ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ ของครูยุคประเทศไทย 4.0 โรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดเลย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ 2) ศึกษาระดับปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ และ 3) ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของครูยุคประเทศไทย 4.0 โรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดเลย โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัย เชิงสำรวจ และวิเคราะห์ด้วยวิธีการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างเป็นครูและผู้บริหาร ในสถานศึกษาระดับมัธยมศึกษา จำนวน 319 คน จาก 31 โรงเรียน เก็บข้อมูลโดยวิธีการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในเก็บข้อมูลการวิจัยคือแบบสอบถามปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันและสถิติการถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า 1) การศึกษาระดับการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของครูยุคประเทศไทย 4.0 ระดับความคิดเห็นในด้านการปฏิบัติในสถานศึกษา มีค่าเฉลี่ย 4.31 อยู่ในระดับมาก ได้แก่ ปัจจัยด้านการเรียนรู้ของผู้เรียน ปัจจัยด้านวิสัยทัศน์ร่วม ปัจจัยด้านด้านการเรียนรู้ และการพัฒนาวิชาชีพ 2) การศึกษาระดับปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของครูยุคประเทศไทย 4.0 พบว่า มีค่าเฉลี่ย 4.41 อยู่ในระดับมาก ได้แก่ การเรียนรู้ร่วมกันและการประยุกต์ใช้ความรู้ การสร้างค่านิยมและวิสัยทัศน์ร่วมกัน การมีเงื่อนไขที่สนับสนุน และ 3) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของครูยุคประเทศไทย 4.0 คือ ด้านวิสัยทัศน์ร่วม ด้านการเรียนรู้และการพัฒนาวิชาชีพ ด้านการเรียนรู้ของผู้เรียน ด้านทีมร่วมแรงร่วมใจ ด้านชุมชนกัลยาณมิตร ด้านภาวะผู้นำและสนับสนุน และด้านโครงสร้างสนับสนุนชุมชน พยากรณ์ได้ร้อยละ 76.50 อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับนัยสำคัญ 0.05
Article Details
เอกสารอ้างอิง
คณะกรรมการอิสระเพื่อการปฏิรูปการศึกษา. (2561). แผนการปฏิรูปประเทศด้านการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
จุลลี่ ศรีษะโคตร. (2557). บรรยากาศองค์การที่ส่งผลต่อชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพของครูในสังกัดเทศบาลนครขอนแก่น. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ณรงค์ ขุ้มทอง. (2560). PLC มิติใหม่ นวัตกรรมเพื่อคุณภาพการศึกษาไทย. เรียกใช้เมื่อ 2 ธันวาคม 2562 จาก https://www.matichon.co.th/news/484184
ณัฐิกา นครสูงเนิน. (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารกับการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 1. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฎเลย.
ดลนภา วงษ์ศิริ. (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้กับประสิทธิภาพการสอนของครูในโรงเรียนสังกัดเทศบาลนครขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
เนื่องวงศ์ ทวยเจริญ. (2559). ประเทศไทย 4.0 อะไร...อะไร...ก็ 4.0. เรียกใช้เมื่อ 25 มีนาคม 2562 จาก http://www.9experttraining.com/articles/thailand-4.0
วรลักษณ์ ชูกำเนิด และคณะ. (2557). รูปแบบชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูสู่การเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 บริบทโรงเรียนในประเทศไทย. วารสาร หาดใหญ่วิชาการ, 12 (2), 123-134.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิธีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: ตถาตา พับลิเคชั่น.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2562). ผลการประเมิน PISA. เรียกใช้เมื่อ 1 ธันวาคม 2562 จาก https://pisathailand.ipst.ac.th/issue-2019-48/
สมาน อัศวภูมิ. (2560). การศึกษาไทย 4.0 : แนวคิดและทิศทางใหม่ในการจัดการศึกษาไทย. วารสารราชธานีนวัตกรรมทางสังคมศาสตร์, 1(1), 1-11.
สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดเลย. (2561). ข้อมูลสารสนเทศทางการศึกษา. เลย: สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดเลย.
สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพของเยาวชน. (2557). สรุปข้อมูลความรู้การประชุมอภิวัฒน์การเรียนรู้สู่จุดเปลี่ยนประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพของเยาวชน.
สุเทพ พงศศ์รีวัฒน์. (2555). ภาวะผู้นำทฤษฎี และปฏิบัติ : ศาสตร์และศิลป์สู่ความเป็นผู้นำที่ สมบูรณ์. กรุงเทพมหานคร: วิรัตน์ เอ็คดูเคชั่น.
สุนันท์ สีพาย และไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2561). เปลี่ยนผ่านการศึกษาไทยสู่ การศึกษา 4.0. วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 24 (2), 13-27.
สุมาลี สังข์ศรี. (2556). แนวทางการพัฒนาสังคมไทยให้เป็นสังคมแห่งการเรียนรู้. วารสารศึกษาศาสตร์ มสธ, 6(2), 33-46.
สุวิทย์ เมษินทรีย์. (2558). “โมเดลประเทศไทย 4.0” ผลึกความคิด. เรียกใช้เมื่อ 31 สิงหาคม 2565 จาก http://www.thansettakij.com/content/9309
Hord, S., M. (1997). Professional learning communities: Communities of continuous inquiry and improvement. Texas: Southwest Educational Development Laboratory.
Kaiser, S., M. (2000). Mapping the learning organization: Exploring a model of organizational learning Doctoral dissertatio Louisiana State University. Retrieved August 31, 2022 , from https://www.proquest.com/openview/821891dc32518ef40f50f4d1b3253352/1?pq-origsite=gscholar&cbl=18750&diss=y
Rodriguez, V. (2013). The potential of systems thinking in teacher reform as theorized for the teaching brain framework. Mind, Brain, and Education, 7(2), 77-85.
Stoll, L. et al. (2006). Professional learning communities: A review of the literature. Journal of Education, 7(4), 221-258.
