เครือข่ายครูพัฒนาไมโครเลิร์นนิ่งสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาจังหวัดพิษณุโลก TEACHERS’ NETWORK OF MICRO-LEARNING DEVELOPMENT FOR ELEMENTARY SCHOOL STUDENTS IN PHITSANULOK
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ไมโครเลิร์นนิ่งเป็นสื่อขนาดเล็ก ใช้นำเสนอเนื้อหาที่ตรงประเด็น ความยาวไม่เกิน 3-5 นาที งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์การวิจัยเพื่อศึกษาความต้องการจำเป็นของครูในการพัฒนาไมโครเลิร์นนิ่ง เพื่อสร้างและตรวจสอบ รวมทั้งศึกษาผลการใช้เครือข่ายครูพัฒนาไมโครเลิร์นนิ่งสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาจังหวัดพิษณุโลก งานวิจัยมี 3 ระยะ ได้แก่ ระยะแรกศึกษาความต้องการจำเป็นในการพัฒนาไมโครเลิร์นนิ่ง กลุ่มตัวอย่าง คือ ครูระดับชั้นประถมศึกษา จังหวัดพิษณุโลก 450 คน เครื่องมือ คือ มาตราส่วนประมาณค่า วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และดัชนี PNI แบบปรับปรุง ระยะที่ 2 สร้างและตรวจสอบเครือข่ายครูพัฒนาไมโครเลิร์นนิ่ง กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้เชี่ยวชาญ 7 คน เครื่องมือ คือ แบบตรวจสอบคุณภาพเครือข่ายครู วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์อุปนัย ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ระยะที่ 3 ศึกษาผลการใช้เครือข่ายครู กลุ่มตัวอย่าง คือ ครูระดับชั้นประถมศึกษาจังหวัดพิษณุโลก 30 คน เครื่องมือ คือ แบบวัดทักษะการพัฒนาไมโครเลิร์นนิ่งตามสภาพจริง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบที ผลการวิจัย พบว่า
1. ครูมีความต้องการจำเป็นในการพัฒนาไมโครเลิร์นนิ่ง เรียงลำดับจากมากไปน้อย ได้ดังนี้ 1) ทักษะการจัดการเนื้อหา 2) ทักษะการจัดการแพลตฟอร์ม และ 3) ทักษะการจัดการสื่อ มีค่าดัชนี PNImodified เท่ากับ 0.743, 0.694 และ 0.674 ตามลำดับ
2. เครือข่ายครูพัฒนาไมโครเลิร์นนิ่งสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาจังหวัดพิษณุโลก มี 6 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) แนวคิด 2) เป้าหมาย 3) สมาชิก 4) กระบวนการพัฒนาเครือข่าย 5) การติดตามหนุนเสริม และ 6) การประเมินผล ผลตรวจสอบคุณภาพของเครือข่ายครูพัฒนาไมโครเลิร์นนิ่ง พบว่า มีความถูกต้องเชิงหลักการ ความเหมาะสมกับบริบท ความมีประโยชน์ที่ได้รับ และความเป็นไปได้ในการนำไปใช้อยู่ในระดับมากที่สุด
3. ครูมีทักษะการพัฒนาไมโครเลิร์นนิ่งหลังการพัฒนาเท่ากับ 23.27 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 80 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 มีขนาดอิทธิพล 1.60 ซึ่งอยู่ในระดับสูงมาก
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เจ้าของบทความมิได้คัดลอก หรือละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้ใด หากเกิดการละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าวิธีใด หรือการฟ้องร้องไม่ว่ากรณีใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ กองบรรณาธิการวารสารศึกษาศาสตร์ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น ให้เป็นสิทธิ์ของเจ้าของบทความที่จะดำเนินการ
เอกสารอ้างอิง
Anand, & Timothy. (2016). Technology enabled learning excellence essentials. Aurora.
Asha Pandey. (2016). Benefits of microlearning-based training. Retrieved May 3, 2020, from, https://elearningindustry.com/10-benefits-microlearning-based-training.
Bruck, P. A., Motiwalla, L., & Foerster, F. (2012). Mobile learning with micro-content: a framework and evaluation. 25th Bled eConference. Retrieved from www.bledconference.org
Bridge Learning Solution. Micro-learning. (2016). Retrieved from https://www.bridgeslearningsolutions.com
Hug, T. (2005). Micro learning and narration: exploring possibilities of utilization of narrations and storytelling for the design of “micro units” and didactical micro-learning arrangements. In Proceedings of Media in Transition. MIT, Cambridge, MA.
Job, M. A., & Ogalo, H. S. (2012). Micro learning as innovative process of knowledge strategy. International Journal of Scientific & Technology Research, 1(11), 92-96.
Lindner, M., & Bruck, P. A. (2004). Micromedia and corporate learning (p. 8). In Proceedings of the 3rd International Micro Learning 2007 Conference. Innsbruck: Innsbruck University Press.
Meng, J., & Li, Z. (2016). Feasibility of applying mobile micro-learning to college English learning. Advances in Social Science, Education and Humanities Research (ASSEHR). Volume 75 International Seminar on Education, Innovation and Economic Management (SEIEM 2016), 481-484.
Mohammed, G. S., Wakil, K., & Nawroly, S. S. (2018). The effectiveness of microlearning to improve students’ learning ability. International Journal of Educational Research Review, 3(3), 32-38.
Moomark, M., Onthanee, A., Kaewurai, W., Rinjalean, A. (2016). A curriculum development to enhance classroom action research competency with knowledge management network for teachers. Journal of Education Naresuan University, 18(1), 1-9. [in Thai]
Nikou, S. A. (2018). Mobile-based micro-learning and assessment: Impact on learning performance and motivation of high school students. Journal of Computer Assisted Learning, 34(3), 269-268.
Nilkaewbowonvit, P., Chaichompoo, S., & Wongnam, P. (2016). Model of academic cooperation network Development of Primary Educational Service Area Offices under the Office of Basic Education Commission. Journal of Education, 27(3), 18-32. [in Thai]
Niramol, K., Topithak, K., Chumruksa, C., Kasinant, C., Suwanmanee, S., kaewmanee, C., & Sae-tae, K. (2020). Process-Driven Education Technology in schools under the Office of Private Education in Southern Border. Bangkok: National Research Council. [in Thai]
Nirathorn, N. (2000). Working networking: Some considerations. Bangkok: Thammasat University. [in Thai]
Peng, D. (2017). On platform construction of English vocabulary learning in higher vocational colleges based on mobile micro learning advances in economics, business and management research. The 9th International Economics, Management and Education Technology Conference (IEMETC 2017). Volume 48, 512-520.
Sudarshana, S. (2016). 8 tips for creating effective microlearning courses. Retrieved May 20, 2020, from https://www.trainingindustry.com/articles/content-development
Thepkraiwun, P. (2011). The development of a collaborative network model for educational quality management in small sized primary schools (Doctoral dissertation). Khon Kaen: Khon Kaen University. [in Thai]
Valaisathien, P. (2005). Learning innovation: People, communities and development. Bangkok: Phisit Thai Offset. [in Thai]
Wechayachai, A. (2001). Research report on parents' participation in educational development. Bangkok: Office of the National Education Commission. [in Thai]
