นวัตกรรมการจัดการสวนยางพาราอย่างยั่งยืน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาปัญหาและอุปสรรคสวนยางพารา 2) เพื่อหาวิธีการจัดการสวนยางยางพาราอย่างยั่งยืน ด้านเศรษฐกิจ สังคม สิ่งแวดล้อม 3) เพื่อเสนอรูปแบบนวัตกรรมการจัดการสวนยางพาราอย่างยั่งยืน ด้านเศรษฐกิจ สังคม สิ่งแวดล้อม เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ จากผู้ให้ข้อมูลหลักจำนวน 22 คน คัดเลือกกลุ่มเป้าหมายแบบเจาะจง โดยผู้ให้ข้อมูลทั้งหมดเป็นผู้เชี่ยวชาญที่เกี่ยวข้องกับการจัดการสวนยางพาราอย่างยั่งยืน ประกอบด้วย เจ้าหน้าที่ภาครัฐ จำนวน 6 คน เจ้าของสวนยางพาราที่มีเนื้อที่มากกว่า 19 ไร่ อำเภอละ 4 คน จำนวน 8 คน เจ้าของสวนยางพาราที่มีเนื้อที่น้อย กว่า 19 ไร่ อำเภอละ 4คน จำนวน 8 คน ใช้วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-dept Interview) และใช้แนวคำถามแบบมีโครงสร้าง (Structured Interview) เพื่อเก็บข้อมูลเกี่ยวกับผลการดำเนินงาน โดยใช้วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกเพื่อค้นหาปัญหา และอุปสรรคที่เกิดขึ้น กับการจัดการสวนยางพารา วิเคราะห์ปัญหาและอุปสรรค และร่วมหาวิธีการจัดการ เพื่อสร้างนวัตกรรมการจัดการสวนยางพาราอย่างยั่งยืน และนำข้อมูลที่ได้มาจากการสัมภาษณ์ ผู้วิจัยนำมวิเคราะห์เชิงประเด็น และวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า สวนยางพาราในพื้นที่ศึกษา มีปัญา และอุปสรรคหลายประเด็น ได้แก่ 1) ความผันผวนของราคาที่ไม่คงที่ 2) นโยบายภาครัฐในเรื่องราคายางพารา 3) ราคายางที่ถูกเกินไปในบางฤดูทำให้ขาดสภาพคล่องในการดูแลสวนยาง นอกจากนี้ เจ้าของสวนยางพารายังขาดการนำเทคโนโลยีที่ทันสมัยเข้ามาใช้ในการเพิ่มผลผลิตให้กับสวนยาง แนวทางที่ควรนำมาใช้ในการเพิ่มผลิตให้กับสวนยางพาราได้แก่ การนำระบบน้ำหยดและเทคโนโลยี IoT เข้ามาใช้ในการจัดการเรื่องน้ำ สามารถช่วยลดต้นทุน และช่วยสร้างความยั่งยืนให้สวนยางพาราได้
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ผู้ให้ข้อมูลคนที่ 11. (21 ก.พ. 2567). ปัญหา และอุปสรรคในการจัดการสวนยางพารา. (ยงยุทธ แก้วน้อย, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลคนที่ 12. (12 ก.พ. 2567). ปัญหา และอุปสรรคในการจัดการสวนยางพารา. (ยงยุทธ แก้วน้อย, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลคนที่ 13. (23 ก.พ. 2567). วิธีการจัดการสวนยางพาราอย่างยั่งยืนในด้านเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม. (ยงยุทธ แก้วน้อย, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลคนที่ 14. (23 ก.พ. 2567). วิธีการจัดการสวนยางพาราอย่างยั่งยืนในด้านเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม. (ยงยุทธ แก้วน้อย, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลคนที่ 15. (21 ก.พ. 2567). วิธีการจัดการสวนยางพาราอย่างยั่งยืนในด้านเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม. (ยงยุทธ แก้วน้อย, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลคนที่ 17. (11 ก.พ. 2567). วิธีการจัดการสวนยางพาราอย่างยั่งยืนในด้านเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม. (ยงยุทธ แก้วน้อย, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลคนที่ 18. (15 ก.พ. 2567). วิธีการจัดการสวนยางพาราอย่างยั่งยืนในด้านเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม. (ยงยุทธ แก้วน้อย, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลคนที่ 19. (15 ก.พ. 2567). วิธีการจัดการสวนยางพาราอย่างยั่งยืนในด้านเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม. (ยงยุทธ แก้วน้อย, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลคนที่ 7. (12 ก.พ. 2567). ปัญหา และอุปสรรคในการจัดการสวนยางพารา. (ยงยุทธ แก้วน้อย, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลคนที่ 8. (12 ก.พ. 2567). ปัญหา และอุปสรรคในการจัดการสวนยางพารา. (ยงยุทธ แก้วน้อย, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลคนที่ 9. (10 ก.พ. 2567). ปัญหา และอุปสรรคในการจัดการสวนยางพารา. (ยงยุทธ แก้วน้อย, ผู้สัมภาษณ์)
Ahmad, S. N. S. et al. (2016). Evaluation of labor costof rubber tapping activity for smallholder rubber plantations in Malaysia. Journal of Tropical Agriculture and Food Science, 12(18), 93-104.
Azman, N. A. A. & Jaafar, A. S. (2019). Rubber tree breeding for disease resistance: Current status and future prospects. Malaysian Journal of Rubber Research, 22(3), 305-321.
Balamurugan, M. et al. (2012). Effect of biofertilizers on growth and yield of rubber (Hevea Brasiliense’s) in Malaysia. Journal of Rubber Research, 26(2),111-123.
Harshani, K. A. P. & Shantha, A. A. (2021). Factors Affecting the Economic Efficiency of Small-Scale Rubber Plantations: With Special Reference to Kalutara District in Sri Lanka. Colombo Business Journal International Journal of Theory and Practice, 12(1),145-156.
Indianite, R. & Richman, A. (2017). Challenges in accessing finance for smallholder rubber farmers. Journal of Small Business Finance, 7(4), 154-171.
Kanchana, S. et al. (2021). IoT in agriculture: Revolutionizing water management in rubber plantations. Journal of Smart Farming Technologies, 9(1), 45-57.
Kusuma, A. & Wahidin, T. (2018). Access to agricultural finance in rural areas: The role of cooperatives and microfinance institutions. Journal of Rural Finance, 15(1), 104-121.
Moreira, V. P. et al. (2017). Intercropping practices in rubber plantations: Economic benefits and ecological implications. International Journal of Agroforestry, 23(3), 289-299.
Rahman, M. M. et al. (2018). The role of IoT and drip irrigation in enhancing rubber production: A review. International Journal of Agricultural Technology, 14(2), 327-341.
Songsmith, S. & Postnasal, N. (2014). Rubber sheet and block production: Techniques and challenges. Journal of Industrial Rubber Products, 12(4), 87-102.
Tanthapanichakoon, W. et al. (2018). Labor shortages in the Thai rubber industry: Challenges and solutions. Asian Journal of Agriculture and Rural Development, 8(2), 243-256.
Taweesin, K. et al. (2020). Water management practices in rubber plantations: Effects on yield and sustainability. Rubber Science, 33(1), 85-98.
Yaacob, M. R. et al. (2015). The economic impact of rubber price volatility on smallholders in Malaysia. Journal of Agricultural Economics, 66(2), 457-476.
