ชุดการเรียนรู้แบบผสมผสานโดยใช้ทฤษฎีอูต้าร่วมกับทฤษฎีการตั้งเป้าหมาย เพื่อสร้างเสริมจริยธรรมการกีฬาและการจัดการตนเองของนักศึกษาปริญญาบัณฑิต

ผู้แต่ง

  • มนัสวี แขดวง คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
  • รุ่งระวี สมะวรรธนะ คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
  • สุธนะ ติงศภัทิย์ คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

คำสำคัญ:

ชุดการเรียนรู้แบบผสมผสาน, ทฤษฎีการตั้งเป้าหมาย, ทฤษฎีอูต้า, ความสามารถในการจัดการตนเอง และจริยธรรมการกีฬา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้เป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัยดุษฎีนิพนธ์เรื่อง ชุดการเรียนรู้แบบผสมผสานโดยใช้ทฤษฎีอูต้าร่วมกับทฤษฎีการตั้งเป้าหมายเพื่อสร้างเสริมจริยธรรมการกีฬาและการจัดการตนเองของนักศึกษาปริญญาบัณฑิต มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อสร้างชุดการเรียนรู้แบบผสมผสานโดยใช้ทฤษฎีอูต้าร่วมกับทฤษฎีการตั้งเป้าหมายสร้างเสริมจริยธรรมการกีฬาและความสามารถการจัดการตนเองของนักศึกษาปริญญาบัณฑิต และ2) เพื่อศึกษาประสิทธิผลของชุดการเรียนรู้แบบผสมผสานโดยใช้ทฤษฎีอูต้าร่วมกับทฤษฎีการตั้งเป้าหมายสร้างเสริมจริยธรรมการกีฬาและความสามารถการจัดการตนเองของนักศึกษาปริญญาบัณฑิต โดยงานวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบการวิจัยและพัฒนา (Research & Development) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ (1) ชุดการเรียนรู้แบบผสมผสานโดยใช้ทฤษฎีอูต้าร่วมกับทฤษฎีการตั้งเป้าหมาย (2) แบบทดสอบวัดความรู้เกี่ยวกับจริยธรรมการกีฬา (3) แบบประเมินจริยธรรมการกีฬา และ (4) แบบประเมินความสามารถการจัดการตนเอง ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นิสิตนักศึกษาปริญญาตรี มหาวิทยาลัยในสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา จำนวน 163 มหาวิทยาลัย จำนวน 203,907 คน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นิสิตนักศึกษาปริญญาตรี สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา ปีการศึกษา 2566 จำนวน 40 คน โดยการสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย (Simple Random Sampling) และทำการจับคู่ (Matching) หรือการจัดบล็อค (Blocking) แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม สถิติที่ใช้เก็บข้อมูล คือ หาค่าเฉลี่ย (Mean) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD)  เปรียบเทียบค่าคะแนนค่าเฉลี่ยคะแนนโดยการทดสอบ t-test และวิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ด้วยวิธีของ Pearson Correlation

ผลการวิจัยพบว่า 1. ค่าเฉลี่ยคะแนนความรู้เกี่ยวกับจริยธรรมการกีฬาและความสามารถในการจัดการตนเองกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุมที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. ค่าเฉลี่ยคะแนนจริยธรรมการกีฬาและความรู้เกี่ยวกับความสามารถในการจัดการตนเองหลังการทดลองของกลุ่มทดลองสูงกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ3. ผลวิเคราะห์ปัจจัยทั่วไปส่งผลต่อพฤติกรรมความสามารถในการจัดการตนเองของกลุ่มทดลอง พบว่า มีตัวแปรเพศและระดับชั้นปีของนักศึกษาร่วมกันทำนายได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยระดับชั้นปีที่เรียนด้วยชุดการเรียนรู้แบบผสมผสานโดยใช้ทฤษฎีอูต้าร่วมกับทฤษฎีการตั้งเป้าหมายมีอิทธิพลทางบวก ซึ่งตัวแปรทั้งสองสามารถอธิบายการผันแปรของพฤติกรรมความสามารถในการจัดการตนเอง ได้ร้อยละ 57 และมีความคลาดเคลื่อนมาตรฐานในการพยากรณ์เท่ากับ .32

เอกสารอ้างอิง

กรรณิการ์ แสนสุภา และนเรศ กันธะวงค์. (2564). การจัดการตนเอง: ทักษะในการพัฒนาตนเองอย่างยั่งยืน. วารสารศิลปศาสตร์ (วังนางเลิ้ง) มทร. พระนคร, 1(1), 25-37.

