ผลของกิจกรรม เรื่อง ป่านั้นสำคัญไฉน ต่อการรู้สิ่งแวดล้อมและจริยธรรมสิ่งแวดล้อมของนักเรียนในจังหวัดน่าน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้กิจกรรม เรื่อง ป่านั้นสำคัญไฉน ต่อการรู้สิ่งแวดล้อมและจริยธรรมสิ่งแวดล้อม รวมถึงศึกษาแนวทางการใช้กิจกรรมให้มีประสิทธิผล กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นจำนวน 104 คน ที่ได้มาจากการอาสาสมัครของโรงเรียนในจังหวัดน่าน จำนวน 4 แห่ง การวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงปริมาณมีแบบแผนของการวิจัย คือ กลุ่มทดลองกลุ่มเดียววัดผลก่อนเรียนและหลังเรียน เก็บรวมรวมข้อมูลด้วยแบบวัดการรู้สิ่งแวดล้อมและจริยธรรมสิ่งแวดล้อม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบทีแบบกลุ่มตัวอย่างไม่เป็นอิสระต่อกัน การวิจัยเชิงคุณภาพเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลโดยวิธีการวิเคราะห์แก่นสาระ ผลการวิจัยพบว่า คะแนนเฉลี่ยการรู้สิ่งแวดล้อมและจริยธรรมสิ่งแวดล้อมของนักเรียนหลังเรียนด้วยกิจกรรม ฯ สูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ข้อมูลเชิงคุณภาพบ่งชี้ว่านักเรียนเกิดการรู้สิ่งแวดล้อมมากขึ้นแต่ยังไม่สมบูรณ์ จริยธรรมสิ่งแวดล้อมมีแนวโน้มไปทางกลุ่มที่ยึดระบบนิเวศเป็นศูนย์กลาง ดังนั้นกิจกรรม ฯ นี้สามารถนำไปใช้ในโรงเรียนเพื่อส่งเสริมการรู้สิ่งแวดล้อมและจริยธรรมสิ่งแวดล้อมในการอนุรักษ์ป่าให้กับเยาวชนได้ โดยมีแนวทางในการใช้กิจกรรม ฯ ให้เกิดผลสำเร็จ ดังนี้ เน้นการสอนแบบทีม แบ่งกลุ่มนักเรียนแบบคละชั้น สลับกิจกรรมตามความจำเป็น ปรับเปลี่ยนสถานที่ให้เหมาะสม เปิดโอกาสให้นักเรียนได้แสดงความคิดเห็นและลงมือปฏิบัติจริง จัดสรรเวลาให้นักเรียนสามารถทำงานเสร็จภายในโรงเรียน ใช้คำถามกระตุ้นความคิด และชี้แจงแนวทางปฏิบัติในการสัมภาษณ์อย่างชัดเจน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เจ้าของบทความมิได้คัดลอก หรือละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้ใด หากเกิดการละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าวิธีใด หรือการฟ้องร้องไม่ว่ากรณีใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ กองบรรณาธิการวารสารศึกษาศาสตร์ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น ให้เป็นสิทธิ์ของเจ้าของบทความที่จะดำเนินการ
เอกสารอ้างอิง
Buranaprom, P., & Patanapongsa, N. (2016) Factors contributing to the prevention of forest encroachment in Nan province. Journal of Humanities and Social Sciences Valaya Alongkorn, 11(1), 231-240.
Bureau of Academic Affairs and Educational Standards. (2016). Manual for time management according to policy ‘teach less, learn more’. Retrieved from http://academic.obec.go.th/web/images/document/1580786812_d_1.pdf
Creswell, J, & Plano Clark, V. (2007). Designing and conducting mixed methods research. Thousand Oaks, CA: Sage.
Forest Department (2017). Forest area of Thailand separated by province in 2004 - 2016. Retrieved 30 March 2017, from http://forestinfo.forest.go.th/Content.aspx?id=80
Hollweg, K. S. et al. (2011). Developing a framework for assessing environmental literacy. Washington, DC: North American Association for Environmental Education.
Issaranews Agency. (2014). Nan forest crisis: Research has found that farmers cultivate 900,000 rai of land on steep slopes. http://www.isranews.org/thaireform-news-strategy/item/32133-nan_32133.html
Junkaew, L. (2021). The development of environmental education learning activities in Khok Hin Lad Community Forest (Huay Kha Kang Water Shed Forest) using the area base learning (Doctoral dissertation). Maha Sarakham: Mahasarakham University.
Mosely, C. (2000). Teaching for environmental literacy. The Clearing House, 74(10), 23-24.
Nan province. (2024). Nan organizes public relations campaigns to raise awareness about combating smog and PM 2.5 issues in Nan Province. https://www.nan.go.th/announce-detail/2760/
Office of the Education Council. (2017). The National education plan B.E. 2560-2579. Bangkok: Prikwarn Graphic.
Office of the National Economic and Social Development Council. (2022). The thirteenth national economic and social development plan (2022-2027). Retrieved from https://www.nesdc.go.th/article_attach/article_file_20230307173518.pdf
Oliver, R., & Herrington, J. (2002). Authentic activities and online learning. Higher Education Research and Development Society of Australasia. Retrieved from http://ro.ecu.edu.au/cgi/viewcontent.cgi?article=4899&context=ecuworks
Onkon, S. (2021). The development of integrated environmental education instruction activities using community area based learning on active learning (Doctoral dissertation). Maha Sarakham: Mahasarakham University.
Phuetphian, K, Sharnkonrawee, S., & Pongsophon, P (2023). Development of environmental literacy on the importance of air and air pollutions of grade 3 students through place–based education. Journal of Research Unit on Science, Technology and Environment for Learning, 14(2), 219 – 234.
Prompak, J. (2023). Developing science learning activities using place-based learning to enhance environmental literacy for grade 9 students (Master thesis). Phitsanulok: Naresuan University.
Roth, C. E. (1992). Environmental literacy: its roots, evolution and directions in the 1990s. Ohio: ERIC Clearinghouse for Science, Mathematics, and Environmental Education.
Royal Forest Department. (n.d.). Forest area of Thailand separated by province B.E 2551-2561. Retrieved from https://forestinfo.forest.go.th/55/Content.aspx?id=80
Shounchupon, A. (2014). The learning achievement in man and living hood subject and environmental ethics development of student in hospitality service in airline industry of Valaya Alongkorn Rajabhat University under the Royal Patronage. Journal of Graduate Studies Valaya Alongkorn Rajabhat University, 8(2), 37-52.
Sittichok, T. (2017). The development of learning management model to promote environmental ethics. Journal of Education Thaksin University, 17(2), 50 – 66.
Thompson, S. C., & Barton, M. A. (1994). Ecocentric and anthropocentric attitudes toward the environment. Journal of Environmental Psychology, 14 (2), 149-157.
UNESCO. (2012). Educational frameworks for environmental ethics. Retrieved March 12, 2013, from http://www.unescobkk.org/fileadmin/user_upload/shs/Energyethics/ECCAPWG11rpt.pdf
