THE DEVELOPMENT OF BLENDED TRAINING CURRICULUM TO ENHANCES CLASSROOM RESEARCH COMPETENCY FOR TEACHERS AT LAMPANG SPECIAL EDUCATION CENTER

Main Article Content

Suranchit Wannuan

Abstract

The main purpose of this research is to develop blended training curriculum to enhance classroom research competency for teachers at Lampang Special Education Center. The research procedures were conducted in 4 phases 1) Studying information concerning training curriculum    2) Curriculum construction and efficiency testing 3) Experiment and effectiveness evaluation on the curriculum, and 4) Evaluation of development process on the training curriculum. The target population was a group of 25 teachers at Lampang Special Education Center. The research tools were blended training curriculum, handbooks for training arrangement and participants ‘handbook. The research tools were test, classroom research quality evaluation form, attitude test, satisfaction evaluation form, behavior observation record, and questionnaire of organization outcomes. Statistics in the research include efficiency test of innovation, frequency, percentage, average, standard deviation, progress scores, effectiveness index, and content analysis. The findings were as follows 1) Classroom researches were in low level. Problems in conducting the researches and more training were in high level. Proposed guidelines in developing competency in conducting classroom research are training workshop, online training, work activity group, supervision and counselling. 2) Blended training curriculum has 9 elements as follows: rationale, objectives, structure, activity plan, number of hours, training media, supervision, assessment, and criteria for completion of training. For input evaluation, the training curriculum was in the highest level in utility, possibility, and propriety but high level in accuracy. 3) The result demonstrated that effectiveness after the training was higher than before. 4) Development process assessment resulted that reaction was in high level, more knowledge, skill in high quality, attitude was in high level, behavior had been changed at the highest level and organization outcomes were done at the highest level as well.

Article Details

How to Cite
Wannuan, S. (2024). THE DEVELOPMENT OF BLENDED TRAINING CURRICULUM TO ENHANCES CLASSROOM RESEARCH COMPETENCY FOR TEACHERS AT LAMPANG SPECIAL EDUCATION CENTER. Journal of Social Science and Cultural, 8(8), 248–261. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/276156
Section
Research Articles

References

ข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพ (ฉบับที่ 4). (2562). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 136 ตอนพิเศษ 68 ง หน้า 19 - 20 (19 เมษายน 2562).

จักรชัย ตระกูลโอสถ. (2563). การประเมินโครงการพัฒนาคุณภาพการศึกษาและการพัฒนาท้องถิ่นโดยมีสถาบันอุดมศึกษาเป็นพี่เลี้ยงเครือข่ายภาคกลางตอนล่าง ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2562 ในความรับผิดชอบของมหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวัดประเมิน และวิจัยการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ชญาภัสร์ สมกระโทก และคณะ. (2565). หลักสูตรฝึกอบรมเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการออกแบบการจัดการเรียนรู้เรื่องความปลอดภัยในชีวิตของครูสุขศึกษา. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ, 14(2), 171-187.

ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2558). การพัฒนาหลักสูตร:ทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: วี พรินท์.

นพวรรณ ศรีเกตุ. (2557). การพัฒนารูปแบบการประเมินคุณภาพงานวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียนของนิสิตปฏิบัติการสอนและฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาการทดสอบและการวัดผลการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ปราชญา รัตพลที. (2558). แนวทางการส่งเสริมครูด้านการทำวิจัยในชั้นเรียนของครูในโรงเรียนบ้านสันติสุข อำเภอแม่จัน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงรายเขต 3. วารสารบัณฑิตศึกษา 2558 มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 8(18), 195-202.

ผดุง อารยะวิญญู. (2552). การวิจัยแบบกลุ่มตัวอย่างเดี่ยว (Single Subject Design). นครปฐม: I. Q. Book Center.

พัชนี กุลทานันท์ และคณะ. (2554). การพัฒนารูปแบบการฝึกอบรมครูแบบผสมผสานในการทำวิจัยในชั้นเรียน. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม, 5(2), 97-115.

มงคล หมู่มาก และคณะ. (2559). การพัฒนาหลักสูตรเพื่อเสริมสร้างความสามารถทำวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียนด้วยเครือข่ายการจัดการความรู้สำหรับครู. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 18(1), 1-9.

มารุต พัฒผล. (2562). รูปแบบการพัฒนาหลักสูตรร่วมสมัย. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้.

ยุทธ์ ไกยวรรณ์. (2559). การวิจัยและพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

รัตติมา โสภาคะยัง และคณะ. (2556). การพัฒนาศักยภาพครูด้านการทำวิจัยในชั้นเรียน โรงเรียนบ้านท้วยกอก 1 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามุกดาหาร. วารสารบัณฑิตศึกษา, 10(49), 27-33.

รัตนะ บัวสนธ์. (2565). การวิจัยและพัฒนานวัตกรรมการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิไลวรรณ สิทธิภูมิพงศ์ และคณะ. (2560). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมแบบมีส่วนร่วมเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะด้านการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดคอนสตรัคติวิสต์ สำหรับครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษานครพนม เขต 2. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6(4), 168-179.

ศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดลำปาง. (2560). แผนพัฒนาการศึกษาศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดลำปาง. ลำปาง: ศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดลำปาง.

ศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดลำปาง. (2562). สรุปผลการดำเนินงานงานวิจัยในชั้นเรียนปีการศึกษา 2561. ลำปาง: ศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดลำปาง.

ศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดลำปาง. (2563). สรุปผลการดำเนินงานงานวิจัยในชั้นเรียนปีการศึกษา 2562. ลำปาง: ศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดลำปาง.

สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564). กรุงเทพมหานคร: สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการกระทรวงศึกษาธิการ.

สุพรรณิการ์ สุทธหลวง. (2565). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกโดยใช้กระบวนการชี้แนะและการเป็นพี่เลี้ยง สำหรับครูประถมศึกษา. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยนเรศวร.

อัญชลี วิมลศิลป์ และนพพร ไวคกุล. (2565). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมแบบผสมผสานเพื่อส่งเสริม การจัดการเรียนการสอนออนไลน์. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรามคำาแหง ฉบับเทคโนโลยีการศึกษา, 6(2), 28-41.

อัญชลี สารรัตนะ. (2562). การวิจัยเชิงทดลองแบบกลุ่มตัวอย่างเดี่ยวสำหรับหลักสูตรและการสอน (Single - SubjectExperimental Research for Curriculum and Instruction). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เอกชัย เนาวนิช. (2559). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมการทำวิทำวิจัยในชั้นเรียนตามแนวปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยหอการค้าไทยมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 36(2), 84-95.

Deniz, E. (2002). Approaches to Evaluation Training: Theory & Practice. United States of America: Syracuse University.

Kirkpatrick, J. D. & Kirkpatrick, W. K. (2016). Kirkpatrick's Four Levels of Training Evaluation. Alexandria: VA: ATD Press.

Saylor, J. G. & Alexander, W. M. (1981). Curriculum Planning for Better Teaching and Learning (4th ed.). New York: Holt, Rinehart and Winston.

Taba, H. (1962). Curriculum Development: Theory and Practice. New York: Harcourt Brace & World.

Tyler, R. W. (1971). Basic Principles Curriculum and Instruction (31th ed.). Chicago: The University of Chicago.

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3th ed.). New York: Harper and Row.