COMMUNITY RISK MANAGEMENT AND SELF-MANAGEMENT IN CRISIS CASE STUDY BANN SALAWAN COMMUNITY NAKHON PATHOM PROVINCE
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research article are to 1) Describe the community context and risks in Bann Salawan, 2) Integrate these risks into a community risk management process, and 3) Develop self-management guidelines for crises within the community. A mixed-methods research approach was employed, combining quantitative data to support qualitative findings. Data collection involved field surveys of village health volunteers from 13 communities under the care of Bann Salawan Community Health Promotion Hospital. The total population was 94, with a random accidental sampling method selecting 6 participants per community, yielding a sample size of 78. Research tools included opinion recording forms, risk management tables, and questionnaires. Data was analyzed using descriptive statistics, including frequency, percentage, and mean values. The findings revealed that 1) The community context is characterized by the expansion of residential areas and transportation routes to accommodate urban growth, 2) Risks within the community were categorized into two areas: health and safety, with the highest risk factors being addressed through community management strategies, and 3) Data was compiled into a community risk management manual, detailing basic community information, risk management processes, and self-management guidelines in crises, forming an emergency response plan. Overall satisfaction with community activities had an average score of 4.60, representing 85.29%, which is considered very high.
Article Details
References
จิตติมา แพ่งโยธา. (2559). การจัดการความเสี่ยงกับการให้บริการวิชาการแก่ชุมชน. PULINET Journal ข่ายงานห้องสมุดมหาวิทยาลัยส่วนภูมิภาค, 3(2), 116-119.
จินตนา อมรสงวนสิน. (2562). ความเสี่ยงด้านสุขภาพของชุมชนจากการตกค้างของสารเคมีทางการเกษตรในนาข้าว จังหวัดชัยนาท. วารสารพัฒนาสังคม, 21(1), 115-128.
ชุติกร ปรุงเกียรติ และคณะ. (2558). การพัฒนาแนวทางการบริหารความเสี่ยงในวิสาหกิจชุมชนจังหวัดสุรินทร์. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน วิทยาเขตสุรินทร์.
ณภัทร จินเดหวา. (2562). การศึกษาแนวทางการส่งเสริมความรู้เกี่ยวกับการจัดการความเสี่ยงจากสาธารณภัยสำหรับผู้นำท้องที่ อำเภอสะบ้าย้อย จังหวัดสงขลา. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ธนินท์รัฐ รัตนพงศ์ภิญโญ. (2554). การบริหารความเสี่ยงครัวเรือน. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 31(1), 15-23.
นัฐศิพร แสงเยือน และศนิ ลิ้มทองสกุล. (2564). ความสามารถในการปรับตัวของชุมชนชานเมืองมหานครต่อความเสี่ยงของอุทกภัยในจังหวัดปทุมธานี. วารสารวิชาการการออกแบบสภาพแวดล้อม, 8(2), 75-98.
ประกาศ เรื่อง แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566 - 2570). (2565). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 139 ตอนพิเศษ 258 ง หน้า 3 (24 ตุลาคม 2565).
ประสงค์ รัศมียูงทอง และคณะ. (2566). การพัฒนารูปแบบการจัดการเครือข่ายชุมชนเพื่อเสริมสร้างการมีส่วนร่วมด้านการสื่อสารความเสี่ยงสุขภาพของชุมชนรอยต่อชายขอบจังหวัดสระบุรี. วารสารการแพทย์โรงพยาบาลศรีสะเกษ สุรินทร์ บุรีรัมย์, 38(1), 187-199.
พิศุทธิ์ อังคะนาวิน. (2557). การประเมินความเสี่ยงด้านสาธารณภัย โดยชุมชน กรณีศึกษาเทศบาลเมืองลัดหลวงอำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 8(16), 67-77.
รักขณา สิงห์เทพ และคณะ. (2561). การจัดการความเสี่ยงด้านสุขภาพประชากรวัยทำงานด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่น จังหวัดขอนแก่น. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 12(3), 129-141.
รัฐพล อ้นแฉ่ง. (2558). ความเป็นเมืองของจังหวัดนครปฐมและพื้นที่ใกล้เคียง. เรียกใช้เมื่อ 4 ตุลาคม 2566 จาก https://www.slideshare.net/slideshow/ss-44422266/44422266
สมศรี เสนาพันธุ์ และศิริเพ็ญ สิทธิบรรณ์. (2561). แนวทางการจัดการตนเองเพื่อลดปัจจัยเสี่ยงต่อการเป็นโรคเบาหวานของชุมชนบ้านปากทอน อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารวิชาการแพทย์ เขต 11, 32(1), 805-812.
สำนักงานคณะกรรมการการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. (2566). ประกาศคณะกรรมการการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เรื่อง ผลการคัดเลือกองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ที่มีการบริหารจัดการที่ดี ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2566. เรียกใช้เมื่อ 4 ตุลาคม 2566 จาก https://drive.google.com/file/d/15LqOiZNf9LUEAtkLbbvJr1BwR-LkL43a/view
แอนนา พายุพัด และคณะ. (2565). การพัฒนาระบบฐานข้อมูลเพื่อการประเมินความเสี่ยงของวิสาหกิจชุมชน ในพื้นที่ฝั่งธนบุรี ตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง เพื่อรองรับการเข้าสู่ AEC. วารสารวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี, 4(2), 47-66.
Yamane, T. (1967). Statistics: An Introductory Analysis (2nd ed.). New York: Harper & Row.