บทบาทพระสงฆ์กับการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในยุคปกติวิถีใหม่ ในตำบลพยอม อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

ผู้แต่ง

  • พระธนญชัย กนฺตปญฺโญ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • นิกร ศรีราช มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระอุดมสิทธินายก (กำพล คุณงฺกโร) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

บทบาทพระสงฆ์, การเผยแผ่พระพุทธศาสนา, ยุคปกติวิถีใหม่

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. ศึกษาระดับบทบาท 2. ศึกษาเปรียบเทียบ 3. ศึกษาปัญหา อุปสรรคและข้อเสนอแนะที่มีต่อบทบาทพระสงฆ์กับการเผยแผ่ พระพุทธศาสนาในยุคปกติวิถีใหม่ ในตำบลพยอม อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงปริมาณแจกแบบสอบถามกับประชาชน จำนวน 391 คน วิเคราะห์ข้อมูลที่ได้โดยหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบสมมติฐานโดยการทดสอบค่าที ค่าเอฟ วิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้แบบสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 11 รูปหรือคน และการวิเคราะห์เนื้อหาประกอบบริบท

ผลการวิจัยพบว่า 1. ระดับความคิดเห็นของประชาชน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ เมื่อพิจารณารายละเอียดในแต่ละด้านพบว่า มีค่าเฉลี่ยในระดับมากทุกด้าน 2. ประชาชนที่มีปัจจัยส่วนบุคคลต่างกัน มีความคิดเห็นต่อบทบาทพระสงฆ์กับการเผยแผ่ในยุคปกติวิถีใหม่ โดยภาพรวม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 จึงยอมรับสมมุติฐานที่ตั้งไว้ 3. ปัญหา อุปสรรคและข้อเสนอแนะ ได้แก่ 1) พระสงฆ์บางรูปเท่านั้นที่มีอาจาระที่อาจจะทำให้บั่นทอนศรัทธาได้ 2) พระสงฆ์บางรูปยังขาดเทคนิคด้านการเผยแผ่ 3) พระสงฆ์ส่วนใหญ่พระสงฆ์ไม่ทราบถึงนโยบายการเผยแผ่พระพุทธศาสนา 4) การจัดตั้งองค์กรเผยแผ่พระพุทธศาสนายังไม่เข้มแข็งเท่าที่ควร
5) ข้อเสนอแนะ คณะสงฆ์ควรเข้มงวดพระภิกษุในอาวาสของตนปรับตัวในสังคมที่เป็นพหุวัฒนธรรมจำเป็นต้องมีเทคนิคใหม่ ๆ

References

ณันศภรณ์ นิลอรุณ. (2552). การพัฒนาระบบการจัดการความรู้ของสานักงานเขตพื้นที่การศึกษา (ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พระครูกิตติวรานุวัตร (ประยูร ธมฺมวโร) และคณะ. (2563). บทบาทพระสงฆ์ในการสืบสานวัฒนธรรมไทย. วารสาร มหาจุฬานาครทรรศน์, 3(1), 468-487.

พระครูญาณเพชรรัตน์ (เทวินทร์ ปิยทสฺสี). (2558). ยุทธศาสตร์การเผยแผ่พระพุทธศาสนาเชิงรุก. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 2(2), 80-93.

พระครูสังฆรักษ์สาธร บุญเอก. (2558). พุทธวิธีการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสงฆ์ไทยในสมัยปัจจุบัน. วารสารนิตยสารเสียงธรรมจากมหายาน, 1(1), 1-14.

พระครูสิริสุวัฒนาภรณ์ (วินัย ปิยวณฺโณ). (2555). บทบาทพระสงฆ์ในการเสริมสร้างชุมชนเข้มแข็ง: กรณีศึกษาชุมชนโคกหม้อพัฒนา อำเภอเมืองราชบุรี จังหวัดราชบุรี (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระครูอุทัยกิจจารักษ์ สุจิณโณ. (2556). รูปแบบการบริหารจัดการการเผยแผ่พระพุทธศาสนาขององค์กร ปกครองคณะสงฆ์ ภาค 2 (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุพาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระณัฐพงษ์ สิริวํโส. (2555). บทบาทการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสงฆ์เขตบางพลัด กรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระธีรนิติ์ ธีรธมฺโม. (2555). บทบาทพระธรรมทูตในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในอำเภอบางแพ จังหวัดราชบุรี (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหากำพล คุณงฺกโร. (2550). ศึกษาบทบาทของพระสงฆ์ในการอบรมจริยธรรมแก่เยาวชนในอำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการเชิงพุทธ). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาพงศ์ปณต ญาณเวที และคณะ. (2562). บทบาทของพระสงฆ์ในการจัดกิจกรรมทางพระพุทธศาสนา ในเขตตำบลในเมือง จังหวัดนครราชสีมา. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 2(1), 10-21.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-03-01