AN INTEGRATION OF THE KING'S SCIENCE TO DEVELOP PUBLIC WELFARE WORK OF SANGHA OF SURAT THANI PROVINCE

Main Article Content

Phrapalad Kraisorn Kesaro (Panduang)
Pairat Chimhad
Phrakru Nitithambundhit (Suriya Kongkawhai)
Phrasamu Thanapat Dhanabaddho (Tipwong)

Abstract

This research article aims to analyze the integration of King’s science in the development of public welfare work of the Sangha of Surat Thani province. There are 4 content areas: spatial resource management, promotion of activities for public benefit, public property creation, and disaster relief. This is a qualitative research, analyzing data from documents and data obtained from the field. The research instrument used was an unstructured interview. Data from in-depth interviews were collected from 7 key informant groups: 1) the Sangha chief of Surat Thani province, 2) the Assembly of the Southern Five Precepts Village Project, 3) the Public Welfare Committee of the Sangha Supreme Council, 4) Buddhist academics, 5) cultural academics,              6) community development officers, and 7) local leaders, totaling 26 people. The research results found that the integration of the King’s science in the development of public welfare work of the Sangha of Surat Thani province consisted of 1) spatial resource management, namely, the Sangha of Surat Thani province focused on sustainable development that was consistent with the context of the area, with the main steps being: understanding, accessing, and developing; 2) promoting activities for public benefit, namely, improving the quality of life of the people through understanding the problems and needs of the community, including organizing activities that respond to the problems, such as environmental conservation and community potential development; 3) creating public property, namely, using resources efficiently and involving the people; and 4) disaster relief, namely, preparing for and responding to disasters efficiently by using sufficient resources and creating networks of cooperation with agencies.

Article Details

How to Cite
(Panduang), P. K. K., Chimhad, P., (Suriya Kongkawhai), P. N., & (Tipwong), P. T. D. (2024). AN INTEGRATION OF THE KING’S SCIENCE TO DEVELOP PUBLIC WELFARE WORK OF SANGHA OF SURAT THANI PROVINCE. Journal of Social Science and Cultural, 8(10), 288–297. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/277457
Section
Research Articles

References

คณะกรรมการฝ่ายสาธารณูปการของมหาเถรสมาคม. (2565). รายงานผลการดำเนินการโครงการ วัด ประชา รัฐ สร้างสุข พ.ศ. 2561-2565. นนทบุรี: นิติธรรมการพิมพ์.

เติมศักดิ์ ทองอินทร์ และคณะ. (2564). การยกระดับแหล่งทุนชุมชนตามศาสตร์พระราชาสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 6(2), 108-117.

พระเมธีวราภรณ์ (เชิดชัย กตปุญฺโญ) และคณะ. (2564). รูปแบบการบริหารจัดการงานสาธารณสงเคราะห์ของวัดพนัญเชิงวรวิหาร ตามแนวพระดำริสมเด็จพระสังฆราช. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 10(4), 31-41.

พระครูสุนทรเขมาภินันท์ (ปกรณ์ เจริญวงศ์) และคณะ. (2562). ศาสตร์พระราชา: พุทธบูรณาการแห่งนวัตกรรมศาสตร์สมัยใหม่เพื่อสังคมไทยทุกระดับ. วารสารกระแสวัฒนธรรม, 20(37), 87-101.

พระธีรพันธุ์ ฐิตธมฺโม (บุญบาง) และคณะ. (2565). การศึกษางานสาธารณสงเคราะห์ของคณะสงฆ์จังหวัดนครสวรรค์ที่มีต่อการพัฒนาสังคม. วารสารวิจยวิชาการ, 5(2), 25-34.

พระมหาบัว ปิยวณฺโณ. (2549). การจัดระเบียบสังคมวัด. นนทบุรี: รุ่งโรจน์การพิมพ์.

พระราชรัตนมุนี (ชัยวัฒน์ ปญฺญาสิริ). (2538). การจัดสาธารณูปการและสาธารณะสงเคราะห์ของวัด. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์กรมการศาสนา.

ไพบูลย์ เสียงก้อง. (2544). “หลักการบริหารวัด” วัดพัฒนา 44. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์กรมการศาสนา.

ยุพา วงศ์ไชย. (2523). ทฤษฎีการปฏิบัติงานสังคมสงเคราะห์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แสงรุ้งการพิมพ์.

ศูนย์ศึกษาศาสตร์พระราชาเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. (2563). ศาสตร์พระราชา. เชียงใหม่: วนิดาการพิมพ์.

สมเกียรติ อินทสิงห์ และศักดา สวาทะนันทน์. (2564). รูปแบบการบูรณาการหลักสูตรโดยน้อมนำตามศาสตร์พระราชาร่วมกับการใช้อัตลักษณ์เชิงพื้นที่เพื่อเสริมสร้างการรู้เรื่องสิ่งแวดล้อมสำหรับผู้เรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิจัยราชภัฏเชียงใหม่, 22(3), 84-85.