Salient Characteristics of Contents and Patterns of Thai Language Textbooks Of High Vocational Education based on Curriculum 2014-2020
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study aimed to investigate salient characteristics of contents and patterns of Thai language textbooks of High Vocational Education based on curriculum 2014-2020 using the concepts pertaining to contents and patterns.
The findings indicate that the salient characteristics of contents and patterns of Thai language textbooks of High Vocational Education based on curriculum 2014-2020 include contents which correspond to the course description. For instance, using Thai language for communication, analysis, synthesis, and substance assessment. Additional contents which are not included in the course description and writing together with idioms. For instance, the comparison between words and word meanings. The salient characteristics of the Thai language textbooks of High Vocational Education based on curriculum 2014-2020 include the layout of the Thai language textbooks, such as cover photos related to communication and Thai culture. Content materials, such as content illustrations, charts photos, and suggested activities. And exercises of the textbooks, such as determination of group activities.
Each of the salient characteristics assists teachers in selecting books with all necessary contents to be used for effective teaching.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลที่ตีพิมพ์ลงในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบโดยตรงของผู้เขียนซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารมนุษย์กับสังคม ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อต้องอ้างอิงวาสาร
References
กมลมาลย์ คำแสน. (2557). การวิเคราะห์หนังสือเรียนภาษาไทย. เอกสารประกอบการสอนรายวิชา. สาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี. (ไม่ได้ตีพิมพ์).
กรธนา โพธิ์เต็ง และฐิติพร สังขรัตน์. (2563). ทักษะภาษาไทยเชิงวิชาชีพ. กรุงเทพฯ: เอมพันธ์.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). คู่มือพัฒนาสื่อการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: คุรุสภา.
คนึงนิจ จานโอ และมณี จานโอ. (2559). ภาษาไทยเพื่อสื่อสารในงานอาชีพ. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมอาชีวะ.
จินตนา ใบกาซูยี. (2542). การเขียนสื่อการเรียนการสอน. กรุงเทพฯ: ต้นอ้อ แกรมมี่.
ดวงนภา มกรานุรักษ์. (2554). อนาคตภาพการอาชีวศึกษาไทยในทศวรรษหน้า (พ.ศ.2554 – 2564). วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารสถานศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ทิพย์ภัทรียา ฉัตรสุวรรณ. (2559). ภาษาไทยเพื่อสื่อสารในงานอาชีพ. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมอาชีวะ.
นภาลัย สุวรรณธาดา และคณะ. (2548). การเขียนผลงานทางวิชาการและบทความ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
บันลือ พฤกษะวัน (2533). เทคนิคและประสบการณ์การเขียนตำราวิชาการ. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
พรรณอร ทองช่วง. (2558). ภาษาไทยเพื่อสื่อสารในงานอาชีพ. นนทบุรี: เมืองไทย.
พรรณอร ทองช่วง. (2563). ทักษะภาษาไทยเชิงวิชาชีพ. นนทบุรี: เมืองไทย.
ราตรี โพธิ์เต็ง. (2558). ภาษาไทยเพื่อสื่อสารในงานอาชีพ. กรุงเทพฯ: เอมพันธ์.
เรืองอุไร อินทรประเสริฐ และคณะ. (2560). ภาษาไทยเพื่อสื่อสารในงานอาชีพ. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมวิชาการ.
ลัคนา เอื้อถาวรพิพัฒน์.(2559). ภาษาไทยเพื่อสื่อสารในงานอาชีพ. นนทบุรี: เมืองไทย.
ลัลนา เสาวภา. (2563). ทักษะภาษาไทยเชิงวิชาชีพ. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมวิชาการ.
ลือชัย แก้วสุข. (2554). การพัฒนากลยุทธ์การบริหารสถานศึกษาอาชีวศึกษาเพื่อตอบสนองความต้องการกำลังคนของสถานประกอบการ. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษาจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.
ศุภวรรณ มองเพชร. (2558). ภาษาไทยเพื่อสื่อสารในงานอาชีพ. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมอาชีวะ.
ศุภวรรณ มองเพชร. (2563). ทักษะภาษาไทยเชิงวิชาชีพ. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมอาชีวะ.
สมเชาว์ เนตรประเสริฐ และคณะ. (2544). ระบบสื่อการสอน. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมพงษ์ บุญหนุน. (2540). สภาพการจัดการเรียนการสอนภาษาไทยระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ วิทยาลัยชุมชนในวิทยาลัยพลศึกษาเขตภาคเหนือ. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาไทย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สาณุรักษ์ ฟ่องวาริน. (2552). การวิเคราะห์ผลของการเลือกหนังสือเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ของครูโดยใช้วิธีวิจัยแบบผสม. วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2557). หลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง พุทธศักราช 2557. [ออนไลน์]. ได้จาก: http://bsq2.vec.go.th/course/. [สืบค้นเมื่อ 30 มิถุนายน 2563].
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2563). หลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง พุทธศักราช 2563. กรุงเทพฯ: ม.ป.ท.
สุรีพร พูลประเสริฐ. (2563). ทักษะภาษาไทยเชิงวิชาชีพ. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมวิชาการ.
อนุรักษ์ วงศ์แก้ว. (2552). การวิเคราะห์พฤติกรรมของครูในการใช้หนังสือเรียน และผลที่เกิดขึ้นกับพฤติกรรมผู้เรียน: การวิจัยแบบผสม. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิจัยการศึกษา ภาควิชาวิจัยและจิตวิทยาการศึกษาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อมรรัตน์ ฉายศรี. (2561). ภาษาไทยเพื่อสื่อสารในงานอาชีพ. พิมพ์ครั้งที่ 2. นนทบุรี: เมืองไทย.
อมรรัตน์ ฉายศรี. (2563). ทักษะภาษาไทยเชิงวิชาชีพ. นนทบุรี: เมืองไทย.
อมรรัตน์ หรัดดี. (2552). การพัฒนาหนังสืออ่านเพิ่มเติมสาระการเรียนรู้ภาษาไทย เรื่องวังนารายณ์ราชนิเวศน์. [ออนไลน์]. ได้จาก: http://thesis.swu.ac.th/swuthesis/Sec_Ed/Amornrat_R.pd. [สืบค้นเมื่อ 9 มิถุนายน2563].
อลงกรณ์ อิทธิผล. (2558). ภาษาไทยเพื่อสื่อสารในงานอาชีพ. กรุงเทพฯ: จิตรวัฒน์.