ANALYSIS OF THE KING AS APPEARED IN THE TIPITAKA
Keywords:
King, City Rulers, TripitakaAbstract
this academic article presents the importance of the ruling monarch who is very important contributor to lead the people and the nation to prosperity or decline. If the country gets the good and virtuous and knowledgeable king, it will lead the people and the nation to their well-being. Duties of the king in social control are to prevent and suppress people who may be the threat to society such as thieves including the duty to help the people not to be deprived of food. The use of power depends on what direction the King will use his power. The objectives of the exercise of the ruler power can be summarized as two things: 1. the use of power for personal use 2. the use of power for the public for the benefit of the public and to the general public. In addition, the study of kings in Tripitaka was also found that many kings were involved in Buddhism. and appeared in Tripitaka. But the outstanding ones should be taken as examples were: 1) King Bimbi Sara 2) King Asoka the Great 3) King Gopala.
References
ประคอง มาโต. (2563). พระสงฆ์กับการเมืองไทย. Academic Journal of Political Science and Public Administration, 2(3), 43-49.
พระครูปลัดเอกพัน สิริวณฺณเมธี. (2564). เหตุปัจจัยแห่งความเสื่อมในปาสาทิกสูตร. เสฏฐวิทย์ปริทัศน์, 1(2), 49-59.
พระครูพิพัฒน์สุตคุณ (ธัญพิสิษฐ์ เตชธโร) และคณะ. (2565). รัฐศาสตร์กับวัฒนธรรม. Journal of Modern Learning Development, 8(3), 365-374.
พระครูพิสัยปริยัติกิจ (แก่น อคฺควณฺโณ). (2562). พระมหากษัตริย์กับพระพุทธศาสนาในประวัติศาสตร์. Journal of Graduate Review Nakhon Sawan Buddhist College, 7(2.2), 215-226.
พระครูอุปกิตปริยัติโสภณ (สุข อุปการะ). (2565). พระพุทธศาสนากับการเมือง. นิตยสารเสียงธรรมจากมหายาน, 8(1), 1-17.
พระอุดรคณาธิการ (ชวินทร์ สระคำ). (2534). ประวัติศาสตร์พุทธศาสนาในอินเดีย (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
มนตรี ธีรธรรมพิพัฒน์ และประเวศ อินทองปาน. (2564). แนวคิดเรื่องผู้ปกครองแบบธรรมราชาในพุทธปรัชญาเถรวาทกับการแก้ปัญหาทางการเมือง. วารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์, 4(1), 65-83.
มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย. (2535). พระไตรปิฎกภาษาบาลี ฉบับมหาจุฬาเตปิฏกํ 2500. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2552). อรรถกถาภาษาไทย ฉบับมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วันชัย พลเมืองดี. (2544). พุทธศิลป์. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สุภัทรดิศ ดิศกุล. (2545). ประวัติศาสตร์ศิลปะประเทศใกล้เคียง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มติชน.
