THE DEVELOPMENT OF SUPERVISION MODEL EMPHASIZING THE PROFESSIONAL LEARNING COMMUNITY PROCESS OF WIENGTHOENG(THOENGTUMNUPRACHA) SCHOOL UNDER THE CHIANGRAI PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 4

Main Article Content

Chuchat plangloun

Abstract

The objective of this research article was to develop the supervision model emphasizing the professional learning community process for Wiengthoeng(Thoengtumnupracha) School. This study used research and development method, as follows: Step 1, baseline study that data were collected via literature reviewing, focus group discussion and semi-interview. Step 2, to create the model, Step 3, to implement the model, Step 4, evaluation the model. The target group were 46 deputy directors and teachers of Wiengthoeng (Thoengtumnupracha) School that were purposive selection. The research tools were a form containing issues for semi-interview, focus group discussion, questionnaires, evaluation form. Research data were percentage, mean, standard deviation, analyzed with content analysis in order to synthesize to derive at conclusions. The findings showed that 1) The baseline study result was teachers need to improve in active learning skills; design learning and doing lesson plan skills and classroom active learning implementation and classroom management skills. 2) The supervision model emphasizing the professional learning community process consist of six major components: principles, objectives, contents, process, measurement and evaluation, and success conditions. The 5 steps of the model process consist of 1) Situation analysis 2) Planning, 3) Doing, 4), Monitoring and evaluating 5) Reflection. 3) The teachers’ ability (100%) to design active learning and doing lesson plan, and to teach active learning implementation and classroom management were at an excellent practical and role model (gif.latex?\bar{x} = 4.83, S.D. 0.25; gif.latex?\bar{x} = 4.84, S.D. 0.24). 4) The utility, feasibility, propriety standard of the model in overall was at the highest level (gif.latex?\bar{x} = 4.84, S.D. 0.23)

Article Details

How to Cite
plangloun, C. (2023). THE DEVELOPMENT OF SUPERVISION MODEL EMPHASIZING THE PROFESSIONAL LEARNING COMMUNITY PROCESS OF WIENGTHOENG(THOENGTUMNUPRACHA) SCHOOL UNDER THE CHIANGRAI PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 4. Journal of Social Science and Cultural, 7(1), 78–94. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/261305
Section
Research Articles

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2545 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2553. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ.

กุลิสรา จิตชญาวิณิช. (2561). การศึกษาและความเป็นครูไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เก็จกนก เอื้อวงศ์. (2555). การนิเทศในสถานศึกษา. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

จุไรรัตน์ สุดรุ่ง. (2559). การนิเทศภายในโรงเรียน. กรุงเทพมหานคร: แดเน็กซ์อินเตอร์.

นิพา ตรีเสถียรไพศาล. (2560). รูปแบบการนิเทศการจัดการเรียนรู้ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน กรณีศึกษาโรงเรียนปทุมคงคา. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.

บรรดิษฐ์ ม่วงอ่อง. (2562). การพัฒนารูปแบบการนิเทศเพื่อส่งเสริมสมรรถนะการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ของครูโรงเรียนอนุบาล สังกัดกรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการวิจัยและพัฒนาการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฎพิบูลสงคราม.

ปรมินทร์ อริเดช. (2560). ครูในฐานะบุคคลแห่งการเรียนรู้. ความเป็นครูและการพัฒนาครูมืออาชีพ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2560). บทบาทของครูในอนาคต: สอนให้ผู้เรียนสอนตนเองได้ต่อไป ในความเป็นครูและการพัฒนาครูมืออาชีพ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ระย้า คงขาว. (2558). การพัฒนารูปแบบการนิเทศเพื่อเสริมสร้างสมรรถภาพการวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้สำหรับครูผู้สอนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ใน ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยนเรศวร.

โรงเรียนเวียงเทิง(เทิงทำนุประชา). (2563). แผนพัฒนาคุณภาพการศึกษา. เชียงราย: โรงเรียนเวียงเทิง(เทิงทำนุประชา.

วาสนา บุญมาก. (2562). การพัฒนารูปแบบการนิเทศแบบบูรณาการเพื่อส่งเสริมสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ใน ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยนเรศวร.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2563). นโยบายสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ปีการศึกษา 2563. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560-2564). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2559). รายงานการวิจัยแนวโน้มภาพอนาคตการศึกษาและการเรียนรู้ของไทยในปี พ.ศ. 2573. กรุงเทพมหานคร: 21 เซ็นจูรี่.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). มาตรฐานการศึกษาของชาติ พ.ศ.2561. กรุงเทพมหานคร: 21 เซ็นจูรี่.

เอมอัชฌา วัฒนบุรานนท์. (2559). การวิจัยพัฒนาโมเดลเลิฟเพื่อสร้างเสริมความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์: ชุดโครงการวิจัยสำหรับนิสิตระดับอุดมศึกษา. กรุงเทพมหานคร: โอ.เอส.พริ้นติ้ง เฮ้าส์.

DuFour, R. & Eaker, R. (2008). Revisiting Professional Learning Communities at Work. Bloomington , IN: Solution Tree.

Glickman, C.D.; Gordon, S.P. & Ross-Gordon, J.M. (2001). Supervision of Instruction: A Developmental Approach. (5th ed.). Boston: Ally and Bacon.

Hipp, K. & Huffman, J. (2003). Professional Learning Communities: Assessment Development Effect. Sydney: Australia.