YOUNG PEOPLE'S CONFIDENCE IN THE ROLES AND RESPONSIBILITIES OF LGBTQ+ MEMBERS OF THE HOUSE OF REPRESENTATIVES
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objective of this research were to study 1) the confidence level of youth towards the roles of LGBTQ+ members of the Parliament and 2) the knowledge and understanding of the roles of LGBTQ+ members of the Parliament. The sample group consisted of 347 students from Rajamangala University of Technology Tawan-ok, Bangpra Campus. The research was quantitative and employed the Yamane formula for sample selection. A questionnaire was used as a research instrument. The tools utilized for the research included frequency, percentage, mean, standard deviation, and t-test statistics. The research findings revealed that among the youth, 219 individuals, accounting for 63.1%, exhibited confidence, while 68 individuals, constituting 19.6%, were uncertain. Moreover, a significant difference was observed in the perception of the roles of LGBTQ+ members who are representatives in the Parliament. This distinction was noted among 60 individuals, representing 17.3% of the respondents. Regarding the confidence level of the youth towards the roles of LGBTQ+ members who are representatives in the Parliament, the overall average score was 3.56, indicating a high level of confidence. Considering each aspect individually, it was found that the role of being a representative of the people had the highest average score of 3.64. Following that, the roles related to legal matters had an average score of 3.55, roles involving legal regulations had an average score of 3.54, roles related to governmental administration had an average score of 3.52, and finally, the roles within political institutions had the lowest average score of 3.50. In conclusion, the youth's confidence towards LGBTQ+ members who are representatives in the Parliament reflected the societal progress in terms of freedom rights. The selection of representatives depended on their duties as public representatives according to the law, and working for the people was essential appropriate, respectful Proud of the status of representatives of the Thai people.
Article Details
References
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2548). สถิติสำหรับงานวิจัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จิรัชยา กลับดี. (2564). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจไปใช้ สิทธิเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรของประชาชนอำเภอหาดใหญ่. วารสารรัชต์ภาคย์, 15(41), 259-272.
ณัฐสุดา เวียงอำพล. (2558). สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยกับความเป็นตัวแทนระดับชาติ. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพระปกเกล้า.
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2553). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS. กรุงเทพมหานคร: บิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.
ธิดารัตน์ ชวรัตน์สกุลกิจ. (2559). “ปัจจัยที่มีผลต่อการตดัสินใจเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร: ศึกษากรณี ประชาชนผู้มีสิทธิเลือกตั้งจังหวัดเชียงใหม่”. ใน สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสื่อสารการเมือง. มหาวิทยาลัยเกริก.
นันทนา นันทวโรภาส. (2558). สื่อสารการเมือง: ทฤษฎีและการประยุกต์ใช้. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: แมส มีเดีย.
นิภา ทัตตานนท์. (2563). ความไว้วางใจทางการเมืองของประชาชนที่มีต่อนักการเมืองท้องถิ่น ในจังหวัดขอนแก่น มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 8(3), 136-150.
บัณฑิต ภูกิ่งหิน. (2558). ได้ทำการศึกษาวิจัยเรื่อง “ใน ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัด ชลบุรี: ศึกษาในห้วงเวลา ปี พ.ศ. 2558”. ใน สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสื่อสารการเมือง. มหาวิทยาลัยเกริก.
ปิยะรัตน์ สนแจ้ง. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร: ศึกษากรณีประชาชนกรุงเทพมหานคร ปี พ.ศ. 2562. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสื่อสารการเมือง. มหาวิทยาลัยเกริก.
พระใบฎีกาคณิน สุวณฺโณ. (2565). พฤติกรรมทางการเมืองของผู้นําท้องถิ่นที่มีความสัมพันธ์กับการตัดสินใจของประชาชนในการเลือกตั้งท้องถิ่นในอำเภอลานสัก จังหวัดอุทัยธานี. วารสารพุทธนวัตกรรมและการจัดการ, 6(3), 13-26.
พระปัญญาฤทธิ์ สิริวฑฺฒโก และคณะ. (2566). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรของประชาชน ในอำเภอเลิงนกทา จังหวัดยโสธร. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 12(3), 331-342.
ระวิวรรณ ชินอ่วม. (2566). การรับรู้ของประชาชนต่อปัจจัยที่ส่งผลกับการเลือกสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรในปี พ.ศ. 2566. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ, 12(1), 118-126.
วรวรรณ วีระกุล. (2556). “การเปิดรับข่าวสารทางการเมืองและการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตกรุงเทพมหานคร”. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิเทศศาสตร์และนวัตกรรม. สถาบันบัณฑิตพัฒนาบริหารศาสตร์.
อภิญญา ฉัตรช่อฟ้า. (2558). “ปัจจัยที่มีผลตอ่การตดัสินใจเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดอ่างทอง: ศึกษาในห้วงเวลา ปี พ.ศ. 2259”. ใน สารนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยเกริก.
Yamane, T. (1973). Statistics: an introductory analysis. New York: Harper & Row.