ฟิกฮ์อัน-นะวาซิลกับการชี้ขาดประเด็นศาสนาแบบอิจญ์ติฮาดญามาอี ในการรับมือกับการแพร่ระบาดของโควิด 19

ผู้แต่ง

  • อามาน เจ๊ะหะมะ คณะรัฐประศาสนศาสตร์ สาขากฎหมายอิสลาม สถาบันรัชต์ภาคย์ ยะลา
  • ฟารีด อาแว สถาบันอารยธรรมอิสลาม คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมาเลเซีย

คำสำคัญ:

อัน-นะวาซิล อิจญ์ติฮาดญามาอี , การแพร่ระบาดของโควิด19 , เจตนารมณ์สูงสุดของหลักศาสนาอิสลาม

บทคัดย่อ

บทความนี้เป็นบทความเชิงวิชาการที่มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเกี่ยวกับฟิกฮ์อัน-นะวาซิลและบทบาทการชี้ขาดประเด็นศาสนาแบบอิจญ์ติฮาดญามาอีในการรับมือกับการแพร่ระบาดของโควิด 19 ตลอดจนทราบถึงความสัมพันธ์ระหว่าง ฟิกฮ์อัน-นะวาซิล กับเจตนารมณ์สูงสุดของหลักศาสนาอิสลาม (มากอศิดชารีอะฮ์) บทความนี้ใช้วิธีการศึกษาเชิงคุณภาพโดยการวิเคราะห์เนื้อหาเกี่ยวกับฟิกฮ์อัน-นะวาซิลและบทบาทของอิจญ์ติฮาดญามาอีข้อมูลได้ศึกษาจากอัล-กุรอาน อัล-ฮะดีษ และตำราวิชาการทั้งในอดีตและร่วมสมัย ผู้วิจัยได้ศึกษาข้อมูลทั้งหมดเชิงวิเคราะห์เอกสาร ผลการศึกษาพบว่าฟิกฮ์อัน-นะวาซิลกับการทำความเข้าใจกระบวนการฟัตวา
ที่เหมาะสมกับสถานการณ์เร่งด่วนนั้นมีความจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่มีความรู้และนักวิชาการทุกคน เนื่องจาก
อัน-นะวาซิลเป็นประเด็นปัญหาที่มีลักษณะพิเศษที่แตกต่างจากปัญหาที่เกิดขึ้นภายใต้สถานการณ์ปกติ ลักษณะสำคัญประการหนึ่งของอัน-นะวาซิล คือการไม่อนุญาตเห็นต่าง (คีลาฟ) ต่อคำชี้ขาดผ่านกระบวนการอิจญ์ติฮาดญามาอี ผู้รู้ นักวิชาการ และประชาชนทั่วไปต้องตระหนักว่าการรักษาไว้ซึ่งชีวิตในสถานการณ์ฉุกเฉินโดยเฉพาะในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด 19 นั้นสำคัญกว่าการปฏิบัติศาสนกิจที่สามารถทำให้เกิดอันตรายต่อชีวิตได้ นอกจากนี้การฟัตวาปัญหาอัน-นะวาซิลนั้นต้องผ่านกระบวนการชี้ขาดประเด็นปัญหาศาสนาแบบกลุ่ม ไม่ใช่เป็นรายบุคคล บทความนี้ได้เสนอต่อผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องเพื่อสร้างองค์กรที่รวบรวมผู้รู้และนักวิชาการในสาขาต่างๆ ที่เกี่ยวข้องเพื่อออกคำชี้ขาด ติดตามผลกระทบและพัฒนาการล่าสุดของโควิด 19 พร้อมทั้งอธิบายให้ประชาชนทั่วไปทราบโดยใช้วิธีการที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด

เอกสารอ้างอิง

Abadi. F. (1880). Al-Kamus al-Muhit. Cairo: al-Haiah al-Ammah lil Kitab.

Al-Faiyumi. (1987). Al-Misbah al-Munir. Beirut: Matabah lubnan.

Al-Khatib Al-Baghdadi. (1974). Al-Faqih wal Mutafaqqih. Cairo: Dar Ihya’ Al-sunnah al-Muhammadiyah.

Allam. S. (2020). Fatawa al-Nawazil Covid 19. Cairo: Idarah al-Abhas al-Syariyah.

Al-Nawawi. (1972). Al-Majmuk. Juddah: Maktabah al-Irsyad.

Al-Qardhowi. Y. (1996). Al-Ijtihad fi al-Syariah al-Islamiyah. Kuwait: Dar al-Qalam.

Al-Qurtubi. (2003). Jamik bayan al-Ilm wa Fadlih. Cairo: Dar Ibn Hazam & Dar al-Rayyan.

Al-Zamakhsyari (1998). Asas al-Balaghah. Beirut: Dar al-Kutub al-Ilmiyah.

Asy-syarafi. A. (1996). Al-Ijtihad al-Jamai’I fi al-Tasyrik al-Islami. Qatar: Wizarah al-Auqaf wa al-Syuun al-Islamiyah.

Dar al-Ifta’ Misriyyah. (2011). Dhowabit al-Ikhtiyar al-Fiqhi inda al-Nawazil. Cairo: Idarah al-Abhas al-Syariyah.

Ibn Asyur. T. (2009). Maqasid al-Syariah al-Islamiah. Cairo: Dar al-Salam.

Ibn Hajar. (2007). Al-Talkhis al-Habir. Cairo: Adwa’ al-Salaf.

Ibn Hamdan. (1982). Sifat al-Fatwa wa al-Mustafti. Beirut: Al-Maktab al-Ismali.

Ibn Manzur. (1879). Lisan al-Arab. Beirut: Dar shodir.

Jumaat. A. (2010). Tartib al-Maqasid al-Syariah. Kairo: al-Majlis al-Akla lil al-Syuun al-Islamiyah.

Syakban. M. I. (2011). Al-Ijtihad al-Jamai’i wa Ahamiyatuhu fi Muwajahah Musykilatil asr wa dauru al-Majamik al-Fiqhiyah fi Tatbiqihi. Cairo: Dar al-Salam.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-06-30

รูปแบบการอ้างอิง

เจ๊ะหะมะ อ. ., & อาแว ฟ. . (2022). ฟิกฮ์อัน-นะวาซิลกับการชี้ขาดประเด็นศาสนาแบบอิจญ์ติฮาดญามาอี ในการรับมือกับการแพร่ระบาดของโควิด 19. มนารอ : วารสารประเด็นอิสลามร่วมสมัย, 3(1), 58–68. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/M-JICI/article/view/256357

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