LEADERSHIP DEVELOPMENT MODELS BASED ON THE SEVENFOLD SAPPURISADHAMMA FOR TEACHERS COLLEGE ADMINISTRATORS IN VIENTIENTE CAPITAL, THE LAO PEOPLE’S DEMOCRATIC REPUBLIC
Keywords:
Leadership Creation and Development Model, Sevenfold Sappurisadhamma, Teachers College Administrators, Vientiane Capital, Lao People's Democratic RepublicAbstract
The objectives of this research article were to study (1) study the current condition desirable condition and the need for leadership of teachers college administrators in Vientiane Lao People's Democratic Republic (2) to create and develop a leadership model according to Sevenfold Sappurisadhamma for teachers college administrators in Vientiane Lao People's Democratic Republic and (3) to assess such an appropriate model by used the mixed research methodology. The research tools were questionnaire, semi-structured interview and a form to check the suitability of the model quantitative research used a sample group were 196 school administrators and teachers. The statistics used were frequency, percentage, mean, standard deviation. Qualitative research section used the target were expert persons and administrators of educational institutions, 12 person by analyzing the content, and used the Modified Priority Needs Index (PNIModified) technique, in order to prioritize the need for necessity.
The result of the study found that: Current and Desirable conditions of leadership overall, it is at a high level, when considering each aspect with the highest average was vision, followed followed by morality, while the aspect with the lowest average was human relations, and the PNImodified index of overall needs was averaged .18 the PNImodified index of individual needs was the first aspect was human relations, the second was expertise, and the last was vision.
Creation and presentation of leadership style according to Sevenfold Sappurisadhamma principles, it was found that 4 aspects were 1) vision aspects 2) skills aspects 3) human relations aspects and 4) morality aspects, with details as follows: human relations, “Good People Management”, expertise “Good Administration”, vision “Good Smart Thinking”, morality “Good Dhamma”, in all 4 aspects, including 4 methods of leadership development, were 1) education 2) training 3) seminar and 4) visit work, following the Sevenfold Sappurisadhamma principles, such as education, verse 3, Attanyuta (one who knows oneself), verse 6 Parisyuta (one who knows the community), etc.
The results of the evaluation of the created model be appropriate possible and it is useful to be used in real development, overall, it is at the highest level.
References
ชวนะ ทวีอุทิศ และคณะ. (2559). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นําทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาระดับมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 12(2), 55-65.
ชุมพร ภามนตรี และเฉลย ภูมิพันธุ์. (2559). คุณลักษณะของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 ตามการรับรู้ และความคาดหวังของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 27. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 13(63), 193-202.
เชาวรินทร์ แก้วพรม, จำเนียร พลหาญ และชยากานต์ เรืองสุวรรณ. (2564). รูปแบบการพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 สำหรับโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 21(4), 196-211.
ธีระ รุญเจริญ. (2541). รายงานการปฏิรูปการศึกษาของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว. (เอกสารรายงานต่อสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ) มปท.
นิรันดร์ สุธีนิรันดร์. (2558). การศึกษาความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้โดยใช้แนวทางส่งเสริมตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของผู้บริหารสถานศึกษาในสังกัดกรุงเทพมหานคร. วารสารปาริชาต มหาวิทยาลัยทักษิณ, 28(1), 157-173.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2551). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 16). กรุงเทพฯ: เอส.อาร์. พริ้นติ้งแมสโปรดักส์.
พระมหาญาณวัฒน์ ฐิตวทฒโน และระวิง เรืองสังข์. (2559). การปฏิรูปการศึกษาโดยอาศัยแนวคิดทางการศึกษาของพระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ, 3(1), 59-71.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ศรสวรรค์ ศรีเรือง และศักดิ์สิทธิ์ ฤทธิลัน. (2564). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นําทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดเทศบาลเมืองร้อยเอ็ด. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 8(2), 469-492.
สุวัฒสัน รักขันโท.(2559). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์เพื่อการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการ. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาวะผู้นำและนวัตกรรมทางการศึกษา, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์).
Hoy, W.K.and Miskel,C.G .(1991). Educational Administration: Theory - Research – Practice. (4th ed). Singapore: McGraw – Hill, Inc.
Krejcie, R.V., & D.W. Morgan. (1970). “Determining Sample Size for Research Activities”. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607 – 610.
