A comparison of Abilities in Application to One-Variable Linear Equation among Students with Different Learning Style in a Computer-Based Testing System with Immediate Feedback
Keywords:
Learning Style, Immediate Feedback, Computer-Based TestingAbstract
The purposes of this study were 1) to analyze the interaction between student’s learning styles and feedback types which affected the ability to apply for solving one-variable linear equation, and,
2) to compare student’s ability to apply for solving one-variable linear equation when divided by learning styles and feedback types. Experimental group of this study were 5 classes of Mathayomsuksa 1 students, Chulalongkorn University Demonstration School. Class 1 and class 2 were given Partial Worked Example Feedback (PWF) while class 3 and class 4 were given Partial Directive Feedback (PDF). Also, students in class 5 received (Knowledge of Result Feedback (KOR). The overall sample were 126 students. Each controlled group consisted of students with six learning styles; Independent, Dependent, Collaborative, Avoidance, Competitive, and Participant. The instruments were 1) Learning Style questionnaire 2) pretest and posttest on solving one-variable linear equation and 3) computer-based test with immediate feedback on solving one-variable linear equation. Data analysis was conducted by using descriptive statistics (mean and standard deviation) and Two-ways ANOVA.
The research results found no interaction between learning style and types of testing feedback in the ability in solving one-variable linear equation(F = 0.380, Sig. = 0.953). However, learning styles resulted in the difference of average scoreatsignificance level of .01 (F = 3.785, Sig. = .003). The comparative study of student’s ability to apply for solving one-variable linear equation found that students who had Dependent learning style gained lower average test score than students with Independent, Competitive, and Collaborative learning style.Moreover, Students who had Competitive learning style gained higher average test score than those with Collaborative, Avoidance, and Participant learning style.
References
กระทรวงศึกษาธิการ (2553). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551.พิมพ์ครั้งที่ 3 กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุม สหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.จากัด.
คู่บุญ ศกุนตนาค. (2552). ผลของความสอดคล้องระหว่างแบบการเรียนกับแบบการสอนที่มีต่อความสุขในการเรียนรู้ของนักเรียน. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต), สาขาวิจัยการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จุฑาภรณ์ มาสันเทียะ. (2560). การพัฒนาระบบการทดสอบที่มีการให้ข้อมูลย้อนกลับทันทีโดยใช้ระบบคอมพิวเตอร์สำหรับผู้เรียนที่มีความสามารถแตกต่างกัน: การประยุกต์ใช้โมเดลการตอบสนองข้อสอบแบบต่อเนื่องของราสซ์. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบันฑิต), สาขาการวัดและประเมินทางการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชวนสิทธิ์สุชาติ (2532). การเปรียบเทียบแบบการเรียนของนิสิตคณะศึกษาศาสตร์ในระดับอุดมศึกษา(ปริญญานิพนธ์มหาบัณฑิต) กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สิตานนท์ ศรีวรรธนะ. (2556). การศึกษาลีลาการเรียนรู้ของนักศึกษาที่เรียนภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศมหาวิทยาลัยแห่งชาติสิงค์โปร์. (สารนิพนธ์การสอนภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศ)กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Larsen, D.P., Butler, A.C., and Roediger, H.L., III (2009). Repeated testing improves long-term retention relative to repeated study: A randomized, controlled trial . Med Educ, 43, 1174–1181.
Turner, N.M., Scheffer, R., Custers, E., and Cate, O.T. (2011). Use of unannounced spaced telephone testing to improve retention of knowledge after life-support courses . Med Teach, 33, 731–737.
Yunfei, D. and Simpson, C. (2002). Effects of Learning Styles and Class Participation on Students’ Enjoyment Level in Distributed Learning Environments. Journal of Education for Library and Information Science.45(2). 123-136.
