World when revolving with Narrative: The power of narrative and shaping the reality for “The Surreal Country”

Main Article Content

ภูริณัฐ พฤกษ์เนรมิตร

Abstract

This article aims to study the power of narratives within Pongwut Rujirachakorn's novel "The Surreal Country". Used a qualitative research approach, the study examined how narratives were constructed through a blend of truth and deception to shape new narratives that can influence, persuade, or even coerce the audience into submission under the storyteller's control. The analysis revealed that the construction of narratives representation a society where individual identities were intertwined with the digital realm, and narratives exert a profound impact on human existence, blurring the lines between reality and fiction. The study underscored the crucial role of critical thinking in navigating contemporary society. Furthermore, the study explored the power of the narrator through the politics of storytelling, highlighting the manipulation and fabrication employed to craft narratives that align with the storyteller's agenda. It also examine the power struggles over narrative spaces. In conclusion, this investigation into the power of narratives in literature served as a catalyst for readers to question narratives, their creators, and the surrounding influences. By exposing the power wielded through language and storytelling, the study promotes awareness and encourages truly independent thought.

Article Details

How to Cite
พฤกษ์เนรมิตร ภ. (2024). World when revolving with Narrative: The power of narrative and shaping the reality for “The Surreal Country”. MBU Humanities Academic Journal, 16(2), 31–43. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JoMbuHu/article/view/276152
Section
Academic Articles

References

กาญจนา แก้วเทพ. (2549). เอกสารการสอนชุดวิชา “การสร้างสารในงานนิเทศศาสตร์” หน่วยที่ 1-7. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ก็อตชอลล์, โจนาธาน. (2566). ด้านมืดของพลังแห่งการเล่าเรื่อง. กรุงเทพฯ: บิบลิโอ.

โกมาตร จึงเสถียรทรัพย์. (2562). ความเป็นมนุษย์ในโลกดิจิทัล. ใน ดร.นฤพนธ์ ด้วงวิเศษ (บ.ก.), คน-สังคม-ดิจิทัล : รวมบทความคัดสรรจากการประชุมวิชาการทาง มานุษยวิทยาครั้งที่ 13. กรุงเทพฯ: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน).

ขจิตขวัญ กิจวิสาละ. (2564). ศาสตร์การเล่าเรื่องในสื่อการศึกษา. วารสารศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. 14(3), 9-85.

นพพร ประชากุล. (2552). ยอกอักษร ย้อนความคิด เล่ม 1 ว่าด้วยวรรณกรรม. กรุงเทพฯ: อ่าน.

นันทิกา หนูสม และวิโรจน์ สุทธิสีมา. (2562). ลักษณะของข่าวปลอมในประเทศไทยและระดับความรู้เท่าทันข่าวปลอมบนเฟซบุ๊กของผู้รับสารในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารนิเทศศาสตร์ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 37(1), 37-45.

ปองวุฒิ รุจิระชาคร. (2558). ประเทศเหนือจริง. กรุงเทพฯ: แพรวสำนักพิมพ์.

วริษฐา แซ่เจีย. (18 กันยายน 2561). แอบตามเธออยู่นะจ๊ะ : อันตรายของการทำให้ ‘สตอล์กเกอร์’ เป็นเรื่องโรแมนติก. The Matter. https://thematter.co/social/stalking-is-not-romantic/85225.

สรณัฐ ไตลังคะ. (2559). การเมืองของเรื่องเล่า: ว่าด้วยกลวิธีการนำเสนอเรื่อง. ใน รัตนพล ชื่นค้า (บ.ก.), การประชุมวิชาการระดับชาติเรื่อง “ฉลองรัชเฉลิมนคร กรองอักษรเทิดราชา”: สหวิทยาการวิศาลศิลป์ (น. 153-170). ภาควิชาวรรณคดีและคณะกรรมการฝ่ายวิจัย คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

เสาวณิต จุลวงศ์. (2556). วงวรรณกรรมไทยในกระแสหลังสมัยใหม่ (ตอนที่ 1). วารสารสงขลานครินทร์ ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์. 19(4), 3-35.