โอกาสที่ต่างกัน: สถานภาพสามเณรในประเทศไทยและบังคลาเทศ

บทคัดย่อ

โอกาสของสามเณรในประเทศไทยมีมากในการศึกษาและปฏิบัติธรรมนั้นมีพร้อมสมบูรณ์ทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นปัจจัยสี่ด้านไหนก็ตาม เมืองไทยเรา เป็นเมืองพุทธ คนนับถือมากว่า 90 เปอร์เซ็นต์ มีวัดที่จะอยู่เพื่อศึกษาและปฏิบัติธรรม และทุนการศึกษามีพร้อมทุกประการ แต่ด้วยว่าสังคมยั่วยุ เพื่อนที่เรียนรุ่นเดียวกันได้เข้าศึกษาในโรงเรียนหรือในระดับมหาวิทยาลัย ไม่ได้มาจากต่างบ้านต่างเมือง เหมือนสามเณรบังคลาเทศ แรงจูงใจในการศึกษากลายว่าน้อยกว่าสามเณรบังคลาเทศ ดังสำนวนไทยที่ว่า “ใกล้เกลือกินด่าง” ก็ว่าได้ ส่วนประเทศบังคลาเทศนั้นมีผู้นับถืออิสลามและศาสนาอื่นๆไม่น้อยกว่า 90 เปอร์เซ็นต์ของประชากร ดังนั้น ความสะดวกสบายในการเรียนพระพระพุทธศาสนาจึงลำบากมากกว่าประเทศไทยอยู่มาก ดังนั้น โอกาสของสามเณรบังคลาเทศมีน้อย ที่จะศึกษาตามแนวพระพุทธศาสนาหรือต่อยอดด้วยการบวชเรียนนั้นเป็นไปได้ยากกว่าสามเณรประเทศไทยอยู่มาก แต่พระสงฆ์ที่ท่านมีความสามารถท่านจึงผลักดันในการส่งสามเณรเพื่อมาเรียนที่ประเทศไทยเรา โดยการส่งไปตามวัดต่างๆที่สามารถฝากให้เข้าเรียนได้ เมื่อสามเณรเรียนจนสำเร็จแล้ว จึงให้เข้าเรียนในระดับอุดมศึกษาหรือ ระดับมหาวิทยาลัยไม่ว่า จะเป็น มจร.หรือ มมร. ก็ตามที่จะสะดวกต่อไป