ประสบการณ์ความหวังของผู้ที่อยู่ร่วมกับเชื้อเอชไอวี

ผู้แต่ง

  • ณรัชต์หทัย ล้ำเลิศ -
  • ปรินดา ตาสี

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสบการณ์ความหวังของผู้ที่อยู่ร่วมกับเชื้อเอชไอวี ผู้ให้ข้อมูลเป็นผู้ที่อยู่ร่วมกับเชื้อเอชไอวีที่เข้ารับบริการในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นแห่งหนึ่งในเขตภาคกลาง คัดเลือกผู้ให้ข้อมูลแบบเฉพาะเจาะจง จำนวน 5 ราย เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้การสัมภาษณ์แบบเจาะลึกรายบุคคล ร่วมกับการสังเกตแบบมีส่วนร่วมและการบันทึกข้อมูลภาคสนาม นำข้อมูลที่ได้ทั้งหมดมาวิเคราะห์ข้อมูลตามวิธีการของ แวน มาเนน ผลการศึกษา พบว่า ประสบการณ์ความหวังของผู้ที่อยู่ร่วมกับเชื้อเอชไอวี สามารถสรุปได้ 2 ประเด็นดังนี้ 1. การให้ความหมายกับความหวังของผู้ที่อยู่ร่วมกับเชื้อเอชไอวี ประกอบด้วย 3 ลักษณะ ได้แก่ เป้าหมาย พลังแห่งแนวทาง และ พลังแห่งความตั้งใจ โดยผู้ให้ข้อมูลสะท้อนความหมายออกมา จำนวน 6 ลักษณะ ดังนี้ 1) การหลุดพ้นจากอาการเจ็บป่วย 2) การมีสุขภาพที่ดี 3) มีจิตใจที่เข้มแข็ง 4) การมีชีวิตที่ยืนยาว 5) มีเป้าหมายในชีวิต และ 6) การคงไว้ของความหวัง 2. ปัจจัยเงื่อนไขที่เกี่ยวข้องกับความหวังของผู้ที่อยู่ร่วมกับเชื้อเอชไอวี ออกมาเป็น 4 ปัจจัย ได้แก่ 1) ความสามารถทางปัญญา 2) แรงสนับสนุนทางสังคม 3) ภาวะสุขภาพกาย และ 4) ประสบการณ์ของความสำเร็จของตนหรือผู้อื่น
ข้อค้นพบจากงานวิจัยนี้ ทำให้เข้าใจถึงประสบการณ์ความหวังของผู้ที่อยู่ร่วมเชื้อเอชไอวี และสามารถนำไปเป็นข้อมูลพื้นฐานในการพัฒนารูปแบบการสังคมสงเคราะห์กลุ่ม เพื่อเพิ่มความหมายและคุณภาพชีวิตให้แก่ผู้ที่อยู่ร่วมกับเชื้อเอชไอวี

References

กุนนที พุ่มสงวน และองค์อร ประจันเขตต์. (2556). การประเมินความเครียดและวิธีเผชิญความเครียดของผู้ติดเชื้อเอชไอวี/เอดส์ในแผนกโรคติดเชื้อโรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า.วารสารพยาบาลทหารบก, 14(3), 14-21.

จินดารัตน์ ชัยอาจ และคณะ (2556). รูปแบบการพัฒนาสุขภาวะชุมชนในระบบการจัดการดูแลผู้ติดเชื้อเอชไอวี/เอดส์ และผู้ที่ได้รับผลกระทบในพื้นที่ภาคเหนือตอนบน (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยเชียงใหม่). สืบค้น จาก:https://he02.tci-thaijo.org/index.php/cmunursing/

article/view/18920

จุรีรัตน์ นิลจันทึก. (2553). ความหมายในชีวิตของผู้ติดเชื้อเอชไอวี/เอดส์ : การศึกษาเชิงคุณภาพแบบทีมวิจัยเห็นชอบร่วมกัน .(วิทยานิพนธ์ศิลปะศาสตร์มหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ณัฐพร ลีนวิภาตและ ทวารัตน์ โคตรภูเวียง. (2562).คุณภาพชีวิตของผู้ติดเชื้อเอชไอวีที่ได้รับยาต้านไวรัสเอชไอวีจังหวัดขอนแก่น. วารสารควบคุมโรค, 27(1), 1-11.

