องค์ประกอบของพฤติกรรมการเป็นผู้นำทีมของนิสิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ; FACTORS OF TEAM LEADER BEHAVIORAL OF STUDENT AT SRINAKHARINWIROT UNIVERSITY บทบาทผู้นำทีมของนักศึกษา การวิเคราะห์องค์ประกอบ
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาและตรวจสอบความกลมกลืนของแบบจำลององค์ประกอบพฤติกรรมการเป็นผู้นำทีมของนิสิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒกับข้อมูลเชิงประจักษ์ 2) วิเคราะห์ความไม่แปรเปลี่ยนองค์ประกอบพฤติกรรมการเป็นผู้นำทีมของนิสิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ระหว่างเพศชายกับเพศหญิง และ 3) เปรียบเทียบพฤติกรรมการเป็นผู้นำทีมของนิสิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ที่มีเพศและสาขาวิชาที่กำลังศึกษาแตกต่างกัน เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามแบบมาตรส่วนประมาณค่า 6 ระดับ จำนวน 14 ข้อคำถามกับนิสิตระดับปริญญาตรี จำนวน 280 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยเทคนิคการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันอันดับที่ 2 เทคนิคการวิเคราะห์ความไม่แปรเปลี่ยนของแบบจำลอง และเทคนิคการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ผลการวิเคราะห์ข้อมูล พบว่า 1) แบบจำลองที่พัฒนาขึ้นมีความกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (c2= 115.92, df= 69, p-value = .00035; Relative c2 = 1.68; GFI = .94; AGFI = .91; RMR = .027; SRMR= .037; RMSEA = .049; CFI = .99; CN = 228.35) พฤติกรรมการเป็นผู้นำทีม ประกอบด้วย บทบาทการเป็นผู้ริเริ่ม บทบาทการเป็นต้นแบบพฤติกรรม บทบาทการเป็นผู้แนะนำ และบทบาทการเป็นนักเจรจาต่อรอง มีค่าน้ำหนักองค์ประกอบมาตรฐานเท่ากับ .82, .79, .92 และ .96 ตามลำดับ 2) แบบจำลององค์ประกอบพฤติกรรมการเป็นผู้นำทีมไม่แปรเปลี่ยนไปตามกลุ่มนิสิตเพศชายและหญิง (ผลต่าง c2 = .75, ผลต่าง df = 4, P ของผลต่าง = .10) 3) นิสิตเพศชายกับเพศหญิง มีค่าเฉลี่ยพฤติกรรมการเป็นผู้นำทีมไม่แตกต่างกัน (F = .319, p-value > .05) และนิสิตสาขาวิทยาศาสตร์กายภาพและเทคโนโลยี สาขาวิทยาศาสตร์สุขภาพ และสาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มีค่าเฉลี่ยพฤติกรรมการเป็นผู้นำทีมแตกต่างกัน (F = 12.653, p-value < .05)
FACTORS OF TEAM LEADER BEHAVIORAL OF STUDENT AT SRINAKHARINWIROT UNIVERSITY
The objectives of this research were to 1) develop and test model fit of the team leading behavioral factors model in the Srinakharinwirot University students with the empirical data, 2) analyze the invariable data of the team leading behavioral factors between men and women students of the Srinakharinwirot University, and 3) compare team leading behavior of the Srinakharinwirot University students between their differences in gender and learning faculties. The data were collected by using questionnaires with six levels of estimations in 14 items from the 280 undergraduate students and were analyzed with the second confirmatory factor analysis technic, the model variation analysis technic and the one-way analysis of variance technic. The results of data analyses were found that 1) the developed model harmonized with
the empirical data (c2= 115.92, df= 69, p-value = .00035; Relative c2 = 1.68; GFI = .94; AGFI = .91; RMR = .027; SRMR= .037; RMSEA = .049; CFI = .99; CN = 228.35) team leading behavior data which composed of the initiating role, the format behavior role, the advisory role and the negotiating role, standardized factor loading equal .82, .79, .92, and .96 respectively, 2) the model of team leading behavioral factors was not vary to gender of the students, (c2 difference = .75, df difference = 4, P of difference = .10), and 3) the average team leading behavioral scores were not different between men and women students (F =.319, p-value > .05) and there were differences between the average team leading behavioral scores of the students in faculties of Physical Science and Technology, Health Science and Humanities and Social Science (F = 12.653, p-value < .05).
