ประสบการณ์การเผชิญการเจ็บป่วยและแก่นสาระของพุทธธรรมที่นำมาใช้ขณะเจ็บป่วยของผู้ป่วยมะเร็งลำไส้ใหญ่และไส้ตรงระยะลุกลาม

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อค้นหาประสบการณ์การเผชิญกับการเจ็บป่วยของผู้ป่วยมะเร็งลำไส้ใหญ่และไส้ตรงระยะลุกลามและแก่นสาระของพุทธรรมที่นำมาใช้ขณะเจ็บป่วย เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ ผู้ป่วยมะเร็งลำไส้ใหญ่และไส้ตรงระยะลุกลามที่เข้าร่วมโครงการส่งเสริมคุณภาพชีวิตด้วยวิถีพุทธ จำนวน 22 ราย เครื่องมือวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก เก็บข้อมูลจากการสัมภาษณ์ การสังเกต และข้อมูลบันทึกการเยี่ยม วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา ความน่าเชื่อถือของข้อมูลดำเนินการตามเกณฑ์ของ
ลินคอนและกูบา ผลการวิจัยพบว่า ประสบการณ์การเผชิญกับการเจ็บป่วยของผู้ป่วยมะเร็งลำไส้ใหญ่และไส้ตรงระยะลุกลาม และแก่นสาระของพุทธรรมที่นำมาใช้ขณะเจ็บป่วย มี 2 ประเด็น คือ 1) การเผชิญกับการเจ็บป่วยด้วยมะเร็งลำไส้ใหญ่และไส้ตรงระยะลุกลาม ได้แก่ 1.1) เรียนรู้กับการเจ็บป่วยที่รักษาไม่หาย มีอาการหนัก โอกาสรอดชีวิตต่ำ รักษายาวนานต่อเนื่อง และต้องมีทุนทรัพย์ 1.2) ชีวิตเปลี่ยนแปลง: ด้านร่างกาย จิตใจ และการดำเนินชีวิต และ 1.3) ดูแลกายและใจเพื่อต่อสู้กับการเจ็บป่วย โดยปรับเรื่องอาหารและการใช้ชีวิตในสังคม ค้นหาคำตอบของชีวิตและการเจ็บป่วย และเยียวยาใจ โดยมีครอบครัวและสังคมสนับสนุน และ 2) การบำบัดทุกข์ขณะเจ็บป่วยด้วยหลักพุทธธรรม ได้แก่ 2.1) เริ่มที่ใจจากมีความเชื่อและศรัทธาและเปิดใจเรียนรู้ 2.2) ยึดหลักธรรมเป็นสรณะ: พระไตรลักษณ์ และกฎแห่งกรรม และ 2.3) หลักพุทธธรรมกับมุมมองในการบำบัดทุกข์ทางใจของผู้เจ็บป่วยต่างศาสนา ได้แก่ ไตรลักษณ์: สัจจธรรมของชีวิต และการทำความดีตามหลักคำสอนของศาสนาที่ตนนับถือ