การใช้ Google Classroom เพื่อพัฒนาการเรียนการสอนในรายวิชา การบริหารจัดการเรียนรู้ในชั้นเรียน สำหรับนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อศึกษาผลการใช้ Google Classroom เพื่อพัฒนาการเรียน การสอนในรายวิชาการบริหารจัดการเรียนรู้ในชั้นเรียนสำหรับนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย มีวัตถุประสงค์รองคือ เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาก่อนเรียนและหลังเรียน และเพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อการจัดการเรียนการสอนโดยใช้ Google Classroom ประชากรในการวิจัยคือนักศึกษาคณะครุศาสตร์ที่ลงทะเบียนเรียนรายวิชาการบริหารจัดการเรียนรู้ในชั้นเรียนที่มุ่งเน้นเนื้อหาในการพัฒนาสมรรถนะวิชาชีพครู ในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2563 จำนวน 47 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ แผนการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนโดยใช้ Google Classroom แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนใช้ในการทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียน และแบบสอบถามความพึงพอใจของนักศึกษาหลังการใช้ Google Classroom จากนั้นผู้วิจัยได้นำข้อมูลทั้งหมดที่ได้ไปวิเคราะห์หาร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่าผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาที่ได้ใช้ Google Classroom เพื่อพัฒนาการเรียนการสอนในรายวิชาการบริหารจัดการเรียนรู้ในชั้นเรียน พบว่า คะแนนการทดสอบก่อนเรียนมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 14.64 และมีส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 3.84 และคะแนนการทดสอบหลังเรียนมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 33.18 และมีส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 4.35 และเปรียบเทียบคะแนนก่อนเรียนและหลังเรียน พบว่า คะแนนการทดสอบหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระดับ .01 และผลการศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ Google Classroom มีระดับความพึงพอใจในภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยมีค่าเฉลี่ยรวมเท่ากับ 3.90 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.66
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมสามัญศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2545. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
กฤติยา จงรักษ์ และประสาท เนืองเฉลิม. (2559). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้ด้วยสื่อสังคมออนไลน์ร่วมกับการใช้ปัญหาเป็นฐาน. วารสารศึกษาศาสตร์ มสธ, 9(2), 96-106.
กิตติศักดิ์ สิงห์สูงเนิน และณมน จีรังสุวรรณ. (2558). Google for Education กับการปฏิรูปการศึกษาไทย. วารสารพัฒนาเทคนิคการศึกษา, 28(96), 14-20.
เขมณัฏฐ์ มิ่งศิริธรรม. (2556). “Social Media สื่อสร้างสรรค์เพื่อการศึกษา,”. Veridian E-Journal, 6(1), 72-81.
คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. (2560). ปรัชญา วิสัยทัศน์ พันธกิจ. Online. เรียกใช้เมื่อ 6 มิถุนายน 2563 จาก https://edu.crru.ac.th/edu2022/home/vision
นัฏฐิกา สุนทรธนผล. (2560). การศึกษาความพึงพอใจของนิสิตต่อการจัดการเรียนการสอนผ่าน Google Classroom รายวิชาประวัติดนตรีตะวันตก. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. (2559). ปรัชญา วิสัยทัศน์ ยุทธศาสตร์ พันธกิจ. เรียกใช้เมื่อ 6 มิถุนายน 2563 จาก http://oceas.crru.ac.th/website/web_page/page/63
ล้วน สายยศและอังคณา สายยศ. (2538). เทคนิคการวิจัยทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
สาวิตรี สิงหาด. (2561). ผลสัมฤทธิ์และความพึงพอใจของนักศึกษาพยาบาลต่อการจัดการเรียนการสอนผ่าน Google Classroom ในรายวิชา เทคโนโลยีสารสนเทศทางการพยาบาล. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 9(2), 124-137.
อภิรักษ์ ทูลธรรม. (2559). ความพึงพอใจระบบบริการจัดการเรียนการสอนแบบออนไลน์มูเดิ้ลและกูเกิ้ลคลาสรูมในบทบาทของผู้สอน. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
Rensis, L. (1976). The Method of Constructing and Attitude ScaleAttitude Theory and Measurem ent. Fishbeic, Martin, Ed. New York: Wiley & Son.
