การจัดการศึกษาของคณะสงฆ์ในประเทศไทย

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มุ่งศึกษาการจัดการศึกษาของคณะสงฆ์ในประเทศไทย โดยใช้วิธีการศึกษาจากเอกสารและงานวิจัย รวมถึงการวิเคราะห์

ผลการศึกษาพบว่า 1. การบริหารการศึกษาของคณะสงฆ์ไทยที่ประกอบด้วยการจัดการทรัพยากรมนุษย์โดยใช้ทฤษฎีของตะวันตกคือ 4 M  สามารถสร้างบุคลากรที่มีคุณภาพทำงานพุทธศาสนาในทั้ง 6 ด้าน (การปกครอง การเผยแผ่ การศาสนศึกษา การศึกษาสงเคราะห์ การสาธารณสงเคราะห์ การสาธารณูปการ) 2. การศึกษาทั้งแผนกธรรมและแผนกบาลี มีการจัดการศึกษาและมีการสืบทอดกันมาอย่างยาวนานประกอบด้วย นักธรรมชั้นตรี ชั้นโทและชั้นเอก และการศึกษาแผนกบาลี ตั้งแต่ชั้นประโยค 1-2 ถึง ป.ธ.9 มีการศึกษาทั้งในส่วนกลางและในส่วนภูมิภาค มีการขยายไปแก่ประชาชนทั่วไปเรียกว่าธรรมศึกษาและบาลีศึกษา 3. การจัดการศึกษาแผนกสามัญศึกษาเป็นการศึกษารูปแบบหนึ่งของการศึกษาของคณะสงฆ์ เป็นการศึกษาที่รัฐกำหนดให้มีขึ้นตามความประสงค์ของคณะสงฆ์ ซึ่งมีมูลเหตุสืบเนื่องมาจากการจัดตั้งโรงเรียนบาลีมัธยมศึกษาและบาลีวิสามัญศึกษา และมหาวิทยาลัยสงฆ์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย มหาวิทยาลัย
มหามกุฏราชวิทยาลัย เป็นการเพิ่มความรู้ ในระดับอุดมศึกษา นอกจากการศึกษาในพระไตรปิฎกแล้ว ยังมีการศึกษาขั้นพื้นฐานที่จำเป็นจะต้องศึกษาให้เข้าใจ ซึ่งในมหาวิทยาลัยสงฆ์ยังเปิดโอกาสให้ประชาชนทั่วไปได้ศึกษา เป็นการเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่าง บ้าน วัด โรงเรียน สังคม สามารถประยุกต์ใช้กับหลักธรรมทางพุทธศาสนา