พุทธธรรมาภิบาลเพื่อส่งเสริมคุณภาพชีวิตของแรงงานภายใต้การกำกับดูแลของสภาองค์การลูกจ้างพัฒนาแรงงานแห่งประเทศไทย

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. ศึกษาระดับคุณภาพชีวิตของแรงงานภายใต้การกำกับดูแลของสภาองค์การลูกจ้างพัฒนาแรงงานแห่งประเทศไทย 2. ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหลักพุทธธรรมาภิบาลกับคุณภาพชีวิตแรงงาน และ 3. นำเสนอพุทธธรรมาภิบาลเพื่อส่งเสริมคุณภาพชีวิตของแรงงาน โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสานวิธี ทั้งเชิงปริมาณจากแบบสอบถามที่มีค่าความเชื่อมั่น 0.970 กับกลุ่มตัวอย่าง 371 คน  คัดเลือกโดยการสุ่มได้จากสูตรของทาโร่ ยามาเน่ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และเชิงคุณภาพจากการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 10 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเชิงคุณภาพ ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ชนิดมีโครงสร้าง ซึ่งเป็นคำถามปลายเปิด รวมทั้งการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงบริบทเพื่อสนับสนุนผลการวิจัยเชิงปริมาณ

ผลการวิจัยพบว่า 1. แรงงานมีคุณภาพชีวิตโดยรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก โดยเฉพาะด้านจิตภาวนา ซึ่งสะท้อนถึงความมั่นคงในจิตใจและทัศนคติที่ดี รองลงมา คือ ด้านกายภาวนา และปัญญาภาวนา ส่วนด้านศีลภาวนา แม้อยู่ในระดับมากเช่นกัน แต่มีค่าเฉลี่ยต่ำที่สุด ซึ่งบ่งชี้ถึงความจำเป็นในการส่งเสริมวินัยและจริยธรรมในองค์กรให้มากยิ่งขึ้น 2. หลักภาวนา 4 มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับคุณภาพชีวิตของแรงงานในระดับปานกลางอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 3. แนวทางการส่งเสริมคุณภาพชีวิตที่ครอบคลุมทั้ง 8 ด้าน โดยมีข้อเสนอแนะดังนี้ สภาองค์การลูกจ้างพัฒนาแรงงานแห่งประเทศไทยควรส่งเสริมคุณภาพชีวิตของแรงงานอย่างเป็นองค์รวมตามหลักพุทธธรรมาภิบาล พัฒนาแรงงานให้มีความสมดุลทั้งด้านกาย ศีล จิต และปัญญา ผ่านกิจกรรมตามหลักภาวนา 4 เช่น การบริโภคอย่างมีสติ ควบคู่กับการจัดระบบการพัฒนาอาชีพที่เป็นธรรม