THE DEVELOPMENT OF A HEALTH LITERACY PROMOTION MODEL TO IMPROVE THE QUALITY OF LIFE OF KAREN ETHNIC GROUPS IN THE AREA OF SUAN PHUENG DISTRICT RATCHABURI PROVINCE

Main Article Content

Thararat Sunyamo
Narin Sungrugsa

Abstract

The objective of this research paper are to 1) study the circumstances and availability of health care among the Karen ethnic group; and 2) develop a model to promote health literacy to improve the quality of life among the Karen ethnic group. Suan Phueng District, Ratchaburi Province is a mixed research method. Quantitative research. The sample group consisted of 326 Thai people of Karen descent in Suan Phueng District. The questionnaire had a confidence value of 0.83. The statistics used were the mean and standard deviation. Qualitative research, 12 informants, consisting of in-depth interviews and group discussions. It's a purposive sampling.The tool is an interview form. The selection criteria were health promotion officers of the 5th Health District Office, village health volunteers, community leaders in the area, and people living in the area. Content analysis and examination using triangulation techniques. The results of the research found that 1) the situation and readiness of health care is that health knowledge in responding to information is at a high level, and access to health services is at a high level. Guidelines for promoting health literacy include 5 points: participation, supporting adequate resources and budget, promoting volunteer mental health leaders, promoting and developing health models, and giving importance to health care at all ages. And 2) the model for promoting health literacy to improve the quality of life in the Karen ethnic group consists of receiving good and continuous support, adequate management, empowerment in terms of confidence and having faith in Good health, participation of all sectors in health promotion, and exchange of knowledge among community members.

Article Details

How to Cite
Sunyamo, T., & Sungrugsa, N. (2024). THE DEVELOPMENT OF A HEALTH LITERACY PROMOTION MODEL TO IMPROVE THE QUALITY OF LIFE OF KAREN ETHNIC GROUPS IN THE AREA OF SUAN PHUENG DISTRICT RATCHABURI PROVINCE. Journal of Social Science and Cultural, 8(5), 279–292. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/273373
Section
Research Articles

References

กรมพัฒนาสังคมและสวัสดิการ. (2559). ทำเนียบชุมชนบนพื้นที่สูง ครอบคลุมพื้นที่ 20 จังหวัดของประเทศไทย ปี พ.ศ. 2559. กรุงเทพมหานคร: กองกิจการนิคมสร้างตนเองและพัฒนาชาวเขา กลุ่มกิจการชาวเขา.

กลุ่มงานพัฒนายุทธศาสตร์สาธารณสุข. (2565). แผนยุทธศาสตร์สาธารณสุขจังหวัดราชบุรี ปีงบประมาณ พ.ศ. 2566-2570. ราชบุรี: สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดราชบุรี.

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2552). การวิเคราะห์สถิติ: สถิติเพื่อการตัดสินใจ. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

กิ่งแก้ว สำรวยรื่น และนิทรา กิจธีระวุฒิวงษ์. (2561). การทำความเข้าใจในการประเมินความรอบรู้ด้านสุขภาพ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอิสเทิร์นเอเชีย ฉบับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 12(3), 1-13.

จินตนา อาจสันเที๊ยะ และสายสมร เฉลยกิตติ. (2559). การพยาบาลข้ามวัฒนธรรมกับการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน. วารสารพยาบาลทหารบก, 17(1), 10-16.

ชินตา เตชะวิจิตรจารุ. (2561). ความรอบรู้ทางสุขภาพ: กุญแจสำคัญสู่พฤติกรรมสุขภาพและผลลัพธ์สุขภาพที่ดี. วารสารพยาบาลทหารบก, 19(ฉบับพิเศษ), 1-11.

ตัวแทนเจ้าหน้าที่คนที่ 1. (6 ก.ค. 2566). การพัฒนารูปแบบความรอบรู้สุขภาพเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตกลุ่มชาติพันธุ์กะเหรี่ยง ในเขตพื้นที่อำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี. (ธารารัตน์ สัญญะโม, ผู้สัมภาษณ์)

ตัวแทนเจ้าหน้าที่คนที่ 2. (6 ก.ค. 2566). การพัฒนารูปแบบความรอบรู้สุขภาพเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตกลุ่มชาติพันธุ์กะเหรี่ยง ในเขตพื้นที่อำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี. (ธารารัตน์ สัญญะโม, ผู้สัมภาษณ์)

ตัวแทนผู้มีส่วนได้เสียกับชุมชนคนที่ 1. (10 ส.ค. 2566). การพัฒนารูปแบบความรอบรู้สุขภาพเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตกลุ่มชาติพันธุ์กะเหรี่ยง ในเขตพื้นที่อำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี. (ธารารัตน์ สัญญะโม, ผู้สัมภาษณ์)

ตัวแทนผู้มีส่วนได้เสียกับชุมชนคนที่ 2. (10 ส.ค. 2566). การพัฒนารูปแบบความรอบรู้สุขภาพเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตกลุ่มชาติพันธุ์กะเหรี่ยง ในเขตพื้นที่อำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี. (ธารารัตน์ สัญญะโม, ผู้สัมภาษณ์)

บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น ฉบับปรับปรุงใหม่. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.

ปรารถนา ลังการ์พินธุ์. (2563). การดูแลสุขภาพแบบข้ามวัฒนธรรมในยุคดิจิทัลดิสรัปชั่น. วารสารสมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทย, 26(2), 71-72.

ปริศนา กาญจนกันทร และคมพล สุวรรณกูฏ. (2563). รูปแบบการดูแลรักษาสุขภาพแบบพื้นบ้านของกลุ่มชาติพันธุ์ซองในจังหวัดจันทบุรีและตราด. วารสารวิชาการศรีปทุม, 17(2), 98-118.

เริงวิชญ์ นิลโคตร และคณะ. (2564). การพัฒนาสุขภาวะชุมชนโดยประยุกต์ใช้บริบทชุมชนเป็นฐาน: กรณีศึกษาการฟ้อนไทยทรงดำบ้านดอนทอง ตำบลดอนข่อย อำเภอกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม. วารสารกระแสวัฒนธรรม, 23(43), 94-110.

โรงพยาบาลสวนผึ้ง. (2565). ข้อมูลสถานะสุขภาพของโรงพยาบาลสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี. ราชบุรี: งานแผนงานยุทธศาสตร์และเทคโนโลยีสารสนเทศ.

ศูนย์อนามัยกลุ่มชาติพันธุ์. (2562). สุขภาพพึงประสงค์. เรียกใช้เมื่อ 6 มกราคม 2567 จาก https://hhdc.anamai.moph.go.th/th/home

สำนักบริหารการทะเบียน. (2566). ข้อมูลประชากร. เรียกใช้เมื่อ 6 กรกฎาคม 2567 จาก https://dashboard.anamai.moph.go.th/population/pop-y0y2/changwat?year=2022&cw=70

สุชาติ ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2555). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจำกัดสามลดา.

Agyemang, J. B. (2019). Transcultural nursing and traditional care in Sukuma ethnic group. International Journal of Healthcare Sciences, 7(1), 63-66.

Kaçan, C. Y. & Örsal, Ö. (2020). Effects of transcultural nursing education on the professional values, empathic skills, cultural sensitivity and intelligence of students. Journal of Community Health Nursing, 37(2), 65-76.

Kilinc, K. O. & Altun, E. C. (2018). International Journal of Emerging Trends in Health Sciences. Health Sciences, 2(1), 001-006.

Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis. New York: aHarper & Row Ltd.