INNOVATION FOR IMPROVING THE QUALITY OF LIFE OF THE ELDERLY
Keywords:
Elderly people, Innovation, Quality of Life DevelopmentAbstract
This academic article aimed to study innovations for developing the quality of life of the elderly. The results of the study were found that the current population structure has changed into an aging society. It is a challenging problem that every country around the world is facing. Thailand is no different. Based on information from the National Economic and Social Development Board. Thailand will enter a fully elderly society in 2035, with elderly people making up more than 20% of the total population. Improving the quality of life of the elderly is therefore an important issue that must be accelerated. Innovation is an important tool that can be used to improve the quality of life of the elderly. Innovations for developing the quality of life of the elderly can be divided into two main categories: 1. Innovations in technology and medicine, such as equipment to assist the disabled. Technology to help with rehabilitation. Remote health care technology 2. Social and community innovations such as social activities development and career development project and volunteer program Innovation for developing the quality of life of the elderly is an important tool that can help the elderly to live independently and have a better quality of life. The government, private sector, and civil society should therefore give importance to the development of innovation for developing continuous quality of life for the elderly.
References
ฉัตรศิริ วิภาวิน และนันทิยา เรือนกองเงิน. (2565). การศึกษาความต้องการด้านเทคโนโลยีและนวัตกรรมที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในตำบลขี้เหล็กและสลวง อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่. Rajabhat Chiang Mai Research Journal, 23(1), 127-139.
ทรงศักดิ์ รักพ่วง และภุชงค์ เสนานุช. (2562). นวัตกรรมทางสังคมสำหรับผู้สูงอายุ: ความสำคัญต่อสังคมผู้สูงอายุใน ประเทศไทย. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 7(2), 205-215.
ปนัดดา ยิ้มสกุล. (2564). การสร้างนวัตกรรมเสริมพลังเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุเข้าสู่ยุคสังคมสูงวัยในทศวรรษหน้าโดยใช้ชุมชนและสถานศึกษาเป็นฐาน. วารสารวิจัยราชภัฏธนบุรีรับใช้สังคม, 7(1), 85-100.
ปัทมา ยมศิริ และศรุดา สมพอง. (2563). การบูรณาการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุตามแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564). Journal of Social Science and Buddhistic Anthropology, 5(9), 216-229.
พิมพ์ประภา อมรกิจภิญโญ และคณะ. (2565). นวัตกรรมทางสังคมเพื่อคุณภาพชีวิต. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 4(2), 279-286.
วีนัส ธรรมสาโรรัชต์. (2566). การพัฒนาคุณภาพชีวิตแบบองค์รวมตามหลักภาวนา 4 ของผู้สูงอายุในยุคชีวิตวิถีใหม่. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 6(3), 77-89.
ศจี อินทฤทธิ์ และสรัญณี อุเส็นยาง. (2565). นวัตกรรมการจัดการเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตการทำงาน. Journal of Administrative and Management Innovation, 10(2), 132-141.
โสภา ขันทะเสน และคณะ. (2564). แนวทางการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุโดยสถานศึกษา ในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(9), 47-60.
อรรถกฤต ปัจฉิมนันท์. (2562). ติดตามประเมินผลการดำเนินงานของกรมกิจการผู้สูงอายุตามแผนปฏิบัติราชการและแผนการใช้จ่ายงบประมาณ และแผนบูรณาการสร้างความเสมอภาคเพื่อรองรับสังคมผู้สูงอายุ ประจำปีงบประมาณ. นนทบุรี : โปเต้ก็อปปี้จก.
อารยา แซ่โล๊ก และคณะ. (2566). การจัดการภาครัฐแนวใหม่และการพัฒนาผู้สูงอายุที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในจังหวัดราชบุรี. วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 17(1), 300-315.
