บทบาทวัดกับการพัฒนาจิตใจและสังคม มุ่งสู่หลักเศรษฐกิจพอเพียง

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา บทบาทของวัดในประเทศไทย หลักเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวงรัชกาลที่ 9 และการประยุกต์หลักพุทธธรรมกับหลักเศรษฐกิจพอเพียง

ผลการศึกษาพบว่า บทบาทสำคัญของวัดมีอยู่ 2 เรื่อง ได้แก่ 1) ทางกาย สามารถสร้างรายได้มีกิจกรรมที่สอดคล้องกับสังคม ตอบสนองความต้องการของชุมชน 2) การพัฒนาในเรื่องของจิตใจ เป็นการขัดเกลาอบรมบ่มเพาะให้ประชาชนเป็นคนดี ให้ประชาชนมีจิตสำนึกที่จะทำความดีโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน, ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง เป็นปรัชญาชี้ถึงแนวการดำรงอยู่และปฏิบัติตนของประชาชนในทุกระดับตั้งแต่ระดับครอบครัว ระดับชุมชน จนถึงระดับรัฐ ทั้งในการพัฒนาและบริหารประเทศให้ดำเนินไปใน ทางสายกลาง สอดคล้องกับหลักพุทธธรรม ได้แก่ สัมมาอาชีวะ แปลว่า เลี้ยงชีพชอบ หรือ มีชีวิตที่พอเพียง ไม่ฟุ่มเฟือย รู้จักอดออม อดทน และสร้างรายได้ อีกอย่างหนึ่งคือ หลักทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์ มุ่งสอนในเรื่องของความขยันหมั่นเพียร (อุ) การออม (อา) การมีเพื่อนที่ดี (กะ) การเลี้ยงชีพชอบ (สะ)  จำเป็นต้องประกอบด้วยความขยันหมั่นเพียร การรู้จักอดออม การคบคนดีเป็นมิตร รวมถึงการวางตนที่เหมาะสมพอดีเป็นกลางไม่ฟุ่มเฟือยจนเกินไปจึงจะทำให้แก้ไขปัญหาสังคมเศรษฐกิจโดยการเริ่มจากตนเองก่อน