การพัฒนาการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสงฆ์อำเภอชะอำ จังหวัดเพชรบุรี
คำสำคัญ:
การพัฒนา, การเผยแผ่, พระพุทธศาสนาบทคัดย่อ
บทความนี้เพื่อศึกษาสภาพการพัฒนา เปรียบเทียบความคิดเห็น ปัญหา อุปสรรคและข้อเสนอแนะที่มีต่อการพัฒนาการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสงฆ์อำเภอชะอำ จังหวัดเพชรบุรี เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี พบว่า สภาพการพัฒนาการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสงฆ์ ภาพรวมอยู่ในระดับมาก ปัจจัยส่วนบุคคลต่างกันมีความคิดเห็นแตกต่างกัน จึงยอมรับสมมติฐานการวิจัย ปัญหา และอุปสรรค คือ มีการใช้ภาษาที่ยากแก่การเข้าใจ ขาดความต่อเนื่องและกลยุทธ์ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา ขาดทักษะการพูดโน้มนาวจิตใจของผู้ฟัง คือ ขาดการสร้างบรรยากาศที่ผ่อนคลาย ดังนั้น ควรมีการใช้ภาษาที่มีความชัดเจนง่ายต่อการเข้าใจ ควรสร้างบุคลากรที่มีความสามารถด้านการเผยแผ่ ควรมีการส่งเสริมให้ความรู้ให้มีทักษะในการใช้ภาษาที่สามารถโน้มนาวจิตใจ ในการเผยแผ่ธรรมะนั้นต้องสร้างบรรยากาศที่ผ่อนคลาย
References
พระครูปัญญาวชิรกาญจน์ (ศักดิ์ดา ปญฺญาวชิโร). (2561). การเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสงฆ์อำเภอท่ามะกา จังหวัดกาญจนบุรี (วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระปลัดสุรพล นิปุโณ (มุททารัตน์). (2562). การพัฒนาพระนักเทศน์ต้นแบบจังหวัดประจวบคีรีขันธ์(ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระราชวรมุนี (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). (2527). สถาบันสงฆ์กับสังคมไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มูลนิธิโกมลคีมทอง.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สุชีพ ปุญญานุภาพ. (2541). ศาสนาเปรียบเทียบ (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: รวมสาส์น.
เสฐียร พันธรังสี. (2542). ศาสนาเปรียบเทียบ (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: ผดุงวิทยาการพิมพ์.