Article Details
The owner of the article does not copy or violate any of its copyright. If any copyright infringement occurs or prosecution, in any case, the Editorial Board is not involved in all the rights to the owner of the article to be performed.
References
Bollen, K. A., (1989). Structural equations with latent variables. New York: Wiley.
Day, V. D., Gronn, P., & Salas, E. (2006). Leadership in team-based organizations: On the threshold of a new era. The Leadership Quarterly, 17(3), 211–216.
Decuyper, S., Dochy, F., & Van, D. B. P. (2010). Grasping the dynamic complexity of team learning: An integrative model for effective team learning in organizations. Educational Research Review, 5(2), 111 – 133.
Drucker, F. P. (1995). Managing in a time of great chang. New York: Dutton.
Donnellon, A. (2006). Leading teams. Boston: Harvard Business School Press.
Jöreskog, K., & Sörbom, D. (1996). LISREL 8: User’s reference guide. Chicago, IL: Scientific Software International.
Kostopoulos, K. C., Spanos, Y. E., & Prastacos, G. P. (2013). Structure and function of team learning emergence: A multilevel empirical validation. Journal of Management, 39(6), 1430 – 1461.
Kachintorn, U. (2018). The direction of higher education to support the progress of Thailand. Retrieved March 20, 2018, from http://www.moe.go.th/websm/2018/1/2-02-61.pdf (in Thai)
Lisette, W., Eva, M. K., Marianne, V. W., & Rob, F. P. (2016). Team learning and its association with the implementation of competence-based education. Teaching and Teacher Education, 56, 115-126.
Laisema, S (2015). Ubiquitous learning environment-based virtual collaborative learning system for creative problem solving to enhance creative thinking and collaboration skills (Doctoral dissertation). Bangkok: King Mongkut's University of Technology North Bangkok. (in Thai)
Machiel, B., Piety, R., Renate, W., & Martin, M. (2017). Fostering teachers' team learning: An interplay between transformational leadership and participative decision-making? Teaching and Teacher Education, 65, 71-80.
Massachusetts Institution Technology. (2008). Guide for creating teams: Types of teams and groups. Retrieved June 25, 2008, from http://web.mit.edu/is/competency/guide/differences.html
Mahawong, K., Nguenyuang, S., & Srisuk, K. (2018). Analysis of factors and indicators of the participatory action supervision process to promote internal quality assurance in The Primary Education Service Area Office. Journal of Education Naresuan University, 20(2), 21 – 31. (in Thai)
Minanon, R., Pornsumritchok, J., Punyadee, J., Wiwathakamonchai, A., & Kemathad, C. (2013). Factors influence the teaching and learning of nursing students in the principles and techniques of nursing subject, Borommarajonani College of Nursing, Chiang Mai. Nursing Journal, 40(4), 126 – 138. (in Thai)
Pavavimol, A. (2017). Direction and policy of higher education with driving the country. Retrieved March 20, 2018, from http://www.plan.nu.ac.th/2012/AllDocuments/dep_Evaluative FollowUp//นโยบายและทิศทางอุดมศึกษาไทย.pdf (in Thai)
Parto, S. K., & Leanne, C. (2018). An innovative addition to team-based-learning pedagogy to enhance teaching and learning: students' perceptions of team exams. Currents in Pharmacy Teaching and Learning, 10(1), 90-95.
Pun, S. K. (2012). Collaborative learning: A means to creative thinking in design. International Journal of Education and Information Technologies, 1(1), 33-43.
Polzer, R. J. (2004). Creating team with an edge. Boston: Harvard Business School Press.
Saenboonsong, S. & Saelee, S. (2017). The effects of a blended learning using project based learning process to enhance creative products and teamwork skill of education student majoring in computer education. Journal of graduate studies Valaya Alongkorn Rajabhat University, 11(3), 195 – 207. (in Thai)
Vangrieken, K., Dochy, F., & Raes, E. (2016). Team learning in teacher teams: Team entitativity as a bridge between teams-in-theory and teams-in-practice. European Journal of Psychology of Education, 31(3), 275 - 298.
Youjaiyen, T., & Tummata, T. (2011). The Development of Knowledge Sharing in Blended Training Model based on Team Learning to Develop a Marketing Innovations and Knowledge Sharing Behaviors for Life Insurance Personnel. Silpakorn Educational Research Journal, 3(1,2), 166 - 183. (in Thai)