Economic Impacts of COVID-19 on Micro, Small, and Medium-Sized Restaurants in Thailand
Keywords:
Restaurant, Micro, Small, and Medium-Sized Business, Input – Output TableAbstract
This article aimed (1) to study the cost structure and product distribution of micro, small, and medium-sized restaurant industries, (2) to analyze the impact of COVID-19 on restaurants and related industries, and (3) to study the management strategies for restaurants during the COVID-19 pandemic. This research was a mixed-method study using data from the 2017 tourism input – output table from the Ministry of Tourism and Sports, adjusted with cost structure data collected from the sample group and in-depth interviews were also used. Questionnaires and semi – structured interviews were employed as research tools to gather the data. Quantitative analysis was conducted using an input – output model, while qualitative analysis employed a systematic conversation extraction method. The research findings revealed that: 1) Top production sectors that distributed their products to the restaurant sector with the highest proportion were food ingredient production sectors, infrastructure sectors, and capital funding sectors of restaurants, while the most of restaurant products were directed towards household consumption. The spread of COVID-19 significantly affected the production value of goods and services in restaurant sectors the most, followed by the production of upstream industries of the restaurant sectors. It also affected the production of intermediate production factor sectors for those upstream industries of the restaurant sectors. The management strategies for restaurants during the COVID-19 pandemic should focus on online marketing strategies and consider the relationship with all stakeholders of the restaurant business. The new knowledge was that the General Equilibrium approach could present the results covering all production fields related to the MSME restaurant industry and providing an overall view of the production structure and its impacts.
References
กรมพัฒนาธุรกิจการค้า. (2565). Data Warehouse. สืบค้น 5 สิงหาคม 2565. จาก https://datawarehouse.dbd.go.th.
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2564). สถิตินักท่องเที่ยว. สืบค้น 28 กรกฎาคม 2565. จาก https://www.mots.go.th.
ขจรศักดิ์ เทพเทียมทัศน์, อัฎศณี เพียรเจริญวงศ์, วิศิษฐ์ ฤทธิบุญไชย และ วาสนา บุตรโพธิ์. (2565). การพัฒนากลยุทธ์ทางการตลาด ที่ส่งผลกระทบ และการปรับตัวของร้านอาหารในจังหวัดนครปฐม ภายใต้สถานการณ์โควิด 19. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 14 มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม “วิจัยสร้าง Innovation and Technology เพื่อรองรับสังคมไทยสู่ยุค Digital World” (น. 1788–1802). นครปฐม: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
จตุรงค์ กอบแก้ว. (2564). ร้านอาหารยุคโควิดระลอก 3 จะเหลือรอดสักกี่ราย. สืบค้น 10 พฤษภาคม 2566. จาก https://www.salika.co/2021/05/04/restaurant-business-covid-19-crisis/.
ญาณิศา เผื่อนเพาะ. (2561). ประเภทของร้านอาหาร กับคุณลักษณะผู้ประกอบการที่ประสบความสำเร็จ ในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. Veridian E-Journal, 11(1), 303–321.
ศุภริน เจริญพานิช. (2564). บทวิเคราะห์ธุรกิจ SMEs สาขาธุรกิจร้านอาหาร. สืบค้น 17 พฤษภาคม 2566. จาก https://www.sme.go.th/upload/mod_download/download-20210909160132.pdf.
สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2564). รายงานสถานการณ์ MSMEs ปี 2563. สืบค้น 31 กรกฎาคม 2565. จาก https://www.sme.go.th.
สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2565). รายงานสถานการณ์ MSMEs ปี 2564. สืบค้น 31 กรกฎาคม 2565. จาก https://www.sme.go.th.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2564). สถิติการท่องเที่ยว. สืบค้น 31 กรกฎาคม 2565. จาก http://service.nso.go.th.
เสาวณี จันทะพงษ์ และ เจริญชัย เอกมาไพศาล. (2564). ผลกระทบและการปรับตัว (Resilience) ของผู้ประกอบการธุรกิจโรงแรมและร้านอาหารช่วงโควิด-19: วิเคราะห์จากหลักคิด Outside-In. สืบค้น 27 เมษายน 2566. จาก https://www.bot.or.th/th/research-and-publications/.
Chen, R., Chaiboonsri, C., & Wannapan, S. (2021). The perspective of Thailand economy after the effect of Coronavirus-19 pandemics: Explication by dynamic IO models and agent-based simulations. SAGE Open, 11(2), 1–17.
De Freitas, R. S. G., & Stedefeldt, E. (2020). COVID-19 pandemic underlines the need to build resilience in commercial restaurants’ food safety. Food Research International, 136, 109472.
Dominic, G. (2009). From Marketing Mix to E-Marketing Mix: A Literature Review. International Journal of Business and Management, 9(4), 17–24.
FAO (Food and Agriculture Organization of the United Nations). (2020c). COVID-19 and the risk to food supply chains: How to respond? Retrieved 8 August 2023. from http://www.fao.org/3/ca8388en/CA8388EN.pdf.
Hair, J., Black, W., Babin, B., & Anderson, R. (2009). Multivariate data analysis. London: Prentice Hall.
Hobbs, J. E. (2020). Food supply chains during the COVID‐19 pandemic. Canadian Journal of Agricultural Economics/Revue canadienne d'agroeconomie, 68(2), 171-176.
Hubbard, G. (2009). Measuring organizational performance: beyond the triple bottom line. Business strategy and the environment, 18(3), 177-191.
Kenan Institute Asia. (2010). The ASEAN SME Regional Development Fund Conceptual Framework. Bangkok: Kenan Foundation Asia.
Kim, J., Kim, J., & Wang, Y. (2021). Uncertainty risks and strategic reaction of restaurant firms amid COVID-19: Evidence from China. International Journal of Hospitality Management, 92, 102752.
Madeira, A., Palrão, T., & Mendes, A. S. (2020). The impact of pandemic crisis on the restaurant business. Sustainability, 13(1), 40.
Malahayati, M, Masui, T., & Anggraeni, L. (2021). An assessment of the short-term impact of COVID-19 on economics and the environment: A case study of Indonesia. EconomiA, 22(3), 291–313.
Messabia, N., Fomib, P.R., & Kooli, C. (2022). Managing restaurants during the COVID-19 crisis: Innovating to survive and prosper. Journal of Innovation & Knowledge, 7(4), 1–9.
Miles, R.E., & Snow, C.C. (1978). Organizational Strategy, Structure, and Process. New York: McGraw-Hill.
Normann, R. (2001). Reframing Business: When the Map Changes the Landscape. Chichester: Wiley.
Savitz, A.W., & K. Weber (2006). How today's best-run companies are achieving economic, social, and environment success-and how you can too. San Fransisco: Jossey-Bass A Wiley Imprint.
Segschneider, K.H. (2002). Debating Limits to Sustainable Development?: A Case Study of Thailand from a Cultural Perspective on Sustainable Development in Southeast Asia. Bangkok: Heinrich Boll Foundation.
Stephens, E C, Martin, G, van Wijk, M, Timsina, J, & Snow, V. (2020). Editorial: impacts of COVID-19 on agricultural and food systems worldwide and on progress to the sustainable development goals. Agricultural Systems, 183, 102873.
Thomas, M. & Crane, E. (2022). Impact of coronavirus (COVID-19) using Input-Output Supply and Use Tables, UK: 2019 to 2020. Retrieved 20 November 2023. from https://www.ons.gov.uk/.
Toh, M. H. (1998). The RAS Approach in Updating Input–Output Matrices: An Instrumental Variable Interpretation and Analysis of Structural Change, Economic Systems Research, 10(1), 63–78.
United Nations. (2018). Handbook on Supply and Use Tables and Input-Output Tables with Extensions and Applications. Retrieved 13 August 2023. from https://unstats.un.org/unsd/nationalaccount/docs/SUT_IOT_HB_Final_Cover.pdf.
Wana, C. (2014). Impact of EU-ASEAN trade liberalisation on food security in ASEAN. (Dissertation of Doctoral of Philosophy in Economics, University of Limerick).
World Health Organization Thailand. (2023). WHO Thailand weekly situation update No. 261. Retrieved 7 July 2023. from https://cdn.who.int/media/docs/default-source/searo/thailand/2023_04_11_tha-sitrep-261-covid-19.pdf?sfvrsn=550d95e8_1.
Yudelson, J. (1999). Adapting Mccarthy’s Four P’s for the Twenty-First Century. Journal of Marketing Education, 21(1), 60-67.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of Social Science Panyapat
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