บุณรฎา นามแก้ว และ กิตติพร เนาว์สุวรรณ. (2562).ประสบการณ์การถูกตีตราของผู้ติดเชื้อเอชไอวีและวิธีปฏิบัติตัวที่ดีของผู้ติดเชื้อเอชไอวีเพื่อลดการตีตราตนเองเมื่อมารับบริการที่โรงพยาบาล. ราชาวดีสาร วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีสุรินทร์, 11(2), 17-31.

ปัญจพจน์ วิมลรัตนชัยศิริ. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตของผู้ติดเชื้อเอชไอวี อำเภอสามชุก จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารการแพทย์โรงพยาบาลอุดรธานี, (24)1, 9-18.

พนมพร ห่วงมาก, อำไพรัตน์ อักษรพรหม และทัศนีย์ชาติไทย. (2555). ความสัมพันธ์ระหว่างการสนับสนุนทางสังคมของครอบครัวและชุมชน กับพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศของผู้ที่อยู่ร่วมกับเชื้อเอชไอวี ในโรงพยาบาลชุมชนจังหวัดจันทบุรี. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้าจันทบุรี, 23(2), 27-39.

ยุภาพรรณ มันกระโทก, วิทยา กุลสมบูรณ์ หทัยรัตน์ โคตรสมพงษ์. การศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิต ของผู้ติดเชื้อเอชไอวี/ผู้ที่อยู่ร่วมกับเชื้อเอชไอวีที่รับการรักษาที่โรงพยาบาลชุมชนจังหวัดนครราชสีมา.วารสารวิชาการสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 5 จังหวัดนครราชสีมา 2553; 16 (6).

ยุทธชัย ยุทธสิทธิ์ (2560). การเยียวยาผู้ติดเชื้อเอชไอวี/ผู้ป่วยเอดส์ที่มีภาวะบีบคั้นทางจิตวิญญาณ: บทบาทพยาบาล. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 35(3), 31-38.

รัชนี เสนาน้อย และคณะ (2562).ความเครียดและการปรับตัวของครอบครัวที่มีบุคคลติดเชื้อเอชไอวี/โรคเอดส์: การวิเคราะห์กรณีตัวอย่างโดยใช้ทฤษฎีการคืนสภาพครอบครัว. วารสารพยาบาลสงขลานครินทร์, 39(4).

วลัยนารี พรมลา. (2564) .ประสบการณ์การมีชีวิตยืนยาวของผู้ติดเชื้อเอชไอวี, วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี, 13(2), 275-287.

วิลาวรรณ ชมาฤกษ์ และคณะ (2557).ประสิทธิผลของการพัฒนาระบบการดูแลผู้ติดเชื้อเอชไอวีและผู้ป่วยเอดส์. โรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์อุบลราชธานี:อุบลราชธานี. วารสารการแพทย์, 29(1), 29-40.

ศิลธรรม เสริมฤทธิรงค์, พจนา ธัญญกิตติกุล และชุติวัลย์ พลเดช. (2561). ผลของการตีตราต่อผู้เป็นโรคเรื้อนวัณโรคและผู้ติดเชื้อเอชไอวี/ผู้เปนโรคเอดส์. วารสารควบคุมโรค, 44(1), 19-29.

สุดคะนึง ณ ระนอง. (2564). ปัจจัยทํานายคุณภาพชีวิตของผู้ติดเชื้อเอชไอวีและผู้ป่วยเอดส์ที่เข้ารับบริการในโรงพยาบาลห้วยยอด จังหวัดตรัง. วารสารโรคเอดส์, 33(2).

Snyder, C.R, Rand, K.L., &Sigmon, D.R. (2003). Chapt 19.pdf - 19 Hope Theory A Member of the Positive Psychology. Retrieved 5 Jan, 2019, from https://www.coursehero.com › University of Texas › PSY › PSY 364.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-12-30

How to Cite

ล้ำเลิศ ณ. ., & ตาสี ป. . (2024). ประสบการณ์ความหวังของผู้ที่อยู่ร่วมกับเชื้อเอชไอวี. มจร การพัฒนาสังคม, 9(3), 266–280. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JMSD/article/view/272919