การวิเคราะห์ความสามารถในการส่งออกยางพาราของผู้ประกอบการ จังหวัดสงขลา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาวิเคราะห์ความสามารถในการส่งออกยางพาราโดยโมเดลเพชรของผู้ประกอบการจังหวัดสงขลา 2) วิเคราะห์จุดแข็ง จุดอ่อน โอกาส และอุปสรรคในการส่งออกของยางพาราเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยใช้วิธีการสัมภาษณ์แบบเจาะลึก (In-depth Interview) โดยการสัมภาษณ์กลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลัก คือ เจ้าของธุรกิจ โรงงานละ 1 ราย รวม 11 ราย ผู้จัดการฝ่ายส่งออก โรงงานละ 1 ราย รวม 11 ราย ผู้จัดการฝ่ายการตลาด โรงงานละ 1 ราย รวม 11 ราย รวมทั้งสิน 33 ราย สถาบันการวิจัยเพื่อพัฒนา 2 ราย ใช้เครื่องมือการวิเคราะห์แบบจำลองเพชร (Diamond Model), SWOT Analysis พบว่า 1) ความสามารถในการส่งออกยางพาราผู้ประกอบการมีต้นทุนด้านแรงงานต่ำ 2) สถานการณ์ยางพารามีความต้องการสูง เป็นผลสืบเนื่องจากสถานการณ์โรคระบาด 3) ประเทศคู่ค้าต้องการสินค้าที่ทำจากยางพาราสูง เป็นโอกาสในการส่งออกยางพาราและมีความร่วมมือจัดตั้งสมาคมน้ำยางข้นไทยเพื่อผลักดันการส่งออกให้มีความเข้มแข็งในอุตสาหกรรมเดียวกัน 4) กลยุทธ์ที่สำคัญคือเข้าตลาดได้ก่อนถือว่าได้เปรียบ ต้องมีความซื่อสัตย์กับคู่ค้า ทำการส่งมอบสินค้าตรงเวลา 5) รัฐบาลควรสนับสนุนการสร้างมูลค่าเพิ่มสูงขึ้น 6) เหตุสุดวิสัยการเกิดโรคระบาดส่งผลกระทบโดยตรงต่อผู้ประกอบการส่งออก จุดแข็งแรงงานต่างด้าวจำนวนมากทำให้ต้นทุนแรงงานต่ำ จุดอ่อนแข่งขันกับกลุ่มอาเซียนสูง โอกาสหน่วยงานทางการแพทย์ต้องการผลิตภัณฑ์ถุงมือและอุปกรณ์อื่น ๆ อุปสรรคโรคระบาด เศรษฐกิจโลกชะลอตัว ผู้ประกอบการส่งออกรับผลกระทบจากผู้ประกอบการจีนเข้ามาติดต่อรับซื้อยางพาราจากกลุ่มเกษตรกรหรือพ่อค้าคนกลางโดยตรงเป็นการตัดวงจรการส่งออกสำคัญที่ภาครัฐต้องเข้มงวดในการเข้าบังคับควบคุม