ประสิทธิภาพการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของคณะสงฆ์ วัดประยุรวงศาวาสวรวิหาร กรุงเทพมหานนคร
คำสำคัญ:
ประสิทธิภาพ, การเผยแผ่, พระพุทธศาสนาบทคัดย่อ
บทความนี้เพื่อศึกษาระดับความคิดเห็น เปรียบเทียบความคิดเห็นของพระสงฆ์ และศึกษาปัญหา อุปสรรคและข้อเสนอแนะต่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของคณะสงฆ์วัดประยุรวงศาวาสวรวิหาร เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี พบว่า พระสงฆ์มีความคิดเห็นต่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของคณะสงฆ์วัดประยุรวงศาวาสวรวิหารในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ปัจจัยส่วนบุคคลต่างกันมีความคิดเห็นแตกต่างกัน จึงยอมรับสมมติฐานการวิจัย ปัญหา อุปสรรค คือ ไม่มีหลักสูตรที่เอื้ออำนวยต่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในแต่ละพื้นที่เพื่อให้การปฏิบัติงานของพระนักเผยแผ่ ที่มีประสิทธิภาพ และประสิทธิผล ดังนั้นควรจัดทำหลักสูตรที่เอื้ออำนวยต่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในแต่ละพื้นที่เพื่อให้การปฏิบัติงานของพระนักเผยแผ่ มีประสิทธิภาพ และประสิทธิผลมากขึ้น
References
พระครูใบฎีกาชิตวัสส์ ธวชฺชโย (ทนนาน). (2555). ประสิทธิภาพการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระธรรมทูตในสถานศึกษาอำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม (ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูสาธกธรรมวิจิตร (อนันต์ ฉนฺทกาโม). (2557). การพัฒนาการเทศน์มหาชาติในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา (วิทยานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาชัย วิชิโต (สืบศรี). (2556). บทบาทการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของคณะสงฆ์ ในอำเภออุทัย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา (ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
เสฐียรพงษ์ วรรณปก. (2540). พุทธวิธีสอนจากพระไตรปิฎก, กรุงเทพฯ: เพชรรุ่งการพิมพ์ จำกัด.
แสง จันทร์งาม. (2551). พุทธศาสนากับสังคมไทย, กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.