STRATEGIC ROUTE MAP AND COMMUNITY DEVELOPMENT: LEARNING TO EMPOWER COMMUNITY-BASED HEALTH LITERACY
Main Article Content
Abstract
The objective of this research article was to 1) present the concept and the importance of Strategic Route Map, 2) assessing the need for health promotion and quality of life for community development, and 3) developing recommendations for integrating the use of Strategic Route Map to drive community development. This was qualitative research that studies data from documents, in-depth interviews, group discussions, and participant observations. Key informants include project coordinators, village health volunteers, model community leaders whose roles are involved in working to enhance the health and wellbeing of the community. It is a purposive sampling of 4 groups of representatives: 1) Public Sector Representative Group, 2) Health Promotion Project Representative Group, 3) Local Government Representative Group, and 4) Government Representative Group of 10 persons, totaling 40 people, analyzing data with content analysis, and summarizing lessons. The finding of the study were as follows: 1) Strategic Route Map is a tool for change management and empowering work, able to plan actions, follow up both during implementation and post-operation evaluation, and lead the project or activity towards its goals. 2) The assessment of the need for health promotion and quality of life at the district level found that there were three common goals: good environment; life safety and the unity of the community. And 3) The approach to using Strategic Route Map as a tool for the learning process and community empowerment has 6 basic components: activity leaders must have procedural skills, citizen-centered approach, open to learning, enhance participation, people own, and positive communication.
Article Details
References
ชาย โพธิสิตา. (2550). ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยเชิงคุณภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้งฯ.
นิตยา เพ็ญศิรินภา. (2554). แผนที่ทางเดินยุทธศาสตร์กับการพัฒนางานด้านสร้างเสริมสุขภาพและป้องกันโรคของโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล. เรียกใช้เมื่อ 6 เมษายน 2565 จาก https://www.stou.ac.th/Schools/Shs/booklet/book541/pbhealth.html
เบ็ญจา ยมสาร. (2557). การพัฒนาแผนที่ทางเดินยุทธศาสตร์การสร้างเสริมสุขภาวะเยาวชน จังหวัดนครสวรรค์. วารสารการพยาบาล การสาธารณสุขและสุขศึกษา, 15(3), 55-68.
มูลนิธิแสงสุทธิการ(เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิต). (2552). โครงการส่งเสริมและพัฒนาศักยภาพการใช้แผนที่ทางเดินยุทธศาสตร์ (Strategic Route Map) ในการพัฒนางานสร้างเสริมสุขภาพและป้องกันโรคในระดับจังหวัด (รายงานผลการดำเนินงาน). กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิแสงสุทธิการ (เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิต).
วัชราพร เชยสุวรรณ. (2560). ความรอบรู้ด้านสุขภาพ : แนวคิดและการประยุกต์สู่การปฏิบัติการพยาบาล. วารสารแพทย์นาวี, 44(3), 183-197.
ศิริพร จิรวัฒน์กุล. (2552). การวิจัยเชิงคุณภาพด้านวิทยาศาสตร์สุขภาพ. กรุงเทพมหานคร: วิทยพัฒน์.
สถาบันวิจัยประชากรและสังคม. (2564). สุขภาพคนไทย 2564 : COVID-19 มหันตภัยร้ายเขย่าโลก. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข. (2561). แผนยุทธศาสตร์ชาติ ระยะ 20 ปี ด้านสาธารณสุข (พ.ศ.2560 - 2579) ฉบับปรับปรุง ครั้งที่ 2 (พ.ศ. 2561). นนทบุรี: กองยุทธศาสตร์และแผนงาน สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข.
อมร นนทสุต. (2559). วิวัฒนาการของแผนที่ทางเดินยุทธศาสตร์ การจัดค่ากลาง การบูรณาการ การสร้างนวัตกรรม. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิแสงสิทธิการ (เพื่อคุณภาพชีวิต.
อำนาจ ศรีรัตนบัลล์. (2560). การสร้างเสริมสุขภาพและการเสริมพลังชุมชน. กรุงเทพมหานคร: สำนักสร้างสรรค์โอกาสและนวัตกรรม (สำนัก 6) สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.