การพัฒนาผู้นำการเปลี่ยนแปลงด้านการพัฒนาชุมชนตำบลดงครั่งน้อย อำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยเรื่องการพัฒนาผู้นำการเปลี่ยนแปลงด้านการพัฒนาชุมชนตำบลดงครั่งน้อย มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับผู้นำการเปลี่ยนแปลง 2) ศึกษาระดับการพัฒนาชุมชน 3) วิเคราะห์ผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลต่อการพัฒนาชุมชน และ 4) เสนอแนวทางการพัฒนาผู้นำการเปลี่ยนแปลงพื้นที่ในการศึกษา คือ ตำบล ดงครั่งน้อย เป็นการวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิงคุณภาพ การวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ประชาชนในเขตชุมชนตำบลดงครั่งน้อย จำนวน 366 คนโดยการสุ่มแบบอาศัยความน่าจะเป็นเครื่องมือใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม การวิจัยเชิงคุณภาพกำหนดผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ นายอำเภอพัฒนาการอำเภอหัวหน้า กศ.น. ตำบล กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน นักวิชาการ ประธานกลุ่มอาชีพ ประธาน อสม. ตัวแทนคณะกรรมการหมู่บ้านรวมทั้งสิ้น 15 คน โดยการเลือกแบบเฉพาะเจาะจง เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึก สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานสหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน, การพยากรณ์แบบพหุคูณและการสังเคราะห์ด้วยวิธีการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) ผู้นำการเปลี่ยนแปลงตำบลดงครั่งน้อยคือการคำนึงถึงความเป็นปัจเจกบุคคลบุคคล การสร้างแรงบันดาลใจ การกระตุ้นทางปัญญา 2) การพัฒนาชุมตำบลดงครั่งน้อยคือการพัฒนาทรัพยากรธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อมการศึกษา ส่งเสริมคุณภาพชีวิต 3) ผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลต่อการพัฒนาชุมชนได้แก่ การกระตุ้นทางปัญญา, การมีอิทธิพลอย่างมีอุดมการณ์, การสร้างแรงบันดาลใจและการคำนึงถึงความเป็นปัจเจกบุคคล ซึ่งร่วมกันพยากรณ์การพัฒนาชุมชนได้ร้อยละ 80.90 4) แนวทางการพัฒนาผู้นำการเปลี่ยนแปลงดังนี้ (1) การมีอิทธิพลอย่างมีอุดมการณ์ (2) การสร้างแรงบันดาลใจ (3) การกระตุ้นทางปัญญาและ (4) การคำนึงถึงความเป็นปัจเจกบุคคล
Article Details
เอกสารอ้างอิง
เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์. (2552). ภาวะผู้นำในประมวลสาระชุดวิชาทฤษฎีและแนวปฏิบัติในการบริหารการศึกษา หน่วยที่ 5-8. (พิมพ์ครั้งที่ 9). นนทบุรี: สุวีริยาสาส์น.
แจ่มจันทร์ คล้ายวงษ์ และบัณฑิต ผังนิรันดร์. (2563). อิทธิพลของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง นวัตกรรมองค์กรและการบริหารจัดการการเปลี่ยนแปลงที่มีต่อผลการดำเนินงานโรงพยาบาลเอกชนในประเทศไทย. Journal of Social Science and Buddhistic Anthropology, 5(4), 127-144.
กนกวรรณ ศรีสุนทร และทิพวรรณ หล่อสุวรรณรัตน์. (2565). อิทธิพลของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงต่อผลการปฏิบัติงานของพนักงาน. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 7(12), 101-117.
กิตติวัตร ฝอยทอง และ กฤษณา ไวสำรวจ. (2563). ความร่วมมือของผู้นำชุมชนกับการพัฒนาจังหวัดระนอง. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(9), 264-277.
ขวัญกมล ดอนขวา. (2555). การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุนารี.
จตุพร สังขวรรณ. (2557). ภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพมหานคร: บริษัท วี พรินท์ จำกัด.
จันทร์เพ็ญ ชูเพชร. (2563). การศึกษาปัจจัยด้านภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์กรของธุรกิจพลังงานของพนักงานบริษัทผลิตพลังงานไฟฟ้าองค์กรมหาชนแห่งหนึ่งในประเทศไทย. ใน วิทยานิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ. มหาวิทยาลัยมหิดล.
จุฑาทิพย์ สุจริตกุล. (2562). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในยุคประเทศไทย 4.0 กรณีศึกษา: องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดภูเก็ต. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(10), 4930-4943.
ชยาภาภรณ์ ทองบ่อ. (2562). อิทธิพลของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงต่อประสิทธิผลการบริการสาธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตอำเภอนาแก จังหวัดนครพนม. ใน รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ . มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
นิภาพร รัตนปริยานุช. (2556). ความต้องการในการพัฒนาชุมชนของประชาชนในเขตเทศบาลตำบลเสม็ด อำเภอเมืองชลบุรี. ใน รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารทั่วไป. มหาวิทยาลัยบูรพา.
ปิยะพงษ์ วรรณกูลพงศ์. (2563). การเปรียบเทียบภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงและแรงจูงใจในการทำงานระหว่างนักธุรกิจอิสระที่ประสบความสำเร็จในอาชีพระดับสูงและต่ำ: กรณีศึกษาบริษัทยูนิซิตี้ มาร์เก็ตติ้ง (ประเทศไทย) จำกัด. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ผู้นำการเปลี่ยนแปลงตำบลดงครั่งน้อย. (2564). เอกสารสรุปโครงการการเสริมสร้างผู้นำการเปลี่ยนแปลง. ร้อยเอ็ด: องค์การบริหารส่วนตำบลดงครั่งน้อย.
พระปลัดสมมารถ สังข์เงิน. (2557). บทบาทของพระสงฆ์ในการพัฒนาชุมชน ในอำเภอท่ามะกา จังหวัดกาญจนบุรี. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสังคมศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.
พระมหาสมศักดิ์ ธีรวํโส (แหวนคำ). (2561). กระบวนการพัฒนาชุมชนเมืองและชนบทสู่ความยั่งยืนในอำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬา ลงกรณราชวิทยาลัย.
สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2550). ภาวะความเป็นผู้นำ. กรุงเทพมหานคร: เอ็กซเปอร์เน็ท.
สุดารัตน์ พิมลรัตนกานต์ และคณะ. (2561). ปัจจัยด้านภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่มีผลต่อการพัฒนาองค์การ. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ฉบับภาษาไทยสาขามนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์และศิลปะ, 10(1), 1643-1660.
สุทธิพงษ์ พันวิลัย. (2563). อิทธิพลของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลต่อคุณภาพการบริการภาครัฐขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในพื้นที่อำเภอกุสุมาลย์ จังหวัดสกลนคร. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
สุพัตรา วัชรเกตุ. (2554). ผู้นำ : ในยุคการเปลี่ยนแปลง. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(2), 44-49.
สุวรีย์ ศิริโภคาภิรมย์. (2546). การวิจัยทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 3). ลพบุรี: สถาบันราชภัฏเทพสตรี.
อภิชัย พันธเสน. (2559). แนวคิด ทฤษฎี และภาพรวมของการพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: บริษัท อมรินทร์ พริ้นติ้ง แอนด์ พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).
อภิชาติ พานสุวรรณ และอดิสร ภู่สาระ. (2562). บทบาทผู้นำในการพัฒนาชุมชนบ้านลาว อำเภอไชโย จังหวัดอ่างทอง. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์., 21(1), 53-60.
อัคพงศ์ สุขมาตย์ และคณะ. (2560). ภาวะผู้นำแบบยั่งยืนในศตวรรษที่ 21 ภายใต้กรอบการศึกษาประเทศไทย. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 16(2), 1-7.
Bass & Avolio. (1993). Transformational Leadership and Organizational Culture. Public Administration Quarterly, 17(1), 114-122.
Bass, B. M., & Riggio, R. E. (2006). Transformational Leadership. New York: NY: Psychology Press.
Crowe J . A. (2006). Community Economic Development Strategies in Rural Washington: Toward a Synthesis of Natural and Social Capital. Rural Sociology, 71(4), 573-596.
Markusen A. (2004). Targeting Occupations in Regional and Community Economic Development. Journal of the American Planning Association, 70(3), 253-268.
Marlow, D.L. (1996). Transformational leadership. Radiology Management, 18(5),51-53.
