Guidelines for appropriate social welfare for the elderly
Keywords:
welfare arrangement, welfare state, elderly societyAbstract
This academic article wants to describe the importance of the elderly in Thai society to have social welfare arrangements and for the elderly's good quality of life as well as live happily in society. According to this, the government has provided social welfare for the elderly with the concerned agencies involved in caring for the elderly. It is a national policy that attends to the importance of the elderly. And also it is likely that the Thai society is to be an aging society, so that the public sector's elderly social welfare arrangements consist of many forms that the present author realized the importance of appropriate social welfare for the elderly in 4 aspects: 1. Health: the elderly are receiving physical health care, i.e., they receive complete nutrition, exercise, and being treated mentally, i.e., to live in a warm family and receiving attention from the grandchildren, as well as participating in recreational activities for enjoyment and relaxation; 2. Housing: the elderly have a sanitary residence being clean and safe; 3. Work and income: to encourage the elderly to spend their free time with benefits, support a career for the elderly, and develop sufficient income for living; and 4. Social security: the elderly live in a good and suitable environment, as well as no pollution, and also safety society. Therefore, the government sector should promote the social welfare arrangement for the elderly to cover all aspects of physical, mental, family, social and environmental aspects.
References
กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2552). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับผู้สูงอายุ. กรุงเทพมหานคร
กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2548). พระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พุทธศักราช 2546. กรุงเทพมหานคร: เจ.เอส.การพิมพ์.
จิราพร เกศพิชญ์วัฒนา, จันทร์เพ็ญแสงเทียนฉายและยุพินอังสุโรจน์ (2543). ความผาสุกทางใจของผู้สูงอายุ.กรุงเทพมหานคร : สถาบันนบริหารศาสตร์.
ณิชานี ฉุนฉลาด. (2558). การจัดสวัสดิการสังคมสำหรับผู้สูงอายุในประเทศไทย (ออนไลน์). เข้าถึงได้ จาก: http://library2.parliament.go.th/wichakarn/content-digest/ digest021.pdf
, เมษายน 30]
นารีรัตน์ จิตรมนตรี และ สาวิตรี ทยานศิลป์. (2551). การทบทวนองค์ความรู้และแนวทางการจัดระบบ
สวัสดิการผู้สูงอายุในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร : สานักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.): ม.ป.พ.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย.(2553). สถานการณ์สุขภาพผู้สูงอายุไทย. มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย กระทรวงสาธารณสุข.
ระพีพรรณ คำหอม. (2554). สวัสดิการสังคมกับสังคมไทย (เอกสารประกอบการสอน วิชาแนวคิดและทฤษฎีปฏิบัติงานสวัสดิการสังคม). กรุงเทพมหานคร: คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ราชบัณฑิตยสถาน (2542). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน.พ.ศ. 2542. กรุงเทพมหานคร: อักษรเจริญทัศน์. การพิมพ์.
ระพีพรรณ คำหอม. (2549). สวัสดิการสังคมกับการสังคมไทย (Social Welfare in Thai Society) พิมพ์ครั้งที่2. กรุงเทพมหานคร: บริษัทพริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
วรรณภา ศรีธัญรัตน์, ผ่องพรรณ อรุณแสง, เพ็ญจันทร์ เลิศรัตน์และพรทิพา สมบัติ. (2545). ระบบบริการสุขภาพและหลักประกันสุขภาพสำหรับผู้สูงอำยุประเทศสิงคโปร์.ขอนแก่น:คลังนานาวิทยา.
วิฑูรย์ อึ้งประพันธ์. (2541). นโยบายสาธารณะเพื่อสุขภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 2. นนทบุรี: สถาบันระบบสาธารณสุข.
ศศิพัฒน์ ยอดเพชร. (2550). การเตรียมการเข้าสู่วัยสูงอายุที่มีศักยภาพของบุคลากรกระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.วารสารพฤฒาวิทยาและเวชศาสตร์ผู้สูงอายุปีที่ : 8 ฉบับที่: 4 เลขหน้า: 25-34 ปีพ.ศ. : 2550.
ศศิพัฒน์ ยอดเพชร. (2549).รายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์ โครงการผู้ดูแลผู้สูงอายุในครอบครัว. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศิริพันธ์ ถาวรทวีวงษ์. (2543). ประชากรศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ศศิพัฒน์ ยอดเพชร. (2544). สวัสดิการผู้สูงอายุ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศศิพัฒน์ ยอดเพชร. (2545). สวัสดิการผู้สูงอายุ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักส่งเสริมและพิทักษ์ผู้สูงอายุ. (2547). รายงานผลการดำเนินการรองรับสิทธิผู้สูงอายุตามพระราชบัญญัติผู้สูงอายุพ.ศ.2546 ประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2550. (ตุลาคม 2549– กันยายน 2550).
สุรกุล เจนอบรม. (2541). วิสัยทัศน์ผู้สูงอายุและการศึกษานอกระบบสำหรับผู้สูงอายุไทย. กรุงเทพมหานคร: นิชินแอดเวอร์ไทชิ่งกรุ๊ฟ.
สมบัติ กาญจนกิจ. (2544). นันทนาการและอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.