การพัฒนาสมรรถนะการบริหารงานของพระสังฆาธิการจังหวัดเพชรบูรณ์

ผู้แต่ง

  • พระมหาอนุชา โสตฺถิวิชโย (พงษ์สวัสดิ์)

คำสำคัญ:

การพัฒนา, สมรรถนะการบริหารงาน, พระสังฆาธิการ

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ข้อ คือ 1) เพื่อศึกษาระดับสมรรถนะการบริหารงานของ
พระสังฆาธิการจังหวัดเพชรบูรณ์ 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะการบริหารงานของพระสังฆาธิการกับการบริหารงานของคณะสงฆ์จังหวัดเพชรบูรณ์ และ 3) เพื่อเสนอแนวทางการพัฒนาสมรรถนะการบริหารงานของพระสังฆาธิการจังหวัดเพชรบูรณ์ การวิจัยครั้งนี้ใช้วิธีการวิจัยแบบผสานวิธีระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณ โดยใช้วิธีการวิจัยเชิงสำรวจที่มีแบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลจาก
พระสังฆาธิการ 262 รูป วิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูปเพื่อการวิจัยทางสังคมศาสตร์ สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน วิเคราะห์หาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน (Pearson ’s Product Moment Correlation Coefficient) และการวิจัยคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 12 รูป/คน โดยใช้แบบสัมภาษณ์ที่มีโครงสร้าง และใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณา

ผลการวิจัย พบว่า

  1. พระสังฆาธิการจังหวัดเพชรบูรณ์ มีสมรรถนะการบริหารงานโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (= 3.79) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า เมื่อจำแนกเป็นรายด้านโดยเรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อย ดังนี้ ด้านความรู้ (= 3.89) ด้านการประสานงาน ( = 3.85) ด้านการบริหารงาน ( = 3.72) และด้านทักษะ ( = 3.71) ตามลำดับ ซึ่งอยู่ในระดับมากทุกด้าน และพระสังฆาธิการจังหวัดเพชรบูรณ์ มีสมรรถนะการบริหารงานของคณะสงฆ์โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 3.98) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า เมื่อจำแนกเป็นรายด้านโดยเรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อย ดังนี้ ด้านการปกครอง ( = 4.05) ด้านการสาธารณูปการ ( = 4.03) ด้านการศาสนศึกษา ( = 4.01) ด้านการเผยแผ่ ( = 4.01) ด้านการสาธารณ
    สงเคราะห์ ( = 3.95) และด้านการศึกษาสงเคราะห์ ( = 3.81) ตามลำดับ ซึ่งอยู่ในระดับมากทุกด้าน
  2. ผลการวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะการบริหารงานของพระสังฆาธิการจังหวัดเพชรบูรณ์กับสมรรถนะการบริหารงานของคณะสงฆ์จังหวัดเพชรบูรณ์ พบว่า
    ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของสมรรถนะการบริหารงานของพระสังฆาธิการจังหวัดเพชรบูรณ์ กับสมรรถนะการบริหารงานของคณะสงฆ์จังหวัดเพชรบูรณ์ โดยภาพรวม มีความสัมพันธ์ เชิงบวกในระดับปานกลาง (r = 0.695**) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01
  3. แนวทางการพัฒนาสมรรถนะการบริหารงานของพระสังฆาธิการจังหวัดเพชรบูรณ์
    พบดังนี้ ด้านการปกครอง เจ้าคณะผู้ปกครองควรมีการจัดโครงการเพื่อพัฒนาทักษะด้านการบริหารงานปกครองให้แก่พระสังฆาธิการ ด้านศาสนศึกษา พระสังฆาธิการควรให้การสนับสนุนและส่งเสริมการศึกษาพระปริยัติธรรม ด้านศึกษาสงเคราะห์ ควรมีการระดมทุน จัดหาทุนการศึกษาให้แก่ นักเรียน จัดหาวัสดุอุปกรณ์ทางการศึกษาเพื่อส่งเสริมให้การจัดการสอนของพระสอนศีลธรรมเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ ด้านการเผยแผ่พระพุทธศาสนา ควรร่างนโยบายในการปฏิบัติงานด้านการเผยแผ่พระพุทธศาสนาอย่างเป็นรูปธรรม และปฏิบัติตามนโยบายที่ร่วมกันร่าง ด้านการสาธารณูปการ ควรมีความรู้งานด้านการสาธารณูปการ โดยผ่านกระบวนการศึกษาตามหลักสูตรต่าง ๆ ของคณะสงฆ์ ด้านการสาธารณสงเคราะห์ พระสังฆาธิการควรมีส่วน
    รวมในการวางแผนในการสงเคราะห์ประชาชนให้ตรงตามความต้องการและความเดือดร้อนของประชาชน ตลอดจนประสานงานกับภาคเครือข่ายต่าง ๆ ในการสงเคราะหประชาชน

 

References

กรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ, คู่มือพระสังฆาธิการว่าด้วยพระราชบัญญัติ กฎ ระเบียบและคำสั่งของคณะสงฆ์, (กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์การศาสนา), 2542.

กรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ,คู่มือถวายความรู้แด่พระสังฆาธิการปี 2538, (กรุงเทพมหานคร: การศาสนา, 2538), หน้า 156.

กรมการศาสนา, คู่มือพระสังฆาธิการว่าด้วยเรื่องการคณะสงฆ์และการพระศาสนา,(กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์การศาสนา, 2540), หน้า 11.

พระธรรมญาณมุนี, (ทองย้อย กิตฺติทินฺโน), วัดช่วยชาวบ้านได้อย่างไร, การแสวงหาเส้นทางการพัฒนาชนบทของพระสงฆ์ไทย, (เอกสารการบรรยาย), หน้า 40.

พระเทพเวที, (ประยุทธ์ ปยุตโต), อุดมธรรมนําจิตสํานึกของสังคมไทย, พิมพ์ครั้งที่ 2, (กรุงเทพมหานคร: กรุงเทพบุ๊คสโตร์, 2535), หน้า 17.

พระราชวรมุนี (พล อาภากโร), (17 กันยายน 2560), “การปฏิรูปกิจการพระพุทธศาสนา (2)”, โพสต์ทูเดย์, [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://www.posttoday.com/dhamma/515253 [20 กรกฎาคม 2562]

พระมหาวิศิต ธีรวํโส ประดิษฐ์ ชื่นบาน และพิพัฒน์ วิถี, “การพัฒนาสมรรถนะของพระสังฆาธิการในจังหวัดสุรินทร์”, วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์, 4(1) 172.

พระราชวรเมธี, ดร.และคณะ, แผนยุทธศาสตร์การปฏิรูปกิจการพระพุทธศาสนา 2560-2564 “การนำนโยบายสู่การปฏิบัติ”, หน้า 24.

พระมหาสุทิตย์ อาภากโร และคณะ, “การเสริมสร้างสุขภาวะและการเรียนรู้ของสังคมตามแนวพระพุทธศาสนา”, รายงานวิจัย, (สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2558), หน้า 2-3.

พระมหาไมตรี อาสภชโย (นนท์ศิริ), “การพัฒนาสมรรถนะการปฏิบัติงานของพระสังฆาธิการในจังหวัดอุทัยธานี”, วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, (บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2564)

พระมหานครินทร์ อนาลโย (สุขราช) และคณะ, “ศึกษาสภาพสมรรถนะด้านการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสังฆาธิการในเขตปกครองคณะสงฆ์ภาค 17”, วารสารบวรสหการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์, 1(1) หน้า 1-8.

พระมหาอดิศักดิ์ คเวสโก (ฉีดอิ่ม), “ประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์ธรรมยุต

จังหวันครศรีธรรมราช”, วารสารปัญญา, 26(2) หน้า 13 – 85.

พระมหาวิศิต ธีรวํโส และคณะ, “การพัฒนาสรรถนะของสังฆาธิการในจังสุรินทร์”, วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์, ปีที่ 4(1) หน้า 169 – 180.

พระครูวิโรจน์อินทคุณ และคณะ, “การพัฒนาสมรรถนะเจ้าอาวาสตามหลักพุทธธรรมเพื่อการบริหารกิจการคณะสงฆ์ในจังหวัดจันทบุรี”, วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 9(3) หน้า 244 – 258.

วีระยุทธ ยะสาย และคณะ, “บทบาทของพระสังฆาธิการในการบริหารกิจการคณะสงฆ์ เขตอำเภอบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา”, วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ, 5(2) : หน้า 67.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2023-08-31