พฤติกรรมสุขภาพตามหลักไตรสิกขา ของผู้สูงอายุจังหวัดตรัง

ผู้แต่ง

  • พระมหาศรนรินทร์ ธมฺมนรินฺโท มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • นายศักดิ์ดา งานหมั่น มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

พฤติกรรมสุขภาพ, หลักไตรสิกขา, ผู้สูงอายุ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. ศึกษาพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตามหลักไตรสิกขาของผู้สูงอายุ จังหวัดตรัง 2. เปรียบเทียบพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตามหลักไตรสิกขาของผู้สูงอายุ จังหวัดตรัง 3. ศึกษาข้อเสนอแนะการดูแลสุขภาพตามหลักไตรสิกขาของผู้สูงอายุ จังหวัดตรัง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือ ผู้สูงอายุ อำเภอเมืองตรัง จังหวัดตรัง จำนวน 379 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามเกี่ยวกับพฤติกรรมสุขภาพตามหลักไตรสิกขาของผู้สูงอายุ จังหวัดตรังประกอบด้วยด้านศีล ด้านสมาธิ และด้านปัญญา การวิเคราะห์ข้อมูลดำเนินการโดยใช้สถิติค่าร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย  ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัยพบว่า 1.พฤติกรรมสุขภาพตามหลักไตรสิกขาของผู้สูงอายุ จังหวัดตรัง จำเป็นรายด้านโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2. เปรียบเทียบพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตามหลักไตรสิกขาของผู้สูงอายุ จังหวัดตรัง คือ ผู้สูงอายุมีพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตามหลักไตรสิกขาไม่แตกต่างกัน 3. แนวทางการดูแลสุขภาพตามหลักไตรสิกขาของผู้สูงอายุ จังหวัดตรัง ซึ่งผู้สูงอายุมีความรู้ในเรื่องโภชนาการทางการอาหาร ควรออกกำลังกายเป็นประจำ การเข้าวัดฟังเทศน์ฟังธรรม การมีส่วนร่วมกับกิจกรรมในชุมชน เคารพกติกาของชุมชน เรียนรู้ระดับอารมณ์ในตัวเองได้ปฏิบัติตามหลักให้เป็นเครื่องเสริมพัฒนาชีวิตจิตใจและปัญญา สามารถอยู่ร่วมในสังคมอย่างมีระเบียบ รู้จักการพิจารณาไตร่ตรองอารมณ์ของตนเอง ดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง

References

กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2546). พระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ.2546. กรุงเทพฯ: สำนักส่งเสริมและพิทักษ์ผู้สูงอายุ.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). รายงานผลการดำเนินการจัดการศึกษาสำหรับผู้สูงอายุปี 2552. กรุงเทพฯ: รังสีการพิมพ์.

เฉลิมพล ตันสกุล. (2557). พฤติกรรมศาสตร์สาธารณสุข (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคล สหประชาพาณิชย์.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2550). การแพทย์ยุคใหม่ในพุทธทัศน์ (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: บริษัท สหธรรมิก จำกัด.

มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2559). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2559. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย.

ศุภวรินทร์ หันกิตติกุล. (2559). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ จังหวัดลำปาง (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.

สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดตรัง. (2562). รายงานสถานการณ์ทางสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดตรัง ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2562. สืบค้น 12 กุมภาพันธ์ 2566, จาก https://shorturl.asia/XQaig

สำนักงานสถิติตรัง. (2566). ร้อยละของผู้สูงอายุ. สืบค้น 12 กุมภาพันธ์ 2566, จาก https://shorturl.asia/SYTV4

สุนันทา โอศิริ และคณะ. (2557). การสร้างเสริมสุขภาพผู้สูงอายุด้วยการแพทย์แผนไทย. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.

สุรเดช ดวงทิพย์สิริกุล. (2553). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการดูแลตนเอง ด้านสุขภาพของผู้สูงอายุ ตำบลเจริญเมือง อำเภอพาน จังหวัดเชียงราย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-03-01