DEVELOPING CHANGE LEADERS IN COMMUNITY DEVELOPMENT IN DONG KHRANG NOI SUBDISTRICT KASET WISAI DISSICT ROI ET PROVINCE

Main Article Content

Jirapon Barisri
Sanya Kenaphoom

Abstract

Research article on the development of change leaders in community development in Dong Khrang Noi Subdistrict. Its purpose is to 1) study the level of change leadership 2) study the level of community development 3) analyze change leaders that affect community development and 4) propose guidelines for developing change leaders. The study area is Dong Khrang Noi Subdistrict. It is quantitative research and qualitative research. Quantitative research The sample group consisted of 366 people in the Dong Khrang Noi Subdistrict community using probability sampling. The research tools used were questionnaires, qualitative research, identifying key informants, including district chiefs, district development officers, sub-district NFE heads, kamnans, village headmen, academics, professional group presidents, village health volunteers presidents, village committee representatives, a total of 15 people. By choosing a specific model Data were collected through in-depth interviews. Statistics used included percentages, averages, and standard deviations. Pearson correlation, multiple prediction and content analysis synthesis. The results of the research found that 1) The leader of change in Dong Khrang Noi Subdistrict is taking into account the individuality of each person. inspiration Intellectual stimulation 2) The development of Dong Khrang Noi Subdistrict community is the development of natural resources. and the environment, education, and promoting quality of life. 3) Change leaders who affect community development include intellectual stimulation, having influence with ideology, inspiring inspiration, and considering individuality which together predict community development at 80.90% 4) Guidelines for developing change leaders as follows: (1) having influence with ideology, (2) inspiring, (3) intellectually stimulating, and (4) Taking into account individuality

Article Details

How to Cite
Barisri, J., & Kenaphoom, S. (2023). DEVELOPING CHANGE LEADERS IN COMMUNITY DEVELOPMENT IN DONG KHRANG NOI SUBDISTRICT KASET WISAI DISSICT ROI ET PROVINCE. Journal of Social Science and Cultural, 7(9), 90–104. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/267636
Section
Research Articles

References

เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์. (2552). ภาวะผู้นำในประมวลสาระชุดวิชาทฤษฎีและแนวปฏิบัติในการบริหารการศึกษา หน่วยที่ 5-8. (พิมพ์ครั้งที่ 9). นนทบุรี: สุวีริยาสาส์น.

แจ่มจันทร์ คล้ายวงษ์ และบัณฑิต ผังนิรันดร์. (2563). อิทธิพลของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง นวัตกรรมองค์กรและการบริหารจัดการการเปลี่ยนแปลงที่มีต่อผลการดำเนินงานโรงพยาบาลเอกชนในประเทศไทย. Journal of Social Science and Buddhistic Anthropology, 5(4), 127-144.

กนกวรรณ ศรีสุนทร และทิพวรรณ หล่อสุวรรณรัตน์. (2565). อิทธิพลของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงต่อผลการปฏิบัติงานของพนักงาน. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 7(12), 101-117.

กิตติวัตร ฝอยทอง และ กฤษณา ไวสำรวจ. (2563). ความร่วมมือของผู้นำชุมชนกับการพัฒนาจังหวัดระนอง. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(9), 264-277.

ขวัญกมล ดอนขวา. (2555). การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุนารี.

จตุพร สังขวรรณ. (2557). ภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพมหานคร: บริษัท วี พรินท์ จำกัด.

จันทร์เพ็ญ ชูเพชร. (2563). การศึกษาปัจจัยด้านภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์กรของธุรกิจพลังงานของพนักงานบริษัทผลิตพลังงานไฟฟ้าองค์กรมหาชนแห่งหนึ่งในประเทศไทย. ใน วิทยานิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ. มหาวิทยาลัยมหิดล.

จุฑาทิพย์ สุจริตกุล. (2562). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในยุคประเทศไทย 4.0 กรณีศึกษา: องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดภูเก็ต. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(10), 4930-4943.

ชยาภาภรณ์ ทองบ่อ. (2562). อิทธิพลของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงต่อประสิทธิผลการบริการสาธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตอำเภอนาแก จังหวัดนครพนม. ใน รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ . มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

นิภาพร รัตนปริยานุช. (2556). ความต้องการในการพัฒนาชุมชนของประชาชนในเขตเทศบาลตำบลเสม็ด อำเภอเมืองชลบุรี. ใน รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารทั่วไป. มหาวิทยาลัยบูรพา.

ปิยะพงษ์ วรรณกูลพงศ์. (2563). การเปรียบเทียบภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงและแรงจูงใจในการทำงานระหว่างนักธุรกิจอิสระที่ประสบความสำเร็จในอาชีพระดับสูงและต่ำ: กรณีศึกษาบริษัทยูนิซิตี้ มาร์เก็ตติ้ง (ประเทศไทย) จำกัด. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ผู้นำการเปลี่ยนแปลงตำบลดงครั่งน้อย. (2564). เอกสารสรุปโครงการการเสริมสร้างผู้นำการเปลี่ยนแปลง. ร้อยเอ็ด: องค์การบริหารส่วนตำบลดงครั่งน้อย.

พระปลัดสมมารถ สังข์เงิน. (2557). บทบาทของพระสงฆ์ในการพัฒนาชุมชน ในอำเภอท่ามะกา จังหวัดกาญจนบุรี. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสังคมศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.

พระมหาสมศักดิ์ ธีรวํโส (แหวนคำ). (2561). กระบวนการพัฒนาชุมชนเมืองและชนบทสู่ความยั่งยืนในอำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬา ลงกรณราชวิทยาลัย.

สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2550). ภาวะความเป็นผู้นำ. กรุงเทพมหานคร: เอ็กซเปอร์เน็ท.

สุดารัตน์ พิมลรัตนกานต์ และคณะ. (2561). ปัจจัยด้านภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่มีผลต่อการพัฒนาองค์การ. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ฉบับภาษาไทยสาขามนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์และศิลปะ, 10(1), 1643-1660.

สุทธิพงษ์ พันวิลัย. (2563). อิทธิพลของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลต่อคุณภาพการบริการภาครัฐขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในพื้นที่อำเภอกุสุมาลย์ จังหวัดสกลนคร. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

สุพัตรา วัชรเกตุ. (2554). ผู้นำ : ในยุคการเปลี่ยนแปลง. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(2), 44-49.

สุวรีย์ ศิริโภคาภิรมย์. (2546). การวิจัยทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 3). ลพบุรี: สถาบันราชภัฏเทพสตรี.

อภิชัย พันธเสน. (2559). แนวคิด ทฤษฎี และภาพรวมของการพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: บริษัท อมรินทร์ พริ้นติ้ง แอนด์ พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).

อภิชาติ พานสุวรรณ และอดิสร ภู่สาระ. (2562). บทบาทผู้นำในการพัฒนาชุมชนบ้านลาว อำเภอไชโย จังหวัดอ่างทอง. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์., 21(1), 53-60.

อัคพงศ์ สุขมาตย์ และคณะ. (2560). ภาวะผู้นำแบบยั่งยืนในศตวรรษที่ 21 ภายใต้กรอบการศึกษาประเทศไทย. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 16(2), 1-7.

Bass & Avolio. (1993). Transformational Leadership and Organizational Culture. Public Administration Quarterly, 17(1), 114-122.

Bass, B. M., & Riggio, R. E. (2006). Transformational Leadership. New York: NY: Psychology Press.

Crowe J . A. (2006). Community Economic Development Strategies in Rural Washington: Toward a Synthesis of Natural and Social Capital. Rural Sociology, 71(4), 573-596.

Markusen A. (2004). Targeting Occupations in Regional and Community Economic Development. Journal of the American Planning Association, 70(3), 253-268.

Marlow, D.L. (1996). Transformational leadership. Radiology Management, 18(5),51-53.