รูปแบบการจัดการกีฬาของศูนย์กีฬาเพื่อความเป็นเลิศในมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวทางการจัดการกีฬาของศูนย์กีฬาเพื่อความเป็นเลิศในมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ 2) สร้างและตรวจสอบรูปแบบการจัดการกีฬาของศูนย์กีฬาเพื่อความเป็นเลิศในมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ และ 3) ประเมินรูปแบบการจัดการกีฬาของศูนย์กีฬาเพื่อความเป็นเลิศในมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิธีดำเนินการวิจัยมี 3 ขั้นตอน ดังนี้ ขั้นตอนที่ 1 ศึกษาแนวทางการจัดการกีฬา ขั้นตอนที่ 2 สร้างและตรวจสอบรูปแบบการจัดการกีฬา และขั้นตอนที่ 3 ประเมินรูปแบบการจัดการกีฬา เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ แบบสอบถามประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ ผู้วิจัยวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ข้อมูล ผลการวิจัย พบว่า
1. ผลการศึกษาแนวทางการจัดการกีฬาของศูนย์กีฬาเพื่อความเป็นเลิศในมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ได้แนวทางจำนวน 10 ด้าน ดังนี้ 1) ด้านกลยุทธ์ขององค์กร 2) ด้านโครงสร้างขององค์กร 3) ด้านรูปแบบในการบริหารงาน 4) ด้านระบบในการดำเนินงานขององค์กร 5) ด้านบุคลากรในองค์กร 6) ด้านทักษะความสามารถในการทำงาน 7) ด้านค่านิยมร่วม 8) ด้านงบประมาณ 9) ด้านสถานที่ วัสดุและอุปกรณ์ 10) ด้านการจัดการ
2. ผลการสร้างและตรวจสอบรูปแบบการจัดการกีฬาของศูนย์กีฬาเพื่อความเป็นเลิศในมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ พบว่า ระดับความคิดเห็นมีความเหมาะสมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก ( = 4.26, S.D. = 0.57) มีจำนวน 12 ด้าน ดังนี้ 1) ด้านกลยุทธ์ขององค์กร 2) ด้านโครงสร้างขององค์กร 3) ด้านรูปแบบในการบริหารงาน 4) ด้านระบบในการดำเนินงานขององค์กร 5) ด้านบุคลากรในองค์กร 6) ด้านทักษะความสามารถในการทำงาน 7) ด้านค่านิยมร่วม 8) ด้านงบประมาณ 9) ด้านสถานที่ วัสดุและอุปกรณ์ 10) ด้านการจัดการ 11) ด้านวิทยาศาสตร์การกีฬา และ 12) ด้านการจัดการเรียนการสอนแบบพิเศษ
3. ผลการประเมินรูปแบบการจัดการกีฬาของศูนย์กีฬาเพื่อความเป็นเลิศในมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ พบว่า ระดับความคิดเห็นรูปแบบมีความเป็นไปได้โดยรวม มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก ( = 4.28, S.D. = 0.77)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เจ้าของบทความมิได้คัดลอก หรือละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้ใด หากเกิดการละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าวิธีใด หรือการฟ้องร้องไม่ว่ากรณีใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ กองบรรณาธิการวารสารศึกษาศาสตร์ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น ให้เป็นสิทธิ์ของเจ้าของบทความที่จะดำเนินการ
เอกสารอ้างอิง
Bardo, J. W., & Hartman, J. J. (1982). Urban society: A systematic introduction. USA: F.E. Peacock.
Department of Physical Education, Ministry of Tourism and Sports. (2021). National Sports Development Plan No.7 (2022-2027). Bangkok: Ministry of Tourism and Sports.
Institute of Physical Education, Ministry of Tourism and Sports. (2017). Strategies of the Institute of Physical Education 2013-2017. Bangkok: Teachers Council of Thailand Printing Press.
Jintanaprawasi, U. (2001). Sport management of Chiang Mai University (Master thesis). Chiang Mai: Chiang Mai University.
Keeves, P. J. (1988). Educational research, methodology, and measurement: An International handbook. Oxford: Pergamon Press.
Kwanboonchan, R. (2008). Strategic Plan for Professional Sports Development (2006 – 2009). Bangkok: Sports Science Center, Chulalongkorn University.
Ministry of Tourism and Sports. (2007). The 4th National Sports Development Plan (2007 - 2011). Bangkok: Ministry of Tourism and Sports.
Ministry of Tourism and Sports. (2012). Strategy of the Ministry of Tourism and Sports (2012-2017). Bangkok: Ministry of Tourism and Sports.
Parnichparinchai, T. (1996). Research methodology. Phitsanulok: Faculty of Education Naresuan University.
Peter, T. J., & Waterman, R. H. (1982). In search of excellence: Lessons from American best run companies. New York: Warner Book.
Pongpipat, S. (2011). The development of knowledge management model in sports science and technology at the University of Phayao. Chiang Mai: Chiang Mai University.
Thailand Sports Bureau. (2007). National Sports Development Strategy (2007-2011). Bangkok: Printing Trade Organization.
