การพัฒนารูปแบบการดูแลและเสริมคุณภาพชีวิตทุกกลุ่มวัยด้วยระบบสุขภาพอำเภอ อำเภอสันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่ ปี 2560 - 2563

Main Article Content

ทวีศิลป์ ชัยชนะ

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบการดูแลและเสริมคุณภาพชีวิตทุกกลุ่มวัย 2) พัฒนาทีมงานสานภาคีเครือข่ายตามบริบทของพื้นที่ผ่านการปฏิบัติจริง 3) ศึกษาผลลัพธ์ผลกระทบเชิงบวกจากการดำเนินงาน เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม กลุ่มตัวอย่างคือคณะทำงานพัฒนาคุณภาพชีวิต จำนวน 1,626 คน เครื่องมือวิจัยใช้แบบสัมภาษณ์ แบบสอบถาม การจดบันทึก การสังเกต เครื่องบันทึกเสียง การเก็บรวบรวมข้อมูลโดยค้นหาด้านเนื้อหาสาระจากการสำรวจ รายงานการประชุม ประเมินเอกสาร และการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพโดยการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า ขั้นตอนขบวนการพัฒนารูปแบบการดูแล 15 ขั้นตอน ก่อเกิดรูปแบบการดูแลและเสริมคุณภาพชีวิตทุกกลุ่มวัยด้วยระบบสุขภาพ ที่มีกิจกรรมสำคัญ 7 ข้อ คือ 1) การศึกษาค้นคว้าปัญหาและหาสาเหตุของปัญหาที่เกิดขึ้นในชุมชน 2) ร่วมคิดและสร้างรูปแบบวิธีการพัฒนาเพื่อแก้ไขและลดปัญหาของชุมชน 3) วิเคราะห์ทุนทางสังคมที่มีศักยภาพในชุมชน 4) จัดทำแผนงานโครงการแก้ไขปัญหา 5) ปฏิบัติตามนโยบายและยุทธศาสตร์ที่กำหนด 6) ติดตามและประเมินผล 7) ขับเคลื่อนนโยบายสาธารณะแบบมีส่วนร่วม:ธรรมนูญสุขภาวะระดับพื้นที่ โดยมีการพัฒนาศักยภาพทีมงานสานภาคีเครือข่ายพัฒนารูปแบบการดูแลและเสริมคุณภาพชีวิตทุกกลุ่มวัยด้วยระบบสุขภาพอำเภอตามบริบทของพื้นที่ผ่านการปฏิบัติจริง เกิดผลลัพธ์ที่ดีและผลกระทบเชิงบวก ด้านสุขภาพ ด้านสังคม และระดับบุคคล เกิดนวัตกรรมชุมชน     มีการขับเคลื่อนนโยบายสาธารณะแบบมีส่วนร่วม:ธรรมนูญสุขภาวะพื้นที่ ทำให้ประชาชนมีความรอบรู้ทางด้านสุขภาวะมากขึ้น สามารถลดปัจจัยทางสังคมและปัจจัยสิ่งแวดล้อมที่มีผลกระทบต่อการเจ็บป่วยของประชาชนในพื้นที่

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ชัยชนะ ท. (2023). การพัฒนารูปแบบการดูแลและเสริมคุณภาพชีวิตทุกกลุ่มวัยด้วยระบบสุขภาพอำเภอ อำเภอสันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่ ปี 2560 - 2563. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 7(10), 226–237. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/268834
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กลุ่มงานพัฒนาคุณภาพและรูปแบบบริการ. (2562). โครงการพัฒนาศักยภาพการบริหารจัดการสุขภาวะระดับพื้นที่แก่คณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอ จังหวัดเชียงใหม่ ในเขตสุขภาพที่ 1. ใน รายงานการวิจัย. สำนักงานเขตสุขภาพที่ 1.

กอบกุล สาวงศ์ตุ้ย และคณะ. (2562). การขับเคลื่อนเวทีสมัชชาสุขภาพระดับอำเภอสู่วาระพชอ:บริบทอำเภอเถิน จังหวัดลำปาง. วารสารวิชาการสุขภาพภาคเหนือ, 6(2), 12-27.

กีระติ เวียงนาค. (2562). ศึกษาเรื่องการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุแบบมีส่วนร่วมโดยใช้กลไกคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิต อำเภอสูงเม่น จังหวัดแพร่. ใน รายงานการวิจัย. สำนักงานสาธารณสุขอำเภอสูงเม่น จังหวัดแพร่.

จุฑามาศ วงศ์คำ. (2562). กระบวนการขับเคลื่อนนโยบายสาธารณะเพื่อสุขภาพแบบมีส่วนร่วมขององค์การบริหารส่วนตำบลบ้านกลาง อำเภอสันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่. ใน รายงานการวิจัย. สำนักงานเขตสุขภาพที่ 1.

ทวีทอง หงษ์วิวัฒน์. (2527). การมีส่วนร่วมของประชาชน. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยมหิดล,ศูนย์ศึกษานโยบายสาธารณสุข.

พรเทพ ศิริวนารังสรรค์ และคณะ. (2561). ศึกษาการจัดบริการสาธารณสุขระดับอำเภอ กรณีศึกษาพื้นที่กรุงเทพมหานคร. วารสารสมาคมเวชศาสตร์ป้องกันแห่งประเทศไทย, 8(1), 152-161.

พระราชบัญญัติระบบสุขภาพปฐมภูมิ. (2562). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 136 ตอนที่ 56 ก หน้า165 (26 เมษายน 2562).

พีธากร ศรีบุตรวงษ์. (2560). เทศบาลนครสกลนครกับการส่งเสริมคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ. เรียกใช้เมื่อ 5 พฤษภาคม 2566 จาก https://www.gotoknow.org/posts/638037

พุทธชัย มาลัย. (2565). โครงการการประเมินผลการดำเนินงานการพัฒนาคุณภาพชีวิตอำเภอ อำเภอภักดีชุมพล จังหวัดชัยภูมิ. ใน รายงานการวิจัย. สำนักงานสาธารณสุขอำเภอภักดีชุมพล จังหวัดชัยภูมิ.

ภูดิท เตชาติวัฒน์ และคณะ. (2564). การสังเคราะห์ข้อเสนอเชิงนโยบายเพื่อพัฒนาคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอ. ใน รายงานการวิจัย. สถาบันพัฒนาสุขภาพอาเซียน มหาวิทยาลัยมหิดล, สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข (สวรส.).

วันรักษ์ มิ่งมณีนาคิน. (2531). การพัฒนาชนบทไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ศักดินันท์ ดวงตา. (2565). ศึกษาวิจัยเรื่องการพัฒนารูปแบบการดำเนินงานพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอ ของอำเภอศรีวิไล จังหวัดบึงกาฬ. ใน รายงานวิจัย. สำนักงานสาธารณสุขอำเภอศรีวิไล จังหวัดบึงกาฬ.

ศิวาภรณ์ เงินราง. (2561). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอตระการพืชผล จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารการแพทย์และสาธารณสุข มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 2(2), 108-116.

สมยศ ศรีจารนัย. (2561). บทบาทของคณะกรรมการพัฒนาคุณภาพชีวิตระดับอำเภอต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตและลดความเหลื่อมล้ำของประชาชนในพื้นที่เขตสุขภาพที่ 4. ใน รายงานการวิจัย. วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร.

สำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ. (2565). แนวทางการพัฒนานโยบายสาธารณะแบบมีส่วนร่วม:ธรรมนูญสุขภาพพื้นที่. (พิมพ์ครั้งที่ 1). นนทบุรี: บริษัทพิมพ์สิริพัฒนา จำกัด.