กัญญารัตน์ เข็มเพ็ชร และคณะ. (2564). การสร้างชุดอุปกรณ์ช่วยฝึกทักษะเลย์-อัพ ในกีฬาบาสเกตบอล สำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารศาสตร์การศึกษาและการพัฒนามนุษย์, 5(1), 83-92.

เกษณี เตชพาหพงษ์. (2562). ผลของการใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ตามแนวคิดการจัดการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐานที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์และจิตวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์.

จิตติมา กุลประเสริฐรัตน์. (2562). นวัตกรรมการศึกษา. สืบค้น 31 พฤษภาคม 2566, จาก https://bit.ly/374guxv

จีรวรรณ เกิดร่วม. (2563). การพัฒนาชุดกิจกรรมแบบสืบเสาะวิชาวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยรามคําแหง. วารสารชุมชนวิจัยมหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, 14(1), 15-28.

เจริญขวัญ โรจนพงศ์สถาพร. (2561). การพัฒนาชุดการเรียนตามแนวคิดคอนสตรัคติวิสต์ร่วมกับการใช้เทคโนโลยีการเรียนรู้แบบเคลื่อนที่ (Mobile Learning) เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชาคณิตศาสตร์ เรื่อง เลขยกกำลัง ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย ธนบุรี. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.

ธีร์ คันโททอง นิฤมล หิรัญวิจิตรภรณ์ และหทัยกนก กวีกิจสุภัค (2566). เฮท สปีช ฮูลิแกน ฟุตบอล จากพื้นที่ออนไลน์สู่พื้นที่ออฟไลน์. วารสารมหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 1(1), 95-107

ประภาศิริ ปราโมทย์. (2561). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์ โดยใช้รูปแบบการเรียนรู้แบบร่วมมือควบคู่กับเกม เพื่อส่งเสริมผลการเรียนรู้และคุณลักษณะที่พึงประสงค์ทางคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

ปราณี จงอนุรักษ์ และคณะ. (2560). ผลการใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้กลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ เรื่องบรรยากาศสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 15(1), 123-137.

ปาริฉัตร ภู่ทอง. (2559). การพัฒนาชุดการสอนสำหรับครูโดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้แบบ 4MAT เรื่อง โครงสร้างและ หน้าที่ของพืช สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 กลุ่มโรงเรียนพัฒนาท่าจีน. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 9(3), 573-587.

ปาณณัฐสุข ศิริวัฒน์. (2560). ประสิทธิผลของการปฏิบัติงานในการใช้แอปพลิเคชั่น CIS Web: กรณีศึกษา การประปานครหลวง. วารสารระบบสารสนเทศด้านธุรกิจ (JISB), 3(3), 19-32.

พงษ์พิทยา สมุทรกลิน และอาชวิทธิ์ เจิงกลิ่นจันทน (2563). พฤติกรรมการเข้าชมการแข่งขันฟุตบอลไทยลีก กรณีศึกษาสโมสร ทรู แบงค็อก ยูไนเต็ด. วารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและสุขภาพ, 21(3), 379-390

พินิจ มีคําาทอง. (2561). เทคนิคการวิเคราะห์สภาพการพัฒนาเพื่อการวางแผนกลยุทธ์ของสถานศึกษา. วารสารวิชาการและการวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 9(3), 111-120.

พูลผล ชาญวิรัตน์ และคณะ. (2564). การพัฒนาชุดการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบ 4MAT ร่วมกับการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม (Cooperative Learning) เรื่อง ความปลอดภัยในชีวิต กลุ่มสาระการเรียนรู้สุขศึกษาและพลศึกษา ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 11(2), 83-97.

ภัทรนันท์ สุรชาตรีและแสงจิตต์ ไต่แสง. (2565). นักศึกษา 4.0 กับการเพิ่มพูนคุณธรรมจริยธรรม (Student 4.0 with an Enrichment Morality and Ethics). วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 24(3), 223-236

เยาวนา สิทธิเชนทร์. (2560). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้ตามรูปแบบการเรียนการสอนทักษะปฏิบัติ ของแฮร์โรว์ เรื่องงานประดิษฐ์จากวัสดุเหลือใช้ กลุ่มสาระการเรียนรู้ การงานอาชีพและเทคโนโลยี สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสงขลา เขต 1. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช/นนทบุรี.

วิรงค์รอง ชมภูมิ่ง. (2564). การทบทวนขอบเขตงานวิจัยเกี่ยวกับปัจจัยที่มีผลต่อความสามารถในการบริหารเวลา ของนักศึกษาพยาบาลในประเทศไทย. ราชาวดีสาร วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สุรินทร์, 11(1), 81-90.

ศิริลักษณ์ ช่วงมี. (2566). ผลของโปรแกรมการจัดการตนเองต่อความรู้ พฤติกรรม และระดับความดันโลหิตของผู้ป่วย โรคความดันโลหิตสูงที่ควบคุมความดันโลหิตไม่ได้ เขตพื้นที่โรงพยาบาลสทิงพระ อำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลา. วารสารอนามัยสิ่งแวดล้อม และสุขภาพชุมชน, 8(3), 738-748

สรพงษ์ ศรีบุญไทยและคณะ. (2565). การพัฒนารูปแบบการเสริมสร้างคุณธรรมจริยธรรมของนักศึกษา มหาวิทยาลัยคริสเตียน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 8(2), 296-313

สำนักงานนวัตกรรมแห่งชาติ. (2565). นวัตกรรมทางการศึกษา Educational Innovation. (ออนไลน์); สืบค้นเมื่อ 1 มิถุนายน 2566 จาก https://elearning.sesaoskt.go.th

สำนักงานปลัดกระทรวงอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2565). นักศึกษารวม ปีการศึกษา 2565 ภาคเรียนที่ 1 ใน สถาบันอุดมศึกษาทั้งหมด จำแนกตาม สถาบัน/กลุ่มสถาบัน/เพศ/ระดับการศึกษา. สืบค้น 9 พฤษภาคม 2566 , จากhttps://info.mhesi.go.th/stat_std_all.php? search_year=2565&download=7249&file_id=202303280919.xlsx

สุกัญญา แช่มช้อย. (2565). การบริหารสถานศึกษาเพื่อสร้างนวัตกรรุ่นเยาว์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุวิมล ว่องวานิช. (2560). การวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียน. (พิมพ์ครั้งที่ 19).กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

อัจศรา ประเสริฐสิน และคณะ. (2561). แนวคิดและพฤติกรรมบ่งชี้ในเรื่องการจัดการตนเองอย่างสร้างสรรค์. Journal of Health Education, 41(2), 18-30.

เอกนฤน บางท่าไม้. (2560). สภาพปัญหาและแนวทางส่งเสริมการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและ การสื่อสารเพื่อการศึกษาสำหรับสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษานครปฐม เขต 2. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 9(1), 403-406

Daniel Zapel. (2018). What types of innovation are there?. Retrieved on 3 June 2023 from http://www.lead-innovation.com/english-blog/types-ofinnovation

Kelsey Miller. (2017). 3 types of innovation chhanging the future of business. Retrieved on 3 June 2023 from https://www.northeastern.edu/ graduate/blog/types-of-innovation/

Midwest Comprehensive Center. (2018). Student Goal Setting: An Evidence-Based Practice. Retrieved from https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED589978.pdf

Sam Thompson. (2023). What Is Innovation in Education and Why It’s Important?. Retrieved June 1, 2023, From https://corp.kaltura.com/blog/what-is-innovation-in-education/

Tehzeeb Arshad and Afifa Khanam. (2023). A Proposed Curriculum Model of Ethical and Moral Education for Secondary Schools in Pakistan. Journal of Academic Research for Humanities, 3(1), 1-12

Xiafang Cheng. (2023). Looking through goal theories in language learning: A review on goal setting and achievement goal theory. Frontiers in Psychology, 3, 1-7

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

เผยแพร่ 2025-08-03 — ปรับปรุง 2025-08-17

เวอร์ชัน

รูปแบบการอ้างอิง

แขดวง ม., สมะวรรธนะ ร., & ติงศภัทิย์ ส. (2025). ชุดการเรียนรู้แบบผสมผสานโดยใช้ทฤษฎีอูต้าร่วมกับทฤษฎีการตั้งเป้าหมาย เพื่อสร้างเสริมจริยธรรมการกีฬาและการจัดการตนเองของนักศึกษาปริญญาบัณฑิต. มจร การพัฒนาสังคม, 10(1), 191–205. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JMSD/article/view/287304 (Original work published 3 สิงหาคม 2025)

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย