COMMUNICATION AND PERCEPTION IN THE ENFORCEMENT OF THE BAN ON SUNSCREENS CONTAINING CORAL - HARMFUL CHEMICALS: A CASE STUDY OF KOH SAMUI, THAILAND
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study aims to: 1) investigate perceptions of the enforcement of regulations prohibiting the use of sunscreens containing chemicals harmful to coral reefs within national parks; 2) assess the effectiveness of communication strategies employed to promote these regulations; and 3) propose sustainable communication approaches to encourage the use of reef - safe sunscreens that protect Koh Samui's marine ecosystems. The research adopts a mixed - methods design, combining both quantitative and qualitative approaches. Data were collected using structured questionnaires and in - depth interviews with five distinct sample groups. Analysis methods included frequency, percentage, chi - square tests, multiple regression analysis, and content analysis. The findings reveal significant differences in awareness, compliance, and understanding of the Department of National Parks' regulations among tourists, business operators, and government agencies, with statistical significance at the .01 level (χ² = 26.738). Social communication factors and individual attitudinal factors emerged as key predictors of awareness, compliance, and understanding, with regression coefficients of 0.683 and 0.322, respectively, and a predictive power of 0.94. The evaluation of communication strategies shows a shared preference among all sample groups for online communication channels, with average ratings ranging from 4.23 to 4.55. The study recommends prioritizing online platforms, developing logo - based media, and utilizing diverse promotional tools to effectively convey information about the regulations and their impact on marine ecosystems.
Article Details
References
ดามร คำไตรย์ และคณะ. (2551). ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายสิ่งแวดล้อม กรณีมลภาวะทางอากาศ ศึกษาในเขตพื้นที่ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง.
เทศบาลนครเกาะสมุย. (2565). รายงานจำนวนประชากรในเขตเทศบาลเกาะสมุย. เรียกใช้เมื่อ 14 กันยายน 2567 จาก https://www.kohsamuicity.go.th/content/general
นรากร นันทไตรภพ. (2563). ทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง, ร้อยเรื่องเมืองไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักวิชาการสถานีวิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์รัฐสภา.
ประกาศกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช. (2564). เรื่อง ห้ามนำและใช้ครีมกันแดดที่มีส่วนประกอบของสารเคมีที่เป็นอันตรายต่อปะการังไปใช้ในอุทยานแห่งชาติ. ราชกิจจนุเบกษา เล่ม 138 ตอนพิเศษ 175 ง หน้า 1 (3 สิงหาคม 2564).
ศุภณัฐ ชัยสวัสดิ์. (2555). มาตรการในการบังคับใช้กฎหมายสิ่งแวดล้อมทางน้ำ. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สถาบันวิจัยและพัฒนาทรัพยากรทางทะเลชายฝั่งและป่าชายเลน. (2557). รายงานการสำรวจและประเมินถานภาพและศักยภาพทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง : ปะการังและหญ้าทะเล ปี 2557. เรียกใช้เมื่อ 14 กันยายน 2567 จาก https://www.dmcr.go.th/detailLib/1812
สำนักควบคุมเครื่องสำอางและวัตถุอันตราย สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา. (2555). แนวทางเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ป้องกันแสงแดด (สำหรับประชาชน). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
Alonso, B. M. et al. (2015). Toxic heritage: Maternal transfer of pyrethroid insecticides and sunscreen agents in dolphins from Brazil. Environmental Pollution, 207(2), 391-402.
Balmer, E. M. et al. (2005). Occurrence of Some Organic UV Filters in Wastewater, in Surface Water, and in Fish from Swiss Lakes. Environmental Science & Technology, 39(4), 953-962.
Blüthgen, N. et al. (2012). A quantitative index of land-use intensity in grasslands: Integrating mowing, grazing and fertilization. Basic and Applied Ecology, 13(3), 207-220.
Bratkovics, S. et al. (2015). Baseline monitoring of organic sunscreen compounds along South Carolina’s coastal marine environment. Marine Pollution Bulletin, 110(15), 370-377.
Cosnefroy, A. et al. (2012). Selective Activation of Zebrafish Estrogen Receptor subtypes by Chemicals by Using Stable Reporter Gene Assay Developed in a Zebrafish Liver Cell Line. Toxicological Sciences, 125(2), 439-449.
Downs, C. A. et al. (2014). Toxicological effects of the sunscreen UV filter, benzophenone-2, on planulae and in vitro cells of the coral, Stylophorum pistillata. Ecotoxicology,, 23(2), 175-191.
Downs, C. A. et al. (2022). Beach showers as sources of contamination for sunscreenpollution in marine protected areas and areas of intensive beach tourism in Hawaii, USA. Journal of Hazardous Materials, 438(15), 1-41.
Kunz, P. Y. & Fent, K. (2006). Multiple hormonal activities of UV filters and comparison of in vivo and in vitro estrogenic activity of ethyl-4-aninovenzoate in fish. Aquatic Toxicology, 79(4), 305-324.
Levine, A. (2020). Sunscreen use and awareness of chemical toxicity among beach goers in Hawaii prior to a ban on the sale of sunscreens containing ingredients found to be toxic to coral reef ecosystems. Marine Policy, 117(103875), 1-7.
Manasfi, T. et al. (2017). Degradation of Organic UV filters in Chlorinated Seawater Swimming Pools: Transformation Pathways and Bromoform Formation. Environmental Science & Technology,, 51(23), 13580-13591.
Reyes-Coronado, D. et al. (2008). Phase-pure TiO2 nanoparticles: anatase, brookite and rutile. Nanotechnology, 19(14), 1-4.
Santos, A. C. et al. (2022). Nanotechnology-based sunscreens-a review. Materials Today Chemistry, 23(100709), 1-10.
Schneider, S. L. & Lim, H. W. (2019). Review of environmental effects of oxyvenzone and other sunscreen active ingredients. Review of environmental effects of oxyvenzone and other sunscreen active ingredients, 80(1), 266-271.
Serpone, N. (2021). Sunscreens and their usefulness: have we made any progress in The last two decades? Photochemical & Photobiological Sciences, 20(2), 189-244.
Yamane, T. (1973). Statistics an introductory analysis. New York: Harper & Row.