศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 24, (2), หน้า 3-12.

ภัคชุดา เสรีรัตน์. (2560). ปัจจัยจำแนกการตัดสินใจศึกษา ต่อระดับอาชีวศึกษาของนักเรียนในกลุ่มจังหวัดภาคใต้ฝั่งอ่าวไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.

สกาวรัตน์ ไกรมาก, ศุภโชค ปิยะสันต์, คัชรินทร์ มหาวงศ์, และ นรินธน์ นนทมาลย์. (2567, มกราคม–เมษายน). การศึกษาวิธีปฏิบัติที่ดีในการหนุนเสริมด้วย S.A.V.E. Model สำหรับโรงเรียนในโครงการครูรักษ์ถิ่น. คุรุสภาวิทยาจารย์, 5, (1), หน้า 141-157.