การสร้างกระบวนการเรียนรู้เพื่อนำไปสู่การคุ้มครองสิทธิเกษตรกรผู้เลี้ยงปลากระชัง ในระบบเกษตรพันธสัญญา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมนี้ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์ในการวิจัยเพื่อ 1) ศึกษาพัฒนาการการเลี้ยงปลากระชังในระบบเกษตรพันธสัญญาและผลกระทบที่ผ่านมา 2) ศึกษาสิทธิและกลไกระดับท้องถิ่นในการคุ้มครองสิทธิเกษตรกรผู้เลี้ยงปลากระชังในระบบเกษตรกรพันธสัญญา 3) ศึกษาวิเคราะห์ปัจจัยเงื่อนไขของการคุ้มครองสิทธิของเกษตรกรผู้เลี้ยงปลากระชังในระบบเกษตรพันธสัญญา 4) เพื่อสร้างกระบวนการเรียนรู้ของเกษตรกรผู้เลี้ยงปลากระชังในระบบเกษตรพันธสัญญา 5) เพื่อนำไปสู่การคุ้มครองสิทธิเกษตรกรในระบบเกษตรพันธสัญญา
เครื่องมือวิจัย คือ สัมภาษณ์กลุ่ม (Focus group interview) สัมภาษณ์เชิงลึก (In Depth Interview) การจัดระดมสมอง (Brainstorming) และการจัดเวทีปรึกษาหารือสาธารณะ (Public Consultation)
ผลการวิจัยพบว่า ด้านที่ 1. เกิดข้อมูลความรู้ ประเด็น พัฒนาการ สถานการณ์ การเลี้ยงปลากระชังในระบบเกษตรพันธสัญญา และผลกระทบที่เกิดขึ้น อาทิ ด้านเศรษฐกิจ สังคม และ สิ่งแวดล้อม 2. จากการวิจัยสิทธิเกษตรกรของผู้เลี้ยงปลากระชัง คือ สิทธิที่เกษตรกรพึงมีพึงได้รวมถึงการได้รับการคุ้มครองสิทธิ ใน 5 ประเด็น ดังต่อไปนี้ 2.1)การได้รับข้อมูลข่าวสารที่เกี่ยวข้องกับการเลี้ยงปลากระชังที่ชัดเจนและถูกต้อง 2.2) การถือครองปัจจัยการผลิตอย่างมั่นคง 2.3)การเข้าถึงทรัพยากรสาธารณะอย่างเพียงพอ 2.4)การได้รับการคุ้มครองความเสียหายจากหน่วยงานภาครัฐและส่วนที่เกี่ยวข้อง 2.5)การรักษาวิถีการผลิตดั้งเดิมของท้องถิ่นและการกำหนดวิถีผลิตที่ตนต้องการ 3. เกิดกลไกท้องถิ่นเป็นภาคีเครือข่ายบูรณาการทำงานร่วมกันในลักษณะการจัดการภาคีสาธารณะแนวใหม่ 4. เกิดพื้นที่ต้นแบบ เพื่อขึ้นทะเบียนคุ้มครองสิทธิ ขึ้นทะเบียนเกษตรกร และการนำใช้กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการขึ้นทะเบียนการเลี้ยงปลากระชังในระดับท้องถิ่นอันเป็นประโยชน์ต่อเกษตรกร 5. จากการวิจัยร่วมผลักดันให้เกิดกฎหมายสำคัญ คือ พรบ. ส่งเสริมและพัฒนาระบบเกษตรพันธสัญญาพ.ศ. 2560 ได้สำเร็จ 6. เกษตรกรดำเนินการเลี้ยงปลากระชังในระบบเกษตรพันธสัญญาโดยมีกลไกคุ้มครองสิทธิมาถึงปัจจุบัน
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลที่ตีพิมพ์ลงในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบโดยตรงของผู้เขียนซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารมนุษย์กับสังคมก่อน
เอกสารอ้างอิง
ทศพล ทรรศนกุลพันธ์. (2556). บ่วงบาศพิฆาตเกษตรกร โศกนาฏกรรมเกษตรพันธสัญญา. นนทบุรี: ห้างหุ้นส่วนจำกัดภาพพิมพ์.
ไททัศน์ มาลา. (2561). การจัดการปกครองสาธารณะแนวใหม่ (New Public Governance: NPG): แนวคิดและการประยุกต์ใช้ในการจัดการปกครองท้องถิ่น NEW PUBLIC GOVERNANCE (NPG): CONCEPT AND APPLICATION FOR LOCAL GOVERNANCE. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์(มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 8(1), 179-194.
สมศักดิ์ สามัคคีธรรม, ปรีดา วานิชภูมิ. (2559). การจัดการภาคีสาธารณะแนวใหม่: ความหมาย และนัยสำคัญ (New Public Governance: Its Meaning and Significance). วารสารเศรษฐศาสตร์การเมือง, 1(1), 183-214.
George J Mouly. (1973). Psychology for effective teaching : Holt, Rinehart and Winston : USA
Loffler, E. (2005). Governance and Government: Networking with External Stakeholders. In Public Management and Governance. Tony Bovaird & Elke Loffler (eds.). London: Taylor & Francis Group.
Wilson, W. (2007). The study of administration. in Shafritz, Jay, M. & Hyde, Albert, C. Classics of Public Administration. Wadsworth: Cengage Learning.
