การบูรณาการศีล 5 กับการแก้ไขปัญหาความยากจนในสังคมไทย

บทคัดย่อ

สำหรับประเทศไทย ความยากจนเป็นความขัดสนทางเศรษฐกิจ ขาดการศึกษา ขาดทรัพยากร ขาดที่ดินทำกินขาดการร่วมกลุ่มและการมีส่วนร่วมทางการเมือง ขาดข้อมูลข่าวสารความรู้ในการประกอบอาชีพ ไม่สามารถเข้าถึงบริการและความช่วยเหลือของภาครัฐได้ รวมทั้งการมีภาระพึ่งพิงสูง

การแก้ไขปัญหาความยากจนการนำหลักศีล 5 กับเบญจธรรมเป็นหลักที่ช่วยการแก้ปัญหาจากตนเอง นำไปสู่แผนพัฒนาชุมชน สังคม ประเทศชาติต่อไป การบูรณาการหลักศีล 5 และหลักเบญจรรม 5 เพื่อแก้ไขปัญหาความยากจน 1. ไม่ฆ่าสัตว์ กับ เมตตากรุณา ไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกันมีความเอื้อเฟื้อต่อกันไม่ทำร้ายกันจะเกิดความปลอดภัยในชีวิต 2. ไม่ลักทรัพย์ กับ สัมมาอาชีวะ(เลี้ยงชีพชอบ คำนึงถึงกฎหมายและจริยธรรม) คือยินดีในทรัพย์ของตนในโลกอยากได้สิ่งของของคนอื่น แล้วเลี้ยงอาชีพในอาชีพที่ไม่ผิดกฎหมายและจริยธรรม 3. ไม่ประพฤติผิดในกาม กับ กามสังวร (ไม่มักมากในกาม) 4. ไม่พูดกับ สัจจะ (พูดจริงทำจริง) 5. ไม่ดื่มสุราและเมรัย กับ มีสติสัมปชัญญะ(อยู่กับปัจจุบัน) ไม่ทำให้มีความสิ้นเปลือง ทั้งทรัพย์สิน ทั้งเวลา ซึ่งจะทำให้เกิดความประมาท ผลของการนำหลักศีล 5 และเบญจธรรมมาบูรณาการ คือ สร้างความสร้างความปรองดอง ลดความขัดแย้ง สร้างความมั่งคั่ง สร้างความปลอดภัยในชีวิต และจิตใจ