ฟิกฮ์อัน-นะวาซิลกับการชี้ขาดประเด็นศาสนาแบบอิจญ์ติฮาดญามาอี ในการรับมือกับการแพร่ระบาดของโควิด 19
คำสำคัญ:
อัน-นะวาซิล อิจญ์ติฮาดญามาอี , การแพร่ระบาดของโควิด19 , เจตนารมณ์สูงสุดของหลักศาสนาอิสลามบทคัดย่อ
บทความนี้เป็นบทความเชิงวิชาการที่มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเกี่ยวกับฟิกฮ์อัน-นะวาซิลและบทบาทการชี้ขาดประเด็นศาสนาแบบอิจญ์ติฮาดญามาอีในการรับมือกับการแพร่ระบาดของโควิด 19 ตลอดจนทราบถึงความสัมพันธ์ระหว่าง ฟิกฮ์อัน-นะวาซิล กับเจตนารมณ์สูงสุดของหลักศาสนาอิสลาม (มากอศิดชารีอะฮ์) บทความนี้ใช้วิธีการศึกษาเชิงคุณภาพโดยการวิเคราะห์เนื้อหาเกี่ยวกับฟิกฮ์อัน-นะวาซิลและบทบาทของอิจญ์ติฮาดญามาอีข้อมูลได้ศึกษาจากอัล-กุรอาน อัล-ฮะดีษ และตำราวิชาการทั้งในอดีตและร่วมสมัย ผู้วิจัยได้ศึกษาข้อมูลทั้งหมดเชิงวิเคราะห์เอกสาร ผลการศึกษาพบว่าฟิกฮ์อัน-นะวาซิลกับการทำความเข้าใจกระบวนการฟัตวา
ที่เหมาะสมกับสถานการณ์เร่งด่วนนั้นมีความจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่มีความรู้และนักวิชาการทุกคน เนื่องจาก
อัน-นะวาซิลเป็นประเด็นปัญหาที่มีลักษณะพิเศษที่แตกต่างจากปัญหาที่เกิดขึ้นภายใต้สถานการณ์ปกติ ลักษณะสำคัญประการหนึ่งของอัน-นะวาซิล คือการไม่อนุญาตเห็นต่าง (คีลาฟ) ต่อคำชี้ขาดผ่านกระบวนการอิจญ์ติฮาดญามาอี ผู้รู้ นักวิชาการ และประชาชนทั่วไปต้องตระหนักว่าการรักษาไว้ซึ่งชีวิตในสถานการณ์ฉุกเฉินโดยเฉพาะในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด 19 นั้นสำคัญกว่าการปฏิบัติศาสนกิจที่สามารถทำให้เกิดอันตรายต่อชีวิตได้ นอกจากนี้การฟัตวาปัญหาอัน-นะวาซิลนั้นต้องผ่านกระบวนการชี้ขาดประเด็นปัญหาศาสนาแบบกลุ่ม ไม่ใช่เป็นรายบุคคล บทความนี้ได้เสนอต่อผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องเพื่อสร้างองค์กรที่รวบรวมผู้รู้และนักวิชาการในสาขาต่างๆ ที่เกี่ยวข้องเพื่อออกคำชี้ขาด ติดตามผลกระทบและพัฒนาการล่าสุดของโควิด 19 พร้อมทั้งอธิบายให้ประชาชนทั่วไปทราบโดยใช้วิธีการที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด
เอกสารอ้างอิง
Abadi. F. (1880). Al-Kamus al-Muhit. Cairo: al-Haiah al-Ammah lil Kitab.
Al-Faiyumi. (1987). Al-Misbah al-Munir. Beirut: Matabah lubnan.
Al-Khatib Al-Baghdadi. (1974). Al-Faqih wal Mutafaqqih. Cairo: Dar Ihya’ Al-sunnah al-Muhammadiyah.
Allam. S. (2020). Fatawa al-Nawazil Covid 19. Cairo: Idarah al-Abhas al-Syariyah.
Al-Nawawi. (1972). Al-Majmuk. Juddah: Maktabah al-Irsyad.
Al-Qardhowi. Y. (1996). Al-Ijtihad fi al-Syariah al-Islamiyah. Kuwait: Dar al-Qalam.
Al-Qurtubi. (2003). Jamik bayan al-Ilm wa Fadlih. Cairo: Dar Ibn Hazam & Dar al-Rayyan.
Al-Zamakhsyari (1998). Asas al-Balaghah. Beirut: Dar al-Kutub al-Ilmiyah.
Asy-syarafi. A. (1996). Al-Ijtihad al-Jamai’I fi al-Tasyrik al-Islami. Qatar: Wizarah al-Auqaf wa al-Syuun al-Islamiyah.
Dar al-Ifta’ Misriyyah. (2011). Dhowabit al-Ikhtiyar al-Fiqhi inda al-Nawazil. Cairo: Idarah al-Abhas al-Syariyah.
Ibn Asyur. T. (2009). Maqasid al-Syariah al-Islamiah. Cairo: Dar al-Salam.
Ibn Hajar. (2007). Al-Talkhis al-Habir. Cairo: Adwa’ al-Salaf.
Ibn Hamdan. (1982). Sifat al-Fatwa wa al-Mustafti. Beirut: Al-Maktab al-Ismali.
Ibn Manzur. (1879). Lisan al-Arab. Beirut: Dar shodir.
Jumaat. A. (2010). Tartib al-Maqasid al-Syariah. Kairo: al-Majlis al-Akla lil al-Syuun al-Islamiyah.
Syakban. M. I. (2011). Al-Ijtihad al-Jamai’i wa Ahamiyatuhu fi Muwajahah Musykilatil asr wa dauru al-Majamik al-Fiqhiyah fi Tatbiqihi. Cairo: Dar al-Salam.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 มนารอ : วารสารประเด็นอิสลามร่วมสมัย

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.