ท่าทีต่อความตายของพระสงฆ์ที่ป่วยระยะสุดท้ายในโรงพยาบาลสงฆ์

บทคัดย่อ

วิทยานิพนธ์เรื่องท่าทีต่อความตายของพระสงฆ์ที่ป่วยระยะสุดท้ายในโรงพยาบาลสงฆ์ มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาท่าทีต่อความตายของพระสงฆ์ที่ป่วยระยะสุดท้ายในโรงพยาบาลสงฆ์ 2) แนวทางปฏิบัติในการดูแลพระสงฆ์ที่ป่วยระยะสุดท้ายในโรงพยาบาลสงฆ์ควรเป็นอย่างไร

การวิจัยครั้งนี้ ใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลจากการสัมภาษณ์ ผู้ให้ข้อมูล ได้แก่พระสงฆ์ที่ป่วยระยะสุดท้ายในโรงพยาบาลสงฆ์ จำนวน 5 รูป และพยาบาลผู้ดูแล 3 ท่าน การสัมภาษณ์ ครั้งนี้ใช้วิธีการสัมภาษณ์แบบไม่เป็นมาตรฐาน โดยการพูดคุยกับผู้ให้  สัมภาษณ์อย่างเป็นกันเองไม่เป็นทางการมากนัก ตามประเด็นคำถามที่เตรียมในประเด็นตามเป้าหมายของการวิจัย โดยไม่กำหนดตายตัวว่าจะใช้คำถามใดถามก่อนหรือหลัง จนได้คำตอบครอบคลุมทุกประเด็น วิเคราห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า ท่าทีต่อความตายของพระสงฆ์ที่ป่วยระยะสุดท้ายในโรงพยาบาลสงฆ์ 3 ด้าน คือ ด้านความคิด เช่น ไม่อยากเข้ากระบวนการรักษาที่วุ่นวาย, สุดท้ายแล้วชีวิตต้องไปที่เมรุเหมือนเดิม, ยอมรับสภาพสภาวะของโรค, เมื่อวาระสุดท้ายของท่านเพราะท่านก็จะมีกุฏิส่วนตัวของท่านอยู่เงียบๆ ด้านความรู้สึก เช่น ท่านไม่ได้หวาดกลัวต่อความตาย,  แม้จะเจ็บจะปวดท่านไม่เคยร้องขอ,  ไม่ได้มีความหวาดวิตกหวั่นไหวหงุดหงิด    ด้านพฤติกรรม เช่น อยากอยู่เฉยๆอยากอยู่นิ่งๆ, ท่านบอกว่าอยากจะกลับวัด พูดเสียงดัง ท่านไม่ค่อยสัมพันธภาพ คุยน้อยมาก และอาจจะหงุดหงิด ด้วยความปวด  และแนวทางปฏิบัติในการดูแลพระสงฆ์ที่ป่วยระยะสุดท้าย 3 ด้าน คือ ด้านกาย เช่น หาวิธีช่วยบรรเทา, ถามความต้องการ, ดูแลความสะอาด ด้านจิตใจ เช่น สร้างสัมพันธภาพ, ประเมินจิตใจ,ดูแลจัดการเรื่องความวิตกกังวล และด้านสังคม เช่น ส่งเสริมบทบาทหน้าที่สำคัญของพระสงฆ์,ประสานเจ้าอาวาส ลูกศิษย์ เรื่องของคนใกล้ชิด