GUIDELINES FOR REDUCING SOCIAL INEQUALITY BASED ON MANORA CULTURE IN BANPAKLAT COMMUNITY, THUNGLUANG SUB-DISTRACT, WIANGSA DISTRACT, SURATTHANI PROVINCE

Main Article Content

Wongsiri Rueangsri
Phrakru Arunsutalangkan .
Phrakru Viratdhammachot .
Phrakhruwinaithon Suriya Suriyo (Kongkawai)

Abstract

The purpose of this article was to: 1) study the problem of social inequality and the management in Banpaklat community’s Manora culture, and 2) approach to  reduce social inequality based on the Manora culture in Banpaklat community, Thungluang sub-district, Wiangsa district. Suratthani province. The study was qualitative research by documentary data analysis with in-depth interview and focus group discussion. Data were selected by choosing a specific sample key informants such as 1) Head of Learning Center, 2) Working Group, 3) Community leaders, and 4) Government agencies total of 15 people for analyzed the information content and overview summarize. The research was found that: 1. the problem of social inequality in Banpaklat community consisted of 5 issues: 1.1) Lack of learning opportunities in poor families; 1.2) Development of children and youth to be out-of-form children and vulnerable groups wrong. 1.3) the environment, the difference from the appearance, causing them to be pushed out of society, 1.4) the family economy being poor, causing them to resign, drop out of school, and 1.5) the unfairness of state power, lack of interest and importance from agencies. deprives of opportunities and rights and management of Manohra culture in Ban Pak Lat community, namely 1) the establishment of the Southern Manohra Heritage Centre, 2) knowledge management, and 3) the education management for non-formal children. And 2) a guideline to reduce social inequality based on Ban Pak Lat community's Manorah culture, consisting of 2.1) human development, 2.2) community development, 2.3) modern knowledge development, 2.4) community potential development, and 2.5) development. Create a network which leads to the creation of strong and self-reliant foundation communities equality Reduce social, economic and environmental inequalities.

Article Details

How to Cite
Rueangsri, W. ., ., P. A., ., P. V., & Suriyo (Kongkawai), P. S. . (2022). GUIDELINES FOR REDUCING SOCIAL INEQUALITY BASED ON MANORA CULTURE IN BANPAKLAT COMMUNITY, THUNGLUANG SUB-DISTRACT, WIANGSA DISTRACT, SURATTHANI PROVINCE. Journal of Social Science and Cultural, 6(2), 67–82. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/260581
Section
Research Articles

References

คณะทำงาน. (24 พฤษภาคม 2565). แนวทางการลดความเหลื่อมล้ำทางสังคมบนฐานวัฒนธรรมมโนราห์ชุมชนบ้านปากลัด ตำบลทุ่งหลวง อำเภอเวียงสระ จังหวัดสุราษฎร์ธานี. (วงษ์สิริ เรืองศรี, ผู้สัมภาษณ์)

ชานนท์ ปรีชาชาญ. (2565). โครงการพื้นที่เรียนรู้ทักษะชีวิตศูนย์มโนราห์ปักษ์ใต้บ้านปากลัด ตำบลทุ่งหลวง อำเภอเวียงสระ จังหวัดสุราษฎร์ธานี. สุราษฎร์ธานี: การสนับสนุนทุนจากโครงการจากมูลนิธิอาสาสมัครเพื่อสังคม (มอส.).

ธีรภัทร์ ถิ่นแสนดี และภิญญา อนุพันธ์. (2564). ความเหลื่อมล้ำทางการศึกษาในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019. วารสารวิชาการรัตนบุศย์ (RATANABUTH JOURNAL), 3(2), 63-68.

นุชเนตร จักรกลม. (2561). SMEs 4.0 มั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน. อุตสาหกรรมสาร วารสารของกรมส่งเสริมอุตสาหกรรม, 60(พฤศจิกายน-ธันวาคม 2561), 5-7.

บุญชม ศรีสะอาด. (2556). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย เล่ม 2. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาการพิมพ์.

ปรเมธี วิมลศิริ. (2560). ขับเคลื่อนแผนฯ 12 สู่อนาคตประเทศไทย. วารสารเศรษฐกิจและสังคมสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ, 54(2), 2-6.

ปุรินทร์ นาคสิงห์ และอังกูร หงส์คณานุเคราะห์. (2561). การทำให้สงกรานต์กรุงเทพฯ เป็นสินค้าวัฒนธรรมในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. วารสารมานุษยวิทยา, 1(1), 159-190.

ผู้นำชุมชน. (24 พฤษภาคม 2565). แนวทางการลดความเหลื่อมล้ำทางสังคมบนฐานวัฒนธรรมมโนราห์ชุมชนบ้านปากลัด ตำบลทุ่งหลวง อำเภอเวียงสระ จังหวัดสุราษฎร์ธา. (วงษ์สิริ เรืองศรี, ผู้สัมภาษณ์)

วงษ์สิริ เรืองศรี. (2563). “มโนราห์” บนฐานการจัดการวัฒนธรรมร่วม: โนราเติม เมืองตรัง. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 4(2), 12-27.

วชิรศักดิ์ มัชฌิมาภิโร และคณะ. (2564). โครงการการขับเคลื่อนภูมิปัญญาชุมชนผ่านศูนย์การเรียนรู้นิเวศวิทยาวัฒนธรรมพื้นที่อำเภอเวียงสระ จังหวัดสุราษฎร์ธานี. ใน รายงานการวิจัย. สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ(วช.).

สถาบันพระปกเกล้า. (2562). ก้าวข้ามความเหลื่อมล้ำความท้าทายของสังคมไทย. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพระปกเกล้า.

สมศักดิ์ สามัคคีธรรม. (2551). การพัฒนาการจัดการความขัดแย้งกรมีส่วนร่วมและสังคมเข้มแข็ง. กรุงเทพมหานคร: นิวส์ เมคเกอร์.

สุชาติ ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2546). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: บริษัทเฟื่องฟ้า พริ้นติ้ง.

หน่วยงานภาครัฐ. (28 พฤษภาคม 2565). แนวทางการลดความเหลื่อมล้ำทางสังคมบนฐานวัฒนธรรมมโนราห์ชุมชนบ้านปากลัด ตำบลทุ่งหลวง อำเภอเวียงสระ จังหวัดสุราษฎร์ธานี. (วงษ์สิริ เรืองศรี, ผู้สัมภาษณ์)

หัวหน้าศูนย์เรียนรู้. (24 พฤษภาคม 2565). แนวทางการลดความเหลื่อมล้ำทางสังคมบนฐานวัฒนธรรมมโนราห์ชุมชนบ้านปากลัด ตำบลทุ่งหลวง อำเภอเวียงสระ จังหวัดสุราษฎร์ธานี. (วงษ์สิริ เรืองศรี, ผู้สัมภาษณ์)

อุทิศ ทาหอม. (2564). การพัฒนาชุมชนท้องถิ่นบนฐานวัฒนธรรม เพื่อลดความเหลื่อมล้ำทางสังคม. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 16(2), 55-73.

Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing (5th ed.). New York: Harper Collins. Publishers.

Hall, S. (2001). Foucault: Power, Knowledge and Discouse. In Discouse Theory and Practice. London: housand Oaks and New Delhi: SAGE Publications.

Marger, M. N. (2005). Social inequality : Paterns & proceses. New York: McGraw-Hill